“Ποτέ την Κυριακή” – Δεν είναι απλό συνθηματάκι…
Το ποτέ την Κυριακή είναι ο κρίκος του δικαιώματος στην απεργία. Του δικαιώματος στην πληρωμένη υπερωρία και το ρεπό. Το ποτέ την Κυριακή είναι ο κρίκος του δικαιώματος στην ασφάλιση.
Είμαστε κεφάτοι όταν γυρνάμε από την διεκδίκηση για την ζωή και τα δικαιώματά μας. Σαν ομάδα γυναικών της ΟΓΕ στην περιοχή μου. Σαν εμποροϋπάλληλοι. Σαν εργαζόμενοι ερχόμαστε σε εβδομαδιαία επαφή τα τελευταία χρόνια με τους εργαζόμενους στον «Σκλαβενίτη», πέρα από απεργίες και καλέσματα. Κάθε φορά με την αίτηση για εγγραφή στον Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων. Οι εργαζόμενοι στην αρχή ήταν επιφυλακτικοί έως κι αρνητικοί. Βλέποντας όμως πως δεν ερχόμασταν απλώς να δώσουμε μια ανακοίνωση και να φύγουμε, άλλαξε η συμπεριφορά κι η διάθεση για συζήτηση λίγο πριν την βάρδια ή στο διάλειμμα για τσιγάρο και κολατσιό.
Δίνουμε χρόνια αγώνα, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους στον Σκλαβενίτη και σε άλλα Σούπερ Μάρκετ, πως θα πρέπει να βγουν μπροστά στη μάχη ώστε να μην επιτρέψουν κι άλλο χτύπημα των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Έφτασε η Κυριακή που η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανδημία και σπρώχνει το άνοιγμα και τις Κυριακές. Ούτε σαν πελάτες εργαζόμενοι, ούτε σαν εργαζόμενοι στα Σούπερ Μάρκετ θα πρέπει να το επιτρέψουμε. Είμαστε κεφάτοι όταν διεκδικούμε τη ζωή μας..
Όλα αυτά τα χρόνια καλλιεργείται ένα κλίμα πως ο «Σκλαβενίτης» είναι καλός Έλληνας εργοδότης. Μέχρι κι αναρτήσεις από πελάτες κι εργαζόμενους με κολακευτικά λόγια. Αυτό βοήθησε κατά πολύ να βγαίνει μια εικόνα πως εκεί επικρατεί ένα πολύ καλό καθεστώς. Εννοείται εμείς που έχουμε επαφή με τους εργαζόμενους ξέρουμε και με το παραπάνω πως υπάρχουν δύο ταχυτήτων εργαζόμενοι. Πως υπάρχει απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης. Ξέρουμε πολύ καλά πως υπάρχουν απλήρωτες υπερωρίες και ρεπό. Πως υπάρχει παραβίαση του ωραρίου εργασίας. Πως το επιχειρησιακό σωματείο υπογράφει συλλογική σύμβαση χωρίς τους εργαζόμενους.
Δεν ξεχνάμε επίσης το συνέδριο στους Ιδιωτικούς Υπαλλήλους που θέλανε να περάσουν νόθους κι εργοδότες εκπροσώπους και στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, όπου το ΕΚΑ τους πέταξε έξω.
Ενδεικτικά τα ονόματα μόνο από τον Σκλαβενίτη
Μ.Θ. Διεύθυνση Πληροφορικής στον Σκλαβενίτη
Κ.Ν. Tμήμα μισθοδοσίας στον Σκλαβενίτη
Τ.Κ. Υπεύθυνη τμήματος εξυπηρέτηση στον Σκλαβενίτη
Ζ.Δ. Επόπτης εξυπηρέτησης πελατών στον Σκλαβενίτη
Φ.Σ. Περιφερειακός διευθυντής στον Σκλαβενίτη
Τ.Ν. Διεύθυνση διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού στον Σκλαβενίτη
Ρ.Γ. Περιφερειακός διευθυντής στον Σκλαβενίτη
Π.Δ. Αρχιπεριφερειακός Αθήνα και δυτική Αττική στον Σκλαβενίτη
Τ.Η. Περιφερειακός διευθυντής στον Σκλαβενίτη
Τ.Α. Σύμβουλος εσωτερικής επικοινωνίας στον Σκλαβενίτη
Κ.Α. Διοίκηση αποθηκών Ελευσίνας στον Σκλαβενίτη
Κ.Κ. Διοίκηση αποθηκών Οινοφύτων στον Σκλαβενίτη
Σ.Α. Product manager στον Σκλαβενίτη
Όχι δεν ξεχνάμε και δεν θα ξεχάσουμε ούτε αυτή τη φορά τους εργαζόμενους στο έλεός τους. Η επιτροπή αγώνα των εργαζομένων στον Σκλαβενίτη δίνει μάχες συνάδελφο το συνάδελφο. Καιρός είναι να μάθει κι ο εργαζόμενος πελάτης πως δεν είναι δυνατόν να μην του φτάνει ο μισθός για να πει πως έχει μισθό και πως η Κυριακή είναι μια καλή μέρα για ψώνια.
Το ποτέ την Κυριακή ανοιχτά τα μαγαζιά και τα Σούπερ Μάρκετ δεν είναι απλά ένα συνθηματάκι και στήριγμα στους εργαζόμενους. Είναι η επιτομή του θεμέλιου εργασιακού δικαιώματος που πάνω σε αυτό στηρίζεται το δικαίωμα στην εργασία. Γιατί το δικαίωμα στην εργασία είναι πρωτίστως το δικαίωμα στην ζωή. Με τους όρους και τις σύγχρονες ανάγκες μας κι όχι κενών ωραίων συνθημάτων για να πούμε ότι αντιστεκόμαστε.
Το ποτέ την Κυριακή είναι ο κρίκος του δικαιώματος στην απεργία. Το ποτέ την Κυριακή είναι ο κρίκος του δικαιώματος στην πληρωμένη υπερωρία και το ρεπό. Το ποτέ την Κυριακή είναι ο κρίκος του δικαιώματος στην ασφάλιση. Το ποτέ την Κυριακή είναι ο κρίκος του δικαιώματος ο εργαζόμενος να είναι εγγεγραμμένος στο σωματείο του και να πετάει απέξω εργοδότες κι αφεντικά.