«Ό,τι φτιάχνουν τα χέρια του λαού, πρέπει να τα καρπώνεται ο λαός»

Στα πλαίσια του αφιερώματος της Κατιούσα στα 100 χρόνια της Οχτωβριανής Επανάστασης, παραθέτουμε το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του Έριχ Χόνεκερ «Για τα γεγονότα του 1989» (μετάφραση: Δέσποινα Μάρκου, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1992).

Ο  Έριχ Χόνεκερ, ηγέτης της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, ΓΓ του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Γερμανίας (ΕΣΚΓ) από το 1971 έως το 1989 και Πρόεδρος της χώρας από το 1976 έως το 1989,  «σηκώνοντας το βάρος των ευθυνών ενός κομμουνιστή ηγέτη, που έζησε την πορεία οικοδόμησης της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας στη ΓΛΔ και στη σοσιαλιστική κοινότητα, αλλά και την ανακοπή αυτής της πορείας, και την ήττα, ατενίζει το σοσιαλιστικό μέλλον, με κριτικές και αυτοκριτικές αναζητήσεις, με ρεαλισμό και επαναστατική αισιοδοξία (…)», σημειώνει μεταξύ άλλων η Ελένη Μπέλλου στον πρόλογο του βιβλίου, για να καταλήξει:

«Τα όποια λάθη και οι όποιες αποτυχίες αυτής της πρώτης προσπάθειας του ανθρώπου να αποβεί ο συνειδητός πρωταγωνιστής της κοινωνικής εξέλιξης είναι παρακαταθήκη διδαγμάτων για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Ανεξάρτητα απ’ τα ζικ-ζακ της ιστορίας, η Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν και θα παραμείνει η απαρχή για το πέρασμα της ανθρωπότητας από τη βαρβαρότητα στον πολιτισμό».

ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΑΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Έχουν γραφτεί πολλά αξιόλογα πράγματα, πολλές ιστορικές αλήθειες για τα χρόνια μέχρι την ίδρυση της ΓΛΔ. Ήταν η εποχή που άρχισαν να εκπροσωπούνται τα πραγματικά συμφέροντα του γερμανικού λαού. Το ουσιαστικό αυτής της περιόδου ήταν η ευκαιρία που δόθηκε να τεθούν οι βάσεις για μια φιλειρηνική Γερμανία. Κι όμως, μόνο σε ένα τμήμα της Γερμανίας, στη σοβιετική ζώνη κατοχής, ξεριζώθηκε ο πόλεμος κι ο φασισμός. Οι εγκληματίες πολέμου και οι ναζί απαλλοτριώθηκαν, σύμφωνα με τη Συνθήκη του Πότσνταμ που υπέγραψαν οι Σύμμαχοι, οι επιχειρήσεις πέρασαν στα χέρια του λαού, η γη στα χέρια των αγροτών.

Ο λαός αξιοποίησε τότε αυτή την ευκαιρία. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Γερμανίας, εργάτες και αγρότες, μαζί με τους διανοούμενους, διευθύνανε την οικονομία. Για πρώτη φορά, δε δούλευαν για το κέρδος ενός ατόμου ή μιας ομάδας. Για πρώτη φορά, το κέρδος ήταν για το καλό των εργαζομένων, εκείνων που το δημιουργούσαν. Το σύνθημα «Ό,τι φτιάχνουν τα χέρια του λαού, πρέπει να τα καρπώνεται ο λαός» δεν έμεινε απλό σύνθημα, έγινε πραγματικότητα.

Αυτό είναι το μυστικό που εξηγεί πώς στη βιομηχανία και την αγροτική οικονομία, στις οικοδομές, σε όλους τους τομείς της οικονομίας, μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, με τεράστιες προσπάθειες και πολλές ιδέες, συντελέστηκε στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας ένα αληθινό οικονομικό θαύμα. Είναι γιατί φροντίζαμε τους νέους. Μεριμνούσαμε για τους ηλικιωμένους. Όλοι μπορούσαν να ζήσουν με ασφάλεια και σιγουριά. Οι αγρότες, που για πρώτη φορά στην ιστορία ήταν ελεύθεροι, έδιναν στο λαό το ψωμί και στη βιομηχανία τις πρώτες ύλες, ενώ οι εργάτες στη βιομηχανία έδιναν στους αγροτικούς συνεταιρισμούς τεχνική και ειδικευμένα στελέχη. Το προνόμιο της μόρφωσης έσπασε, ο πολιτισμός ήταν για όλους. Και παραμένει γραμμένο στην ιστορία των λαών ότι στη Γερμανία υπήρχε για 40 χρόνια σοσιαλισμός, όσο ατελής κι αν ήταν, που έκανε τη ζωή άξια να τη ζει κανείς. Οι άνθρωποι δεν ήξεραν τι σημαίνει εκμετάλλευση, ανεργία και ανομία. Μόνο 40 χρόνια είχαμε στη διάθεσή μας για να οικοδομήσουμε το σοσιαλισμό.

Τι είναι, όμως, 40 χρόνια στην ιστορία; Ο καπιταλισμός είχε στη διάθεσή του εκατοντάδες χρόνια για να αναπτυχθεί. Ο σοσιαλισμός έδωσε στους ανθρώπους ό,τι δεν είχαν: δουλειά για τον καθένα, άγνωστες μέχρι εκείνη τη στιγμή δυνατότητες μόρφωσης για όλους, ίσο μισθό για ίση εργασία, χωρίς διάκριση ηλικίας και φύλου. Και το σημαντικότερο για τη ζωή του ηλικιωμένου, αλλά και του νέου: ο σοσιαλισμός έδωσε σιγουριά. Δεν κυβερνούσε το χρήμα, ο φόβος για την επόμενη μέρα. Ένα ανθρώπινο κοινωνικό σύστημα είχε οικοδομηθεί πάνω σε γερμανικό έδαφος που στόχευε να γίνει πιο τέλειο. Ήθελε να εξασφαλίσει στους ανθρώπους ό,τι το καλύτερο για το παρόν και για ένα ευτυχισμένο μέλλον. Τα παιδιά ήταν οι πραγματικοί προνομιούχοι στη σοσιαλιστική ΓΛΔ.

Αυτά και πολλά άλλα συγκροτούσαν τη μεγάλη προσπάθεια να οικοδομηθεί μια νέα κοινωνία σε γερμανικό έδαφος, σε μια βιομηχανικά αναπτυγμένη χώρα, σε μια διασπασμένη στα δύο χώρα, σε μια χώρα που είχαν οργώσει οι βόμβες και οι οβίδες, σε μια χώρα με ανθρώπους διαφορετικών απόψεων και εμπειριών, με ανθρώπους που φλέγονταν από τα σοσιαλιστικά ιδανικά και με ανθρώπους που απέρριπταν το σοσιαλισμό και τον καταπολεμούσαν.

Η συμβολή μας στη μελλοντική ιστορία της ανθρωπότητας, που θα προχωρήσει στην κατεύθυνση του σοσιαλισμού, συνίσταται στο ότι βοηθήσαμε αρκετές γενιές να ζήσουν την πραγματικά σοσιαλιστική εναλλακτική λύση στο καπιταλιστικό σύστημα. Στην ημερήσια διάταξη παραμένει το καθήκον να αγωνιστούμε για τη σοσιαλιστική εναλλακτική λύση για ολόκληρη τη Γερμανία. Κάποια μέρα θα τα καταφέρουμε καλύτερα, θα είναι μια άλλη εποχή από πολλές απόψεις. Μια εποχή, όπου δε θα εξαρτιόμαστε πια από άλλοτε οικονομικά υπανάπτυκτες χώρες, που πρώτες ανέλαβαν κάποτε το καθήκον να πραγματοποιήσουν τον επαναστατικό σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Πριν από λίγο καιρό, κάποιος δημοσιογράφος είπε ότι του κάνει εντύπωση που ο Χόνεκερ, ο πρώην αρχηγός του κράτους της ΓΛΔ, μπορεί και προφέρει τόσο καλά τη λέξη Γερμανία. Κάνει λάθος ο άνθρωπος. Εμείς οι κομμουνιστές ήμασταν και παραμένουμε πάντα οι πιο ένθερμοι πατριώτες. Όποιος οδηγεί το λαό σε πολέμους και επιθέσεις ενάντια σε άλλους λαούς, όποιος αναμοχλεύει το μίσος ενάντια σε φυλές και έθνη, αυτός έχει χάσει προ πολλού αυτή την ικανότητα. Η γερμανική εργατική τάξη, κάτω από την καθοδήγηση του μαρξιστικού της κόμματος, του ΕΣΚΓ, του πρώτου ενιαίου εργατικού κόμματος, αποτόλμησε την επέλαση στο νέο πεδίο της ιστορίας της ανθρωπότητας. θα την αποτολμήσει ξανά. Έστω κι αν χρειαστεί καιρός, θα την αποτολμήσει!

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του Αφιερώματος της Κατιούσα στην Οχτωβριανή Επανάσταση