Λέων Αυδής: «Μια ωραία πόλη με ανέργους, δεν είναι ωραία πόλη!»

Σαν σήμερα, στις 24 του Σεπτέμβρη 2000, έφυγε πρόωρα από τη ζωή ο κομμουνιστής δικηγόρος, υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων και βουλευτής του ΚΚΕ Λέων Αυδής. Έφυγε χτυπημένος από τον καρκίνο στα 63 του χρόνια αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο έργο και μια πλούσια παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.

Ο Λέων Αυδής γεννήθηκε το 1937 στην Κέρκυρα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Από το 1972 ήταν δικηγόρος του Αρείου Πάγου, με ειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο. Το 1968 εκτοπίστηκε από τη Χούντα στη Σίκινο. Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.  Το 1996 εκλέχθηκε βουλευτής του ΚΚΕ στην Α’ Αθήνας. Από την ιδιότητα του βουλευτή παραιτήθηκε τον Μάη του 1997 για να ασχοληθεί με τον Δήμο Αθηναίων ως δημοτικός σύμβουλος και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης “Αγωνιστική Συνεργασία για την Αθήνα”.

«Δεν είμαστε εδώ για να υποσχεθούμε κι εμείς ότι ήρθαμε να λύσουμε τα προβλήματα. Αγώνα υποσχόμαστε…Να ενισχύσουμε τον κόσμο, το μαζικό κίνημα, είναι ο στόχος μας…Να βοηθήσουμε να ξεπεραστεί το στάδιο της παθητικότητας, να προχωρήσουμε στη δράση…Μια πόλη δεν είναι καρτ-ποστάλ…μια ωραία πόλη με ανέργους, δεν είναι ωραία πόλη. Μια ωραία πόλη με υποαπασχολούμενος, με αποκλεισμένους, μια πόλη θυμάτων δεν είναι ωραία πόλη», έλεγε απευθυνόμενος στο λαό, οργώνοντας τις συνοικίες της Αθήνας, παραμονές των Δημοτικών Εκλογών του 1998, όντας επικεφαλής της «Αγωνιστικής Συνεργασίας».

Ο Λέων Αυδής αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα, όχι απλά για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, μα για την αλλαγή της ίδιας της κοινωνίας.

«Ανέλαβε τα κόστη του. Εξορίστηκε. Πάλεψε υπό αντίξοες συνθήκες, για να υπερασπιστεί τις πανανθρώπινες ιδέες του Σοσιαλισμού. Μάχιμος δικηγόρος, εντρύφησε στο Εργατικό Δίκαιο και έδωσε αμέτρητες νομικές μάχες. Πάντα στο πλευρό των εργαζομένων. Πάντα κόντρα στους εργοδότες. Και δεν έχασε ούτε μία από αυτές τις μάχες. Είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του από καιρό. Σε όλους τους εργαζόμενους που αναζήτησαν τη βοήθειά του».*

«Διανοούμενος της δράσης, της αναμέτρησης με τα προβλήματα», όπως τον χαρακτήρισε ο Σπύρος Χαλβατζής, ο Λέων Αυδής ήταν με τη μεριά των φτωχών και αδικημένων, βρισκόταν πάντα στο πλευρό των εργαζομένων, σταθερός συμπαραστάτης στους αγώνες τους, αταλάντευτος υπερασπιστής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, έδωσε μάχες για το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και επιλογής του καθενός, πολέμησε το ρατσισμό και την ξενοφοβία, υπερασπίστηκε τους ξένους εργάτες.

«Και πάντα με ένα ξεχωριστό ήθος και ύφος. Το ήθος, την ευγένεια, την υπομονή, την αλληλεγγύη ενός αληθινού κομμουνιστή. Του ανθρώπου που γνώριζε πώς να προσεγγίσει, να ακούσει, να συζητήσει, να επιχειρηματολογήσει, να κερδίσει. Και αν χρειαζόταν, να αποστομώσει τα κοροϊδευτικά σχόλια περί «τελευταίων ρομαντικών», που διάφοροι κατά καιρούς αποτολμούσαν».*

Έχει συγγράψει μελέτες και άρθρα για θέματα του Εργατικού Δικαίου, τα οποία έχουν δημοσιευτεί σε νομικά περιοδικά και σε άλλα περιοδικά και εφημερίδες (Συνδικαλιστική Επιθεώρηση, Ριζοσπάστης). Το 2005, το όνομά του δόθηκε από τη δημοτική αρχή στην πλατεία μεταξύ των οδών Μυλλέρου, Λεωνίδου, Γιατράκου, Κεραμεικού, στο Μεταξουργείο.

Ο Λέων Αυδής υπήρξε ένας σπάνιος άνθρωπος, αληθινός κομμουνιστής, μια προσωπικότητα τεραστίου διαμετρήματος, που έχαιρε της εκτίμησης και της αγάπης των συντρόφων και του σεβασμού και της αναγνώρισης των αντιπάλων και των απλών ανθρώπων, ανεξάρτητα από την πολιτική ή κομματική τοποθέτησή τους.

* Στον Ριζοσπάστη, εδώ, δυο μέρες μετά τον θάνατό του, αποχαιρετούν  τον Λ. Αυδή σύντροφοι και φίλοι, συνεργάτες αλλά και αντίπαλοι στον Δήμο Αθηναίων και στον πολιτικό στίβο γενικότερα.