Άνοιξη

Κελαηδίσματα ακούγονται στους δρόμους

στα δέντρα, στις σπηλιές.

Οι κοιλάδες και τα βουνά

σμίγουν και ακούν.

Τα πάρκα με τα τριαντάφυλλα.

Οι μανάδες ακούν και τα παιδιά

Νοσοκόμες και γιατροί ακούν.

Οι εργαζόμενοι όλοι κι οι καλλιτέχνες.

Στα χωράφια οι γεωργοί.

Απ’ αχορτάριαστη γη

κι οι πρόσφυγες ακούν.

Μαθητές ακούν και φοιτητές

μ’ έναν θυμό στα χείλη

αλλά μ’ άσβηστη την ελπίδα.

Ένας – ένας οι άνεργοι ακούν.

Κοντά και οι άστεγοι.

Τα κελαηδίσματα για σκέπη πια έχουν

ώσπου να γίνουν ξένα, φορτικά.

Πέρα απ’ τις γειτονίες, όπως πάντα

εξαίσια μουσική ακούγεται.

Τραγούδια ρωμαλέα παντού ανθίζουν

και της άνοιξης τα πουλιά, σαν τροφή

σ όλον τον κόσμο τα σκορπούν.

Ενώ και πάλι ο δούρειος ίππος

κάτω απ’ τον ήλιο και τα χελιδόνια

σανίδα τη σανίδα

καρφί το καρφί

κατασκευάζεται.

Μαθημένη όμως από καρφιά

δεν ξεγελιέται η Άνοιξη!

Στρατής Γαλιάτσος