Gene Deitch: Ο… ”στο περίπου” δημιουργός των ”Τομ και Τζέρι” και του ”Ποπάυ”

Ο Gene Deitch έφυγε από την ζωή πριν λίγες μέρες. Υπήρξε δημιουργός του Munro, του Tom terrific και του Nudnik. Συνεργάστηκε σε κάποια επεισόδια του Τομ και Τζέρι και του Ποπάυ και όχι δεν ήταν ο δημιουργός τους. Γιατί όταν εμείς γράφουμε για κινούμενα σχέδια κάποιοι ψάχνουν clickbait και τρώνε βελανίδια.

Γεννημένος στο Σικάγο των ΗΠΑ, 8 Αυγούστου του 1924 ο Gene Deitch έφυγε πλήρης ημερών -95 ετών- στις 16 Απριλίου του 2020.

Εργάστηκε ως σχεδιαστής αεροσκαφών το 1942 ενώ εκπαιδευόταν παράλληλα ως πιλότος. Το 1943, παθαίνει πνευμονία και φεύγει από το σώμα. Ακολουθεί μια μικρή καριέρα ως παραγωγός μουσικών δίσκων μέχρι το 1954 ενώ σχεδιάζει και εξώφυλλα για το περιοδικό της τζαζ ” The record changer”.

Τον επόμενο χρόνο πιάνει δουλειά ως μαθητευόμενος στο στούντιο κινουμένων σχεδίων ”The United Studio of America” ενώ συνεχίζει την καριέρα του σαν σκηνοθέτης στην εταιρία Terrytoons όπου σχεδιάζει ήρωες όπως η Σίντεϊ η ελεφαντίνα, ο Γκαστόν το μολύβι, ο θαυμάσιος Τομ και ο Κλιντ Κλόμπερ, ο οποίος υπήρξε ο ιδιοκτήτης του γάτου Τομ στο σόου Τομ και Τζέρι.

Δημιούργησε τον χαρακτήρα ”Τομ ο Θαυμάσιος” το 1957 ως κινούμενο σχέδιο για το σόου Captain Kangaroo. O Τομ ζούσε σε δεντρόσπιτο και μπορούσε να μεταμορφωθεί σε ό,τι επιθυμούσε χάρη στο καπέλο σε σχήμα χωνιού που φορούσε.

Το 1958 το ταινιάκι του ”Το γενεαλογικό δέντρο της Σίντεϊ” είναι υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων. Παρά την επιτυχία του ως σκιτσογράφος, η εταιρία Terrytoons τον απολύει τον ίδιο χρόνο και εκείνος ιδρύει την δική του εταιρία, η οποία δημιουργεί διαφημιστικά σποτ.

Τον επόμενο χρόνο ταξιδεύει στην Τσεχοσλοβακία για δουλειά πάνω στο κινούμενο σχέδιο Munro. Πρόκειται για ένα μικρό τετράχρονο αγοράκι το οποίο καταφέρνει, κατά λάθος, να στρατολογηθεί στον στρατό των Η.Π.Α. Το καρτούν γίνεται επιτυχία και βραβεύεται το 1961 από την Αμερικανική Ακαδημία. Υπήρξε το πρώτο αμερικάνικο καρτούν το οποίο βραβεύεται με αμερικανικό βραβείο ενώ έχει δημιουργηθεί εκτός συνόρων, εξ ολοκλήρου και δη στην Πράγα.

Ο Gene Deitch είχε σκοπό να μείνει στην Πράγα μόλις 10 μέρες αλλά εκεί γνώρισε μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα την γυναίκα του και αποφάσισε να μείνει ως ”ερωτικός μετανάστης”.

”Ήμουν ο μόνος Αμερικάνος που για 30 χρόνια είχα την απόλυτη ελευθερία να δημιουργήσω κάτω από το Κομμουνιστικό δικτατορικό καθεστώς” δήλωνε μετά από χρόνια.

Αρχές της δεκαετίας του ’60 συνεργάστηκε με την εταιρία Rembrandt (εταιρία παραγωγής αμερικανικών συμφερόντων) πάνω σε 13 νέα επεισόδια της σειράς ”Τομ και Τζέρι”, δημιουργώντας 3 νέους χαρακτήρες για το σόου: Τον Κλιντ Κλόμπερ ιδιοκτήτη του Τομ, τον Τρελό επιστήμονα και την λεπτή κυρία. Και όχι, δεν υπήρξε δημιουργός των δυο γνωστών πρωταγωνιστών που ξεκίνησαν την καριέρα τους το 1940 μέχρι το 1967 με δημιουργούς τους Χάνα και Μπαρμπέρα. Ούτε του Ποπάυ του οποίου δημιουργός ήταν ο Ελζί Κράισλερ Σίγκαρ το 1929.

Εργάστηκε πάνω σε νέα πρότζεκτ των ήδη πετυχημένων ηρώων ως δημιουργός νέου υλικού. Αυτό φυσικά δεν μειώνει το έργο του ιδίου αλλά των δημοσιογράφων που προτίμησαν έναν πιασάρικο τίτλο από την αλήθεια, μειώνοντας τις δικές του καλλιτεχνικές δημιουργίες, αλλά και διαστρεβλώντας την πατρότητα των ήδη γνωστών  κινούμενων ηρώων. Το άδικο δεν το μπορούμε στην Κατιούσα, τα έχουμε ξαναπεί.

Επιστρέφοντας στον Deitch, την ίδια χρονιά μεταφέρει την οθόνη την σειρά κόμικς Krazy Κat από το 1962-1964. Το Krazy Κat υπήρξε comic strip, για πολλά χρόνια σε διάφορες αμερικανικές εφημερίδες από το 1914-1944.Πρόκειται για την ιστορία ενός γάτου που ερωτεύεται απελπισμένα ένα ποντίκι, το οποίο τον κακομεταχειρίζεται αλλά ο γάτος παίρνει την κακομεταχείριση ως πράξεις αγάπης και στοργής. Μη γελάτε, πολλοί άνθρωποι το κάνουν αυτό και στην πραγματική ζωή.

Δημιουργεί το 1965 έως το 1967 το τσεχοσλοβάκικο κινούμενο σχέδιο Nudnik το οποίο κερδίζει το Βραβείο Ακαδημία για ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων το 1965 για το πρώτο επεισόδιο της σειράς. O Nudnik είναι ένας μικρός τυπάκος που όλα του πάνε στραβά και τα κάνει όλα μαντάρα. Άλλωστε το ομολογούσε και η ίδια η σειρά: ”Οτιδήποτε μπορεί να πάει στραβά με τον Nudnik, θα πάει στραβά” επιβεβαιώνοντας και το Νόμο του Μέρφι. Και επίσης, κανένας δεν τον συμπαθεί μέσα στην ίδια του την σειρά. Όλα αυτά υπό τους ήχους μια χαρούμενης μουσικής.

Το 1966 γυρίζει την ταινία κινουμένων σχεδίων ”Η Αλίκη στο Παρίσι”. Η μικρή Αλίκη, Αμερικανίδα στην καταγωγή, που τρελαίνεται για cheeseburgers, κοιμάται και ονειρεύονται πως μαζί με την ηρωίδα ενός παιδικού βιβλίου της, την Μάνταλιν, κάνουν βόλτες στο Παρίσι και μπλέκουν σε διάφορες περιπέτειες.

Στα τέλη  της δεκαετίας του ’80 δημιουργεί για την Ολλανδική τηλεόραση το καρτούν ”The Bluffers”. Τα Μπλούφερς ζουν στην φανταστική χώρα Μπλουφωνία και υποφέρουν από τον κακό τύραννο ”Παράνομο” (Clandestino) ο οποίος θέλει να καταστρέψει το δάσος που ζουν.

Μέχρι το 2008, χρονιά της συνταξιοδότησής του, δούλευε ακούραστα στις προσαρμογές παιδικών βιβλίων σε κινούμενα σχέδια στην εταιρία Weston Woods Studio.