Το NFL κατά του Τραμπ
Η δήλωση που εξηγούσε τα πάντα ειπώθηκε από τον σχολιαστή του NFL για το ESPN και μελλοντικό Hall of Famer, Τσαρλς Γούντσον: «Αυτό που συνέβη την Κυριακή είναι ότι επιλέγουμε πλευρά. Είναι αυτό ακριβώς. Εσύ, σε ποια πλευρά βρίσκεσαι;».
Αναδημοσιεύουμε από το Humbazine ένα ενδιαφέρον κι αναλυτικό ρεπορτάζ για τις αντιδράσεις παικτών του NFL ενάντια στο ρατσισμό, σε μετάφραση του Barefoot flag, που προλογίζεται από το περιοδικό ως εξής: Ο Ντέιβ Ζάιριν γράφει για τον Ντόναλντ Τραμπ που πίστευε ότι θα ήταν έξυπνη πολιτική επιλογή να στοχοποιήσει τους παίκτες του NFL με το ρατσιστικό του δηλητήριο και τελικά έκανε λάθος.
Τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 γίναμε μάρτυρες ενός τυφώνα πολιτικοποιημένων αθλητών: θρύλοι όπως ο Μοχάμεντ Άλι, ο Τζον Κάρλος, ο Τόμι Σμιθ, ο Κουρτ Φλοντ και ο Μπίλυ Τζιν Κινγκ. Αλλά τίποτε, κυριολεκτικά τίποτε, στην ιστορία των σπορ και της πολιτικής δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό που συνέβη την Κυριακή.
Τρόποι έκφρασης διαφωνίας ξέσπασαν σε κάθε ένα παιχνίδι του NFL κατά την διάρκεια παιανίσματος του Εθνικού Ύμνου. Ορισμένοι παίχτες γονάτισαν, κάποιοι κάθισαν, κάποιοι ύψωσαν την γροθιά τους και κάποιοι σταύρωσαν τα χέρια τους. Αλλά όλοι αυτοί εναντιώθηκαν στον Ντόναλντ Τραμπ. Οι εκφωνητές και οι σχολιαστές συζητούσαν με συμπάθεια τις δράσεις των αθλητών. Το γιουχάισμα που θα ανέμενε κάποιος από τους οπαδούς ίσως να ήταν αραιό. Δυο τραγουδιστές του εθνικού ύμνου –ένας μαύρος άνδρας στο Ντιτρόιτ και μια λευκή γυναικά στο Τενεσί– γονάτισαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας στροφής του τραγουδιού. Πως συνέβη αυτό; Πώς έγινε αυτό στο σπορ που -από καταβολής του- έχει ιστορικά συνδεθεί με τις πιο συντηρητικές πολιτικές; Αντιληφθήκατε αυτή την ενωτική δυσαρέσκεια;
Ξεκίνησε με τον Κόλιν Κάπερνικ και τελείωσε με την κατανόηση της «αδελφοσύνη» (brotherhood) που υπάρχει στα αποδυτήρια του NFL. Ο Κάπερνικ, φυσικά, είναι ο εξοστρακισμένος και χωρίς συμβόλαιο πασαδόρος του NFL που γονάτισε και διαμαρτυρήθηκε κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης του ύμνου την προηγουμένη χρονιά για να υπογραμμίσει το ζήτημα της αστυνομικής βίας. Αδιαμφισβήτητα μπορώ να πω μέσα από το ρεπορτάζ μου πως ενώ μια μικρή ομάδα παικτών του NFL ακολούθησε τον Κάπερινκ στη διαμαρτυρία του την προηγούμενη σεζόν, ο σεβασμός που κέρδισε εντός της κοινότητας των παικτών κάνοντας το κάθε βδομάδα για τέσσερις συνεχόμενους μήνες αδιαφορώντας για τη σκληρή κριτική, ήταν βαθύς. Ο Κάπερνικ φώτισε τον αγώνα, ο οποίος κρατήθηκε φωτεινός νωρίτερα μέσα στη σεζόν από παίκτες όπως ο Μαικλ Μπένετ των Σιατλ Σιχοκς, ο Μάλκολμ Τζένκις των Φιλαδέλφεια Ινγκλ, ο Παίντερ Μάρσον Λιντς των Οκλαχόμα Ραίντερ, τα δώδεκα μέλη των Κλίβελαντ Μπράουνς και άλλους. Την Παρασκευή (22/09) ο Ντόναλντ Τραμπ έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά. Είναι ήδη γνωστή «η ομιλία στην Αλαμπάμα», όπου αναφέρθηκε στην απόλυση των παικτών του NFL που διαμαρτύρονται και τους χαρακτήρισε ως «πουτάνας γιους».
Εδώ είναι το σημείο που πρέπει να αναρωτηθούμε για την αλληλεγγύη. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει παίξει ποτέ του φούτμπολ και επομένως δεν κατανοεί τι αναφέρει ο Μπένετ ως «αδελφοσύνη». Οι παίκτες του φούτμπολ, ως κοινότητα, είναι πολύ δεμένοι μεταξύ τους. Βέβαια, αυτή η αλληλεγγύη δεν εκφράζεται πάντα με θετικό πρόσημο, καθώς τις πιο πολλές φορές παρατηρείται στη διστακτικότητα τους να μιλήσουν είτε όταν ένας συμπαίκτης τους άσκησε βία εναντίον γυναικών είτε στην πίεση -κυρίως των συμπαικτών και όχι των προπονητών- να αγωνιστούν όταν είναι τραυματισμένοι. Όμως, αυτή η «αδελφοσύνη» σημαίνει επίσης ότι όταν κάποιος απειλεί τη ζωή των παικτών και δεν σέβεται τις οικογένειες τους, αυτοί θα αντιδράσουν ενωμένοι απέναντι του.
Από την οπτική του Τραμπ -με κορωνίδα δηλώσεων εναντίον του, αυτή του Αντάλιους Τόμας, ενός πρώην παίκτη του NFL, ο οποίος μίλησε στο MSNBC για τις «Διαιρεμένες Πολιτείες της Αμερικής»- αυτοί οι παίκτες πιθανώς να φαίνονται ως «έξυπνος» στόχος. Ο Τραμπ φυλάει το ισχυρότερο δηλητήριο του για τις μαύρες και τους μαύρους πολίτες -όπως έχουμε δει και κατά το παρελθόν- και σίγουρα πίστευε πως θα έπραττε έξυπνα επιτιθέμενος λεκτικά σε πλούσιους μαύρους αθλητές που ήταν εναντίον του. Αλλά δεν συντάχθηκαν μαζί του όπως ήλπιζε. Πρώτα, η Ένωση έβγαλε ανακοίνωση υπερασπιζόμενη σθεναρά τους παίκτες και κάλεσε τους παράγοντες των ομάδων να κάνουν το ίδιο. Στη συνέχεια, οι ιδιοκτήτες των ομάδων και ο Ρότζερ Γκούντελ έβγαλαν και αυτοί ανακοίνωση -αρκετά πιο μετριοπαθή βέβαια, αλλά έκαναν απολύτως κατανοητό με ποια πλευρά συντάσσονται. Ακόμα και αν τα σχόλια τους δεν ήταν ακριβώς παθιασμένα, συντάχθηκαν με τους αντιτιθέμενους παίκτες. Αυτό έχει τη σημασία του αν αναλογιστούμε πόσοι από αυτούς τους ιδιοκτήτες χρηματοδότησαν την προεκλογική καμπάνια του Τραμπ. (Αν ήταν πραγματικά με την πλευρά των παικτών, χωρίς να αναφέρονται αξιοκρατικά, δεν θα μιλούσαν απλά και μόνο για να πουν κάτι, αλλά θα έδιναν συμβόλαιο στον Κόλιν Κάπερινκ).
Στη συνέχεια, όλη αυτή η ταραχή ξεχείλισε στις πρωινές εκπομπές της Κυριακής. Για παράδειγμα, ο πρώην παίκτης του NFL Άνκουαν Μπόλντιν είπε στο ABC News: «Δεν μου αρέσει η ρητορική μίσους που βγαίνει από το στόμα του Τραμπ. Ούτε αυτά που λένε οι παίκτες στα αποδυτήρια».
Ο ρισίβερ των Σίχοκς, Νταγκ Μπάλντγουιν έκανε τον Τραμπ να ντραπεί με μια δήλωση τόσο εύγλωττη που κάποιος θα αναρωτιόνταν αν θα μπορούσε να είναι Πρόεδρος.
Έπειτα, υπήρξε η ανακοίνωση των Σίχοκς, το επιστολόχαρτο με τη σφραγίδα της ομάδας: «Ως ομάδα αποφασίσαμε να μην παραβρεθούμε στον εθνικό ύμνο. Δεν θα παραβρεθούμε εξαιτίας της αδικίας που βασανίζει τους έγχρωμους πολίτες αυτής της χωράς. Πέρα από την αγάπη για την πατρίδα μας και για να τιμήσουμε τις θυσίες των δικών μας ανθρώπων, ενωνόμαστε για να αντισταθούμε σε αυτούς που αρνούνται τις πιο βασικές μας ελευθερίες. Παραμένουμε αφοσιωμένοι, συνεχίζοντας να δουλεύουμε για την ελευθερία και την ισότητα όλων μας».
Αλλά πέρα από αυτές τις φωνές, υπήρξε επίσης ένας εκφωνητής του FOX -και είδωλο του βόρειου NFL- ο Τέρρυ Μπραντσόου, ο οποίος είπε: «Δεν είμαι σίγουρος. αν ο Πρόεδρος μας καταλαβαίνει αυτά τα δικαιώματα, για τα οποία ο κάθε Αμερικάνος έχει το δικαίωμα να μιλά και διαδηλώνει».
Ο πρώην προπονητής του NFL, Ρεξ Ράιαν, ένας μαχητικός υποστηρικτής του Τραμπ, ο οποίος διεξήγαγε εκστρατεία για την εκλογή του είπε: «Είμαι τσατισμένος για να είμαι ειλικρινής. Υποστήριξα τον Τραμπ, και είμαι σοκαρισμένος με αυτά τα σχόλια. Σοβαρά τώρα; Δεν είναι αυτός που γνωρίζω».
Κάποιος μπορεί σίγουρα να συγχωρεθεί όταν αναρωτιέται τι έβλεπε από τον Τραμπ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας. Αλλά όλα αυτά δείχνουν το πόσο σφοδρή, αν και κάποιες στιγμές πολύ διαστρεβλωμένη, αίσθηση αλληλεγγύης υπάρχει μεταξύ της Λίγκας σε κάθε της επίπεδο.
Αυτό είναι κάτι που ο Τραμπ δεν έχει την ικανότητα να κατανοήσει -και είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτόν και τη Λίγκα. Για μια μέρα, το NFL ήταν ενωμένο.
Η δήλωση που εξηγούσε τα πάντα ειπώθηκε από τον σχολιαστή του NFL για το ESPN και μελλοντικό Hall of Famer, Τσαρλς Γούντσον: «Αυτό που συνέβη την Κυριακή είναι ότι επιλέγουμε πλευρά. Είναι αυτό ακριβώς. Εσύ, σε ποια πλευρά βρίσκεσαι;».
Σε ό,τι έχει να κάνει με το NFL, αυτή η «πλευρά» δεν περιέχει την υποστήριξη του Ντόναλντ Τραμπ. Στη δεκαετία του 1960, οι αθλητές έγραψαν ιστορία. Την Κυριακή σφυρηλατήθηκε ένας νέος κρίκος της ιστορίας.
Πρώτη δημοσίευση στο The Nation.
Μετάφραση: Barefoot Flag