Η Violeta μέσα από τον καθρέφτη – Συναυλία για την Βιολέτα Πάρα, στο θέατρο OLVIO

100 χρόνια από την γέννησή της και 50 από τον θάνατό της, η Ελλάδα αποτίει φόρο τιμής στην Χιλιανή καλλιτέχνιδα Βιολέτα Πάρα (Violeta Parra).

Η Βιολέτα Πάρα υπήρξε μια πολυτάλαντη, πολύπλευρη καλλιτέχνιδα (ποιήτρια, τραγουδίστρια και συνθέτρια, συλλέκτρια παραδοσιακών τραγουδιών, υφάντρια και γλύπτρια). Δεν είναι η εξ ορισμού παραδοσιακή καλλιτέχνιδα μόνον της Χιλής, αλλά ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής.

Το θέατρο OLVIO συμμετέχει σε αυτό το παγκόσμιας εμβέλειας αφιέρωμα με 3 συναυλίες (έχουν ήδη πραγματοποιηθεί οι δυο, στις 21 και 22 του Σεπτέμβρη).

Σάββατο 30 Σεπτέμβρη στις 21:00

Η VIOLETA ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

Θα ερμηνευτούν έργα του Χιλιανού συνθέτη και πιανίστα LUIS SAGLIE, ο οποίος χρησιμοποιεί σαν αφετηρία μουσικά θέματα της VIOLETA PARRA, σε έναν δικό του φόρο τιμής, με κλασικά όργανα. Ο καλλιτέχνης θα ταξιδέψει από τη Χιλή για να συμμετάσχει σε αυτή την εκδήλωση, αφιερωμένη στην πιο οικουμενική Χιλιανή, την Violeta Parra. Συντονίζει και συμμετέχει η Χιλιανή βιολοντσελίστα FABIOLA OJEDA, η οποία διαμένει μόνιμα στην Ελλάδα. Εκτός από τον συνθέτη και πιανίστα LUIS SAGLIE, ειδικό καλεσμένος στην συναυλία, θα συμμετέχουν επίσης η ANA CHIFU (φλάουτο), ο SERVANE IO LE MOLLER (ακορντεόν), η ΓΙΟΥΛΑ ΓΙΑΝΝΑΚΗ (πιάνο), η Χιλιανή χορεύτρια παραδοσιακών χορών NATALIA SOTO και guest η τραγουδίστρια ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΘΑΡΙΟΥ.

ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: Τηλ.: 210 34 14 118 (17:00-21:00)

OLVIO theater – Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, 118 55

Υπενθυμίζουμε ότι στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος προβλήθηκε στον κινηματογράφο ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ, την Δευτέρα 25 του Σεπτέμβρη, η ταινία «Η Violeta πήγε στον ουρανό», του  Χιλιανού σκηνοθέτη ANDRÉS WOOD (που σκηνοθέτησε, μεταξύ άλλων, την διάσημη ταινία Machuca) βασισμένη στην ομώνυμη βιογραφία που έγραψε ο ÁNGEL PARRA για τη ζωή της μητέρας του. Δείτε εδώ περισσότερα.

Λίγα λόγια για τη Violeta Parra

Η Violeta Parra (1917-1967) υπήρξε μια πολυτάλαντη, πολύπλευρη καλλιτέχνιδα (ποιήτρια, τραγουδίστρια και συνθέτρια, συλλέκτρια παραδοσιακών τραγουδιών, υφάντρια και γλύπτρια). Δεν είναι η εξ ορισμού παραδοσιακή καλλιτέχνιδα μόνον της Χιλής, αλλά ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής. Κόρη, αδελφή και μητέρα μουσικών, έκανε την τέχνη τρόπο ζωής της. Ο μεγαλύτερος αδελφός της, ο ποιητής Nicanor Parra (Βραβείο Cervantes Λογοτεχνίας)  την στήριξε πολύ στην αναζήτηση της τέχνης της.

Όπως η Δόμνα Σαμίου στην Ελλάδα, η Violeta Parra όργωνε τα χωριά της Χιλής με ένα μαγνητόφωνο και ένα τετράδιο στο χέρι, συλλέγοντας μελωδίες, στιχάκια και ρυθμούς της Χιλιανής παράδοσης, τα οποία διαφορετικά θα ήταν καταδικασμένα στη λήθη. Η ένταση και το πάθος με τα οποία ζούσε την τέχνη, τους έρωτές της, την προσήλωσή της στους ανθρώπους, την κοινωνική της συνείδηση,  την ώθησαν γρήγορα στο να δημιουργήσει τα δικά της έργα. Οι στίχοι της είναι ποίηση, με την οποία εκφράζει τα βαθύτερα συναισθήματά της, συχνά σπαρακτική (“Maldigo del alto cielo” (Καταριέμαι τον ουρανό) / “por un amor traicionero” (για μια προδομένη αγάπη), ταυτόχρονα καταγγέλλει τις ανισότητες (“Yo no sé por qué mi dios le regala con largueza / sombrero con tanta pluma a quien no tiene cabeza” (Δεν ξέρω γιατί ο δικός μου θεός χαρίζει απλόχερα / καπέλα με τόσα φτερά σ’ αυτούς που δεν έχουν κεφάλι). Παράλληλα εκφράζεται μέσω των πλαστικών τεχνών: Ελαιογραφίες, φιγούρες από πεπιεσμένο χαρτί, καθώς και τα διάσημα υφαντά της, φτιαγμένα από υφάσματα, κλωστές και μαλλί, τα οποία εκτίθενται σε διάφορους καλλιτεχνικούς χώρους, μεταξύ άλλων στο Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών του Λούβρου στο Παρίσι.

Το έργο της αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μεταγενέστερους καλλιτέχνες, οι οποίοι συνέχισαν την επίπονη εργασία τής διάσωσης της μουσικής της υπαίθρου και άλλων λαογραφικών εκδηλώσεων της Χιλής και της Λατινικής Αμερικής.

Το 2014 δημιουργήθηκε στο Σαντιάγκο της Χιλής το Μουσείο Violeta Parra, με στόχο τη διατήρηση, την αποκατάσταση, τη διάδοση και την αξιοποίηση του καλλιτεχνικού της έργου. Είναι ένας χώρος που έχει αφιερώσει την ύπαρξη και το έργο του στο να γίνει γνωστή, σε όλη της την έκταση, η καλλιτεχνική, κοινωνική και πολιτιστική κληρονομιά που άφησε η Violeta Parra στη Χιλή και στον κόσμο. Εδώ φιλοξενούνται οι χειροτεχνίες της, τα χειρόγραφα, τα έγγραφά της και προσωπικά της αντικείμενα (http://museovioletaparra.cl).

Η Violeta Parra, μαζί με τον Víctor Jara, και με τα συγκροτήματα Quilapayún, Inti Illimani e Illapu, κυρίως, θεωρούνται οι ιδρυτές μιας καλλιτεχνικής κίνησης γνωστής ως Νέο Χιλιανό Τραγούδι (“Nueva Canción Chilena”). Στην Ελλάδα, τη δεκαετία του ’70, ζωντανεύει το ενδιαφέρον για την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία της Λατινικής Αμερικής γενικότερα, και της Χιλής ειδικότερα. Έτσι, αρχίζει να γίνεται γνωστή η Violeta Parra στο ελληνικό κοινό.

Το τραγούδι της “Gracias a la vida” (Ευχαριστώ τη ζωή), είναι μια εσωτερική και προσωπική ματιά πάνω στη ζωή, που θεωρήθηκε εν τούτοις ανθρωπιστικός ύμνος και κατόρθωσε να διασχίσει τα σύνορα, γι’ αυτό και κατέχει την μεγαλύτερη παρουσία στις ανθολογίες του λατινοαμερικάνικου τραγουδιού. Ερμηνεύτηκε από τραγουδιστές όλου του κόσμου, με εκτελέσεις  κοντινές ή μακρινές από το πρωτότυπο. Οι πιο γνωστές είναι της Αργεντινής τραγουδίστριας Mercedes Sosa, στην οποία η κιθάρα παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο, και της Αμερικανίδας τραγουδίστριας Joan Baez που, προσδίδοντας στο τραγούδι έναν εορταστικό τόνο που απέχει αρκετά από το πρωτότυπο, κατόρθωσε να το κάνει πιο δημοφιλές. Αυτή η δεύτερη εκτέλεση ερμηνεύτηκε στην Ελλάδα, αρχικά από τη Μαρία Φαραντούρη στη δεκαετία του ’70 και αργότερα από την Έλλη Πασπαλά, τη Σαβίνα Γιαννάτου κ.ά.