4 ποιήματα του Ισίδωρου Καρδερίνη

Από τον ποιητή Ισίδωρο Καρδερίνη λάβαμε και δημοσιεύουμε τα ποιήματα που ακολουθούν. Τον ευχαριστούμε θερμά.

Εργατική Πρωτομαγιά

Τιμημένη Εργατική Πρωτομαγιά
Κι οι σημαίες στους δρόμους κυματίζουν
Όλοι οι εργάτες μια σφιχτή γροθιά
Και τα λουλούδια στις καρδιές ανθίζουν.

Απ’ του Σικάγο τη ματόβρεχτη πλατεία
Φτάνουν περήφανα αιωνόβια πουλιά
Χειροκροτήματα ξεσπούν μες στην ευδία
Και στα χείλη τραγούδια αγωνιστικά.

Τιμημένη Εργατική Πρωτομαγιά
Και τα συνθήματα δονούν την πολιτεία
Τα πρόσωπα μες στου ήλιου τη φωτιά
Σήμερα είναι πανεργατική Απεργία.

*

Ύμνος στο νεκρό Δημοκράτη Αγωνιστή

Θ’ ανάψω το καντήλι να φλογίσει ο τάφος σου
Άλλωστε πάντοτε ήσουν φλογερός αγωνιστής
Της Δημοκρατίας
Κι όταν η μαύρη μπότα του φασισμού
Πάτησε τα ιερά χώματα της πατρίδας μας
Αμέσως πήρες
Ανεμίζοντας την ελληνική σημαία
Τα δύσβατα μονοπάτια για τη λευτεριά
Μ’ ένα τουφέκι και φισεκλίκια σταυρωτά ζωσμένος
Και τα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν την κατοχή
Μες στις διώξεις και τις εξορίες
Μακρόνησος, Αϊ-Στράτης, Ανάφη, Ικαρία
Φολέγανδρος, Γυάρος, Λέρος, Αλόννησος
Πότισες με το αίμα σου το δέντρο της Δημοκρατίας.

Θ’ ανάψω το θυμιατήρι να μυρώσει ο τάφος σου
Άλλωστε πάντοτε περπάταγες την άνοιξη
Μες στις πασχαλιές
Κρατώντας στα χέρια σου δυο πάλλευκα περιστέρια
Που μόλις τα λευτέρωνες
Με τ’ αδιάκοπο φτεροκόπημά τους
Δονούσανε την ανθοστολισμένη πλάση
Ειρήνη, ειρήνη, ειρήνη.

Θ’ ανάψω φύλλα δάφνης να γεμίσει δόξα ο ουρανός.

*

Στην Κατοχή στο Χαϊδάρι

Στην Κατοχή στο Χαϊδάρι
Απάνω στο γερμανικό καμιόνι
Ένα γενναίο παλικάρι
Αχ, κλαίει στο λόφο το αηδόνι.

Λίγες ώρες του ’χουν μείνει
Μα η ατσάλινη ψυχή του δε λυγάει
Μόνο σκέφτεται εκείνη
Και τον εθνικό ύμνο αρχινάει.

Στην Κατοχή στο Χαϊδάρι
Απάνω στο γερμανικό καμιόνι
Ένα αντρειωμένο παλικάρι
Αχ, κλαίει η πλάση και βουρκώνει.

Μα πότε πια θα έρθεις λευτεριά
Ν’ ανθίζουν στα μπαλκόνια
Ηλιόλουστα τα χελιδόνια
Και να τραγουδάνε τα παιδιά.

Στην Κατοχή στο Χαϊδάρι
Απάνω στο γερμανικό καμιόνι
Ένα δαφνοστεφανωμένο παλικάρι
Αχ, κλαίει η μάνα μες στο χιόνι.

*

Ένας λεβέντης στο απόσπασμα

Ο ουρανός κατάμαυρος σήμερα δακρύζει
Ο λεβέντης με τον χρυσαφένιο ήλιο στην καρδιά
Πέθανε ηρωικά στ’ απόσπασμα στην Κοκκινιά
Κι η βροχή ραγδαία τις ψυχές μας τις ραπίζει.

Τα κυπαρίσσια σκυφτά και ματωμένα
Τα πουλιά στα κλαδιά με κομμένα τα φτερά
Τα χορτάρια στο χώμα σαλεύουν παγωμένα
Κι εγώ κλαίω με το γράμμα που άφησε σε μένα.

Ο ουρανός πικραμένος σήμερα δακρύζει
Ο λεβέντης με τη γενναία και περήφανη ματιά
Πέθανε ηρωικά στ’ απόσπασμα για τη λευτεριά
Κι η βροχή ραγδαία τις ψυχές μας τις μαστίζει.

Ο Ισίδωρος Καρδερίνης γεννήθηκε στο Χαϊδάρι Αττικής το 1967. Είναι μυθιστοριογράφος, ποιητής και αρθρογράφος. Έχει σπουδάσει οικονομικές επιστήμες και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στην τουριστική οικονομία. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και sites σε όλο τον κόσμο. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά και έχουν δημοσιευθεί σε ποιητικές ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει στην Ελλάδα επτά ποιητικά βιβλία και τρία μυθιστορήματα. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί και εκδoθεί στις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία και την Ισπανία.