Πρώτο Ημίχρονο: Καπιταλισμός-Κορονοϊός 0-4!
Το χειρότερο δεν είναι πως ο Καπιταλισμός δεν μας βολεύει, το χειρότερο είναι πως είναι και επικίνδυνος, γιατί η υποβάθμιση του επιπέδου ζωής που επιφυλάσσει στις κοινωνίες, όταν οι αντικειμενικές δυνατότητες αναβάθμισής του είναι τεράστιες, οδηγεί τις κοινωνίες στην παρακμή και τη βαρβαρότητα.
Περιγραφή του αγώνα, τα γκολ!
Το πρώτο γκολ που δέχτηκε ο Καπιταλισμός και για να είμαστε ακριβείς, το πρώτο γκολ που δέχτηκε η καπιταλιστική κοινωνία, ακριβώς επειδή είναι καπιταλιστική είναι οι χιλιάδες των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που όπως μας λένε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχασαν τη μάχη με τον Κορονοϊό και δεν μπόρεσαν να σωθούν ακόμα και μέσα στις εντατικές των νοσοκομείων! Σ’ αυτούς που έχασαν την μάχη με τον Κορονοϊό πρέπει να προστεθούν και όσοι έχασαν τη μάχη από άλλη αιτία, αλλά δεν πήγαν στο νοσοκομείο και στην εντατική, όχι λόγω του Κορονοϊού, αλλά λόγω των μέτρων που πάρθηκαν για τον Κορονοϊό!
Το δεύτερο γκολ το δέχτηκε ο Καπιταλισμός όταν προσπάθησε να αντιμετωπίσει τον αντίπαλό του Κορονοϊό στον τομέα που αυτός πλεονεκτούσε, στην ευκολία να μεταδίδεται. Αντί να αξιοποιήσει το δικό του πλεονέκτημα που είναι η πρόοδος των επιστημών υγείας και οι σύγχρονες δυνατότητες υποδομών και να αντιμετωπίσει τον αντίπαλό του περιθάλποντας όσους που παρά τις προφυλάξεις τους να μην κολλήσουν θα ασθενούσαν, επιχείρησε να αντιμετωπίσει τη σφοδρή επίθεση του αντιπάλου του εκεί που αυτός πλεονεκτούσε, στην εύκολη μετάδοση, προχωρώντας στο πρωτοφανές μέτρο της γενικής απαγόρευσης της κυκλοφορίας, θέτοντας τις κοινωνίες ολόκληρες σε καραντίνα! Αντί στις κοινωνίες του 21ου αιώνα να υπάρχουν συστήματα δημόσιας δωρεάν υγείας επαρκή για τις τρέχουσες ανάγκες των κοινωνιών, που στη βάση αυτής της επάρκειας θα μπορούσαν με μια πληρέστερη και εντατική αξιοποίηση των δυνατοτήτων τους να ανταποκριθούν και σε έκτακτες καταστάσεις σαν την τωρινή, είχαμε συστήματα υγείας με ουρές, ράντζα, ραντεβού μετά από μήνες για να επισκεφτείς έναν γιατρό για να σου γράψει ακόμα και τα φάρμακά σου. Το δε ενδιαφέρον τους για την ανθρώπινη ζωή και η προτεραιότητα που ισχυρίστηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πως έδωσαν στην υγεία έναντι της οικονομίας είναι εντελώς υποκριτικό, γιατί αν πράγματι τους ενδιέφερε κατά προτεραιότητα η υγεία θα έπρεπε να υπήρχε ήδη αυτό το σύστημα δωρεάν δημόσιας υγείας υψηλού επιπέδου για όλους που θα ανταποκρίνονταν στις τρέχουσες ανάγκες και θα επαρκούσε και για έκτακτες καταστάσεις όπως η τωρινή. Με τέτοια συστήματα υγείας που διαμορφώθηκαν με προτεραιότητα όχι φυσικά την υγεία, αλλά τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, δηλαδή την αύξηση των κερδών, δεν υπήρχε άλλη επιλογή για τον Καπιταλισμό, παρά μόνο να βάλει όλη την κοινωνία σε καραντίνα και να απαγορευτεί η κυκλοφορία, μέτρα που αποτέλεσαν το δεύτερο γκολ που δέχτηκε ο Καπιταλισμός και έφεραν όπως ήταν αναμενόμενο και το τρίτο γκολ.
Το τρίτο γκολ το δέχτηκε ο Καπιταλισμός ως συνέπεια του δεύτερου. Οι περιορισμοί και η απαγόρευση της κυκλοφορίας είχαν ως συνέπεια να περιοριστούν σημαντικά οι εργασίες πολλών επιχειρήσεων με αποτέλεσμα να γίνουν απολύσεις και να εκτοξευτεί η ανεργία. Επιπρόσθετα, οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις δεν έχασαν την ευκαιρία που τους έδινε η κατάσταση αυτή και προχώρησαν σε πολλές περιπτώσεις σε αναστολή συμβάσεων εργασίας με άγνωστη μέχρι στιγμής κατάληξη και σε επέκταση της τηλεργασίας με άγνωστο ποιες ακριβώς δυσμενείς αλλαγές θα φέρει στις εργασιακές σχέσεις και φυσικά η κυβέρνηση δεν έχασε κι αυτή την ευκαιρία να θεσμοθετήσει την εκ περιτροπής εργασία και άλλα μέτρα διάλυσης των εργασιακών σχέσεων. Ως συνέπεια όλων των παραπάνω δημιουργούνται δυσμενείς προοπτικές για μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Το τέταρτο γκολ που δέχτηκε ο Καπιταλισμός ήταν μάλλον αυτογκόλ! Εκεί που λένε πως στον Καπιταλισμό υπάρχει αφθονία και βρίσκεις στην αγορά τα πάντα, ολόκληρη Αμερική ξέμεινε από αναπνευστήρες, ξεμείναμε από μάσκες και αντισηπτικά και τα λιγοστά που ήταν διαθέσιμα τα παίρναμε από το φαρμακείο με ένα άτυπο δελτίο σε περιορισμένο αριθμό!
Το αποτέλεσμα για τον Καπιταλισμό στο πρώτο ημίχρονο με το 0-4 και μάλιστα στην έδρα του από έναν μέτριο σχετικά αντίπαλο ήταν σαρωτικό και προοιωνίζει πως στο δεύτερο ημίχρονο ο αγώνας με τις συνέπειες που θα επέλθουν στις καπιταλιστικές οικονομίες με τα διψήφια ποσοστά ύφεσης που προβλέπονται, θα εξελιχθεί σε συντριβή για τον Καπιταλισμό.
Η παραπάνω περιγραφή ουσιαστικά είναι μια αντικειμενική περιγραφή του αγώνα με βάση αυτά ακριβώς που λένε και επαναλαμβάνουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, με τη διαφορά πως το 0-4 σε βάρος του Καπιταλισμού θεωρείται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τους υπεύθυνους κάτι σαν επιτυχία με την έννοια πως το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι χειρότερο!
Πέρα όμως από την παραπάνω ανάγνωση, υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση του αγώνα αυτού, και η ανάγνωση αυτή λέει πως ο αγώνας αυτός από πλευράς Καπιταλισμού είναι σικέ και όλα αυτά τα γκολ που δέχτηκε η καπιταλιστική κοινωνία επειδή ακριβώς είναι καπιταλιστική και η συντριβή που θα ακολουθήσει στο δεύτερο ημίχρονο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ευκαιρία που δόθηκε για να προωθηθούν και να νομιμοποιηθούν τα απαραίτητα μέτρα, που ικανοποιούν τις τρέχουσες ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, που φυσικά είναι τα κέρδη και η διατήρηση της κερδοφορίας ενόψει της επερχόμενης ανεξαρτήτως Κορονοϊού κρίσης. Και οι ανάγκες των καπιταλιστικών οικονομιών ενόψει της επερχόμενης κρίσης είναι αυτά ακριβώς που κάνουν ή γίνονται τώρα λόγω δήθεν του Κορονοϊού, ευχέρεια απολύσεων, θεσμοθέτηση της εκ περιτροπής εργασίας, μισή δουλειά – μισός μισθός, αναστολή συμβάσεων εργασίας, επιχορηγήσεις με χρήματα που δίνει το κράτος για να ελαφρυνθούν οι επιχειρήσεις που έπρεπε αυτές να τα δώσουν, θεσμοθέτηση της τηλεργασίας που αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο τη συλλογική οργάνωση και δράση των εργαζομένων και ως συνέπεια όλων των παραπάνω περαιτέρω μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.
Δεν χρειάζεται να αναπτύξω για μια ακόμα φορά γιατί δεν μας βολεύει ως ανθρώπους της εργασίας ο Καπιταλισμός, το αποδεικνύουν όσα συμβαίνουν σήμερα με τον Κορονοϊό στον τομέα της υγείας και της περίθαλψης. Το χειρότερο όμως δεν είναι πως ο Καπιταλισμός δεν μας βολεύει, το χειρότερο είναι πως είναι και επικίνδυνος, γιατί η υποβάθμιση του επιπέδου ζωής που επιφυλάσσει στις κοινωνίες, όταν οι αντικειμενικές δυνατότητες αναβάθμισής του είναι τεράστιες, οδηγεί τις κοινωνίες στην παρακμή και τη βαρβαρότητα.
