Η σπορά των ηττημένων σας χαιρετά – Στέιτ Ντιπάρτμεντ και κυβερνήσεις της Αν. Ευρώπης εκδίδουν αντικομμουνιστικό μανιφέστο για το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Μετά από μια φευγαλέα αναφορά “σε όλους τους στρατιώτες που πάλεψαν να ηττηθεί η ναζιστική Γερμανία κι έβαλαν τέλος στο Ολοκαύτωμα”, το υπόλοιπο κείμενο είναι ένα ψυχροπολεμικό τερατούργημα, που εμμέσως πλην σαφώς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ήττα του φασισμού δεν ήταν και τόσο ευχάριστο γεγονός τελικά.
Μπορεί να γραφτεί ανακοίνωση για το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όπου να μην αναφέρεται καν η λέξη “φασισμός”; Αν αμφιβάλλετε, ήρθε η ώρα να μάθετε μπαλίτσα από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ, καθώς και τις κυβερνήσεις της Αν. Ευρώπης (Βαλτικές χώρες, Βουλγαρία, Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία), που συνυπογράφουν μια ανακοίνωση την οποία με χέρια και πόδια θα έσπευδε να προσυπογράψει και ο Μιχαλολιάκος, τουλάχιστον στα 3/4 της. Κι αυτό γιατί, μετά από μια φευγαλέα αναφορά “σε όλους τους στρατιώτες που πάλεψαν να ηττηθεί η ναζιστική Γερμανία κι έβαλαν τέλος στο Ολοκαύτωμα”, το υπόλοιπο κείμενο είναι ένα ψυχροπολεμικό τερατούργημα, που εμμέσως πλην σαφώς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ήττα του φασισμού δεν ήταν και τόσο ευχάριστο γεγονός τελικά.
“Ενώ ο Μάης το 1945 έφερε το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, δεν έφερε ελευθερία σε όλη την Ευρώπη”, σημειώνει η ανακοίνωση, όπου στη συνέχεια παρελαύνει κάθε είδους ψυχροπολεμικό κλισέ, για “παράνομη κατοχή και προσάρτηση” της Βαλτικής, “Σιδηρούν παραπέτασμα”, “καταπίεση” και “πολυάριθμους Ευρωπαίους” που “θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία” και “υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια και αναγκαστικό εκτοπισμό”.
Στη συνέχεια απαριθμούνται “οι σημαντικοί σταθμοί” για την “επαναδημιουργία της ελευθερίας και της δημοκρατίας στην Ευρώπη”, από τη Χάρτα 77 της Τσεχοσλοβακίας ως την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Το παραμύθι, που έχει (κόκκινο) δράκο, τελειώνει με μια “δυνατή κι ελεύθερη Ευρώπη, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία και η κυριαρχία του νόμου επικρατούν”. Κανείς δεν μπορεί εξάλλου να φανταστεί κάτι πιο ελεύθερο από την κυβέρνηση της Ουγγαρίας που έχει επιβάλλει κανονική χούντα με πρόσχημα τον κορονοϊό, των βαλτικών χωρών που τιμούν τους ναζί και τους εξολοθρευτές Εβραίουν, την ακροδεξιά κυβέρνηση της Πολωνίας και τα υπόλοιπα μπουμπούκια που έχουν μετατρέψει τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες σε φυτώριο δυστυχίας, διαφθοράς και μετανάστευσης.
Eίναι τουλάχιστον ειρωνικό οι άμεσοι ιδεολογικοί απόγονοι των δοσίλογων και των δικτατόρων που συνεργάστηκαν με το Χίτλερ, μαζί με τις ΗΠΑ να καταδικάζουν τη “χειραγώγηση των ιστορικών γεγονότων που οδήγησαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη διαίρεση της Ευρώπης” και την “θλιβερή προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας”. Πίσω από τέτοιες διατυπώσεις, όπως και πίσω από εκκλήσεις για “αφοσίωση στο διεθνές δίκαιο” και “σεβασμό της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών”, λανθάνει ο σύγχρονος ανταγωνισμός με την καπιταλιστική Ρωσία, που επιχειρούν να τη συνδέσουν συνειρμικά με την ΕΣΣΔ.
Όση προσπάθεια και να καταβάλλουν όμως για τη διαστρέβλωση της ιστορίας, αυτή έχει γραφτεί βαθιά στις καρδιές των λαών που υπέφεραν κάτω από το ζυγό του ναζισμού και του φασισμού και θυμούνται σε ποιον οφείλουν την απελευθέρωσή τους. Γι’ αυτό εξάλλου η λύσσα τους και τα έμμεσα συγχωροχάρτια που δίνουν στη σπορά των ηττημένων χρόνο με το χρόνο, και παρά την προσωρινή ήττα του σοσιαλισμού εδώ και τρεις δεκαετίες, εντείνονται αντί να χαλαρώνουν, επειδή ακριβώς δεν έχουν πετύχει στον επιθυμητό βαθμό το σκοπό τους, ούτε και πρόκειται.