Ανελευθερία σε σύστημα ελεύθερης αγοράς!
Ελεύθερη αγορά σημαίνει υποδούλωση του λαού και κυριαρχία των λίγων και άπληστων καπιταλιστών. Ο λαός χάνει το πιο σημαντικό, το πιο μεγαλειώδες αγαθό και δικαίωμα: την ελευθερία του.
Ο κόσμος σήμερα (όπως και πολλά χρόνια τώρα) βρίσκεται σε μία πρωτοφανή αντιφατική κατάσταση. Από τη μία, έχουμε συνθήκες ελεύθερης αγοράς στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και της παγκοσμιοποίησης που έχει επιφέρει ή μάλλον επιβάλλει. Προϊόντα, κεφάλαια, μετοχές, θυγατρικές εταιρείες, επιστημονική γνώση, ειδήσεις και ιδέες μεταφέρονται ανά πάσα ώρα στην άλλη άκρη του κόσμου.
Με μια πρώτη και επιφανειακή ματιά θα δίναμε εύσημα σε αυτό το σύστημα που ενδιαφέρεται για τις ανάγκες των ανθρώπων και τους δίνει την ευκαιρία να έχουν ό,τι θέλουν στη διάθεσή τους. Το σύστημα αυτό δε θέτει περιορισμούς, γκρεμίζει τα σύνορα και ενώνει τους ανθρώπους. Φυσικά αυτός ο τρόπος σκέψης καλλιεργείται από μικρή ηλικία, στην προσπάθεια να εξωραϊστεί ο τρόπος που λειτουργεί ο καπιταλισμός και η ελεύθερη αγορά που είναι ο μοχλός που τον κινεί.
Αξίζει όμως να εντρυφήσουμε στην καρδιά του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς. Ελεύθερη αγορά σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε επιχειρηματικός όμιλος μπορεί να στήσει τη θυγατρική του σε χώρες με μικρή φορολογία για να μειώσει τα έξοδα του αδιαφορώντας για το πλήγμα που επιφέρει στην εγχώρια οικονομία. Ελεύθερη αγορά σημαίνει ότι ο παραπάνω επιχειρηματικός όμιλος θα μπορεί να έχει υπό την εργασία του ή μάλλον το ζυγό του, 10-12 ώρες ημερησίως εργαζόμενους που θα δουλεύουν κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς ασφάλιση, χωρίς τα απαιτούμενα μέτρα προστασίας για τη ζωή τους (αφού η ζωή τος αξίζει μόνο εφόσον παράγουν) ενώ οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα καρπώνονται πακτωλό χρημάτων. Η ελεύθερη αυτή αγορά ενισχύει τους επιχειρηματικούς κολοσσούς και τους μεγαλοκαρχαρίες και όχι το λαό που δίνει καθημερινή μάχη για να επιβιώσει. Η ελεύθερη αυτή αγορά όμως στην πραγματικότητα διαμορφώνει ένα ανελεύθερο και ασφυκτικό περιβάλλον για το λαό.
Η ελεύθερη αυτή μετακίνηση εμπορευμάτων δημιουργεί τεράστιο αίσθημα ανασφάλειας για τους εργαζομένους αφού ανά πάσα στιγμή γνωρίζουν ότι μπορεί να χάσουν τη δουλεία τους με βάση τη λογική “κόστος-όφελος” για την ανάκαμψη της οικονομίας, μία τακτική που αναγνωρίζουμε και σήμερα υπό συνθήκες πανδημίας. Η επιστημονική γνώση έχει πάψει να αποτελεί οικουμενικό αγαθό όλων των επιστημόνων αφού βλέπουμε ότι κάθε επιχειρηματικός όμιλος κρατά φυλακισμένους τους επιστήμονες λόγω του ανταγωνισμού για την αύξηση των δικών του εσόδων (βλέπε τη διαμάχη για το εμβόλιο του κορονοϊού). Ακόμη και οι ειδήσεις είναι μέρος της παραπληροφόρησης και της συμφεροντολογίας που πολύ πιστά υπακούν τα τηλεοπτικά κανάλια. Ιδέες μάλιστα και ιδανικά δεν έχουν θέση σε μία τέτοια αγορά, αφού από τη στιγμή που δεν έχουν οικονομικό όφελος, εκμηδενίζεται η αξία τους. Μάλιστα, οι ιδέες αυτές δεν εξυπηρετούν την χειραγώγηση που προσπαθούν να επιβάλλουν στο λαό για να πάψει να αντιδρά και να αντιπαλεύει την αδικία του συστήματος.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι ελεύθερη αγορά σημαίνει υποδούλωση του λαού και κυριαρχία των λίγων και άπληστων καπιταλιστών. Ο λαός χάνει το πιο σημαντικό, το πιο μεγαλειώδες αγαθό και δικαίωμα: την ελευθερία του. Πολύ παραστατικά είχε παρουσιάσει πριν χρόνια ο Ναζίμ Χικμέτ τη θέση και την καθημερινότητα του εργαζόμενου-δούλου σε αυτό το σύστημα: “αλυσοδέσανε έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε”. Ιερό μας καθήκον “να μην υψώσουμε το κεφάλι μας στα αστροφώτιστα διαστήματά τους”!
