Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Είδα ένα όνειρο» της Αθηνάς Βουγιούκα Κιοσσέ

Η Αθηνά Βουγιούκα Κιοσσέ γεννήθηκε στις Σέρρες όπου και πήγε σχολείο. Το 1989 μετακομίζει στην Ικαρία, όπου αρχίζει να εργάζεται σα βοηθός και αργότερα σαν τεχ. μαρμαράς. Παράλληλα μαθητεύει σε ονομαστούς παραδοσιακούς μάστορες της πέτρας και του ψηφιδωτού. Σε λίγο καιρό αναλαμβάνει με το σύζυγό της δημόσια και ιδιωτικά έργα. Πολλές πλατείες φέρουν την υπογραφή της όπως και πολλά σπίτια του νησιού. Ασχολείται επίσης με τη μελισσοκομία, με την παροχή βοήθειας σε ηλικιωμένους, κακοποιημένες γυναίκες, τοπικούς συλλόγους και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Όνειρο της, να πει κάτι στους συνανθρώπους της, μέσα από τα τραγούδια που γράφει, την ποίηση, τη λογοτεχνία, τη σάτιρα. Το ποίημα, τα βιογραφικά στοιχεία και η φωτογραφία της ποιήτριας, από την ποιητική ανθολογία «…ας υφάνουμε ποίηση» (εκδ. Μαλλιαρης Παιδεία, χ.χ.)

Αθηνά Βουγιούκα Κιοσσέ

Είδα ένα όνειρο

Είδα πως μπορούσα ακόμη να ονειρεύομαι,
είδα τους καρπούς των κόπων μου να γεύομαι,
είδα πως η ειρήνη μέσα στις καρδιές μας ζούσε,
να τη σκοτώσει κανείς πια δε μπορούσε.
Είδα τα δάκρυα απ’ τα μάτια πως χαθήκαν
και πεινασμένα τα παιδιά μας πως δεν ήταν.
Είδα πως χάθηκε απ’ τη γη η δυστυχία
είδα πως ξαναγράψαμε σωστά την ιστορία.
Είδα παιδιά πανιά να βάζουν στα όνειρά τους,
είδα το σήριαλ της μιζέριας να τελειώνει
και των μανάδων η καρδιά
να ξανανιώνει.
Είδα γυρίσαμε απ’ τα σύνορα
της τρέλας.
Είδα πως χτίσαμε κομμάτια από το σέλας
είδα φεγγάρι στη ζωή μας ν’ ανατέλλει,
όλα μας τα προβλήματα πως λύσαμε εντέλει.
Μα ήταν όνειρο και ξύπνησα… κι ακόμα
κρύες μορφές με μίσος έθαβα στο χώμα.

Φίλε… αν χάθηκε τ’ όνειρό μου
μην τρομάζεις,
μα ν’ αντιστέκεσαι, να τρέχεις, να φωνάζεις…

Ίσως αν στ’ όνειρο και πάλι αν πιστέψεις
και με το βήμα
σταθερό πίσω δε στρέψεις, μια μέρα
τ’ όνειρο να βγει αληθινό.
Κρατήσου φίλε μου να βγει αληθινό.
Κρατήσου φίλε μου μην πέσεις στο κενό.

Αθηνά Βουγιούκα Κιοσσέ

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.