O Λένιν για το ρατσισμό κατά των μαύρων στις ΗΠΑ

Το άρθρο “Ρώσοι και νέγροι” μπορεί να γράφτηκε στις αρχές του 1913, σε συνθήκες βαριάς λογοκρισίας και να δημοσιεύτηκε μόλις το 1925 στο περιοδικό “Krasnaya Niva”, ωστόσο αυτά που περιγράφει ο μεγάλος επαναστάτης για την κατάσταση στις ΗΠΑ διατηρούν, παρά τις θεαματικές αλλαγές που μεσολάβησαν έναν σοβαρό πυρήνα επικαιρότητας. Στο κείμενο ο Λένιν επιχειρεί μια σύγκριση του ρωσικού λαού και των πρώην σκλάβων μαύρων Αμερικανών, στηλιτεύοντας την από τότε ιδιαίτερα αναπτυγμένη χώρα για τις συνθήκες διαβίωσής τους. Επισημαίνει επίσης ότι στις περιοχές όπου ανθούσε η δουλεία, ακόμα και η μοίρα των λευκών είναι χειρότερη από εκείνη των ομόφυλών τους στη βόρεια Αμερική, κατάσταση που επιβεβαιώνεται – με διαφορετικές βέβαια παραμέτρους – και στη σημερινή εποχή. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρωτεργάτες του αμερικανικού κομμουνιστικού κινήματος αναγνωρίζουν ότι οι παρεμβάσεις της Κομιντέρν ήταν εκείνες που τους έκαναν να συνειδητοποιήσουν την ειδική σημασία του ρατσισμού κατά των μαύρων Αμερικανών για τον αγώνα τους, βοηθώντας τους να ξεπεράσουν ενδόμυχες προκαταλήψεις και να καταστήσουν το ζήτημα από τις προμετωπίδες του αγώνα τους.

Τι παράξενη σύγκριση, μπορεί να σκεφτεί ο αναγνώστης. Πώς μπορεί μια φυλή να συγκριθεί με ένα έθνος; 

Είναι μια επιτρεπτή σύγκριση. Οι νέγροι ήταν οι τελευταίοι που απελευθερώθηκαν από τη δουλεία, ακόμα φέρουν ,περισσότερο από κάθε άλλον τα σκληρά σημάδια της δουλείας – ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες χώρες – αφού ο καπιταλισμός δεν έχει άλλο “χώρο” παρά τη νομική χειραφέτηση κι ακόμα κι αυτή την περικόπτει με κάθε δυνατό τρόπο. 

Σχετικά με τους Ρώσους, η ιστορία λέει πως “σχεδόν” απελευθερώθηκαν από τη δουλοπαροικία το 1861. Ήταν περίπου την ίδια περίοδο, μετά τον εμφύλιο πόλεμο κατά των Αμερικανών ιδιοκτητών σκλάβων, που οι νέγροι της Βόρειας Αμερικής απελευθερώθηκαν από τη δουλεία. 

Η χειραφέτηση των Αμερικανών σκλάβων έλαβε χώρα με έναν λιγότερο “μεταρρυθμιστικό” τρόπο από εκείνον των Ρώσων σκλάβων.

Να γιατί σήμερα, μισό αιώνα μετά, οι Ρώσοι δείχνουν πολύ περισσότερα σημάδια δουλειάς από τους νέγρους. Πράγματι, θα ήταν ακριβέστερο να μιλήσουμε για θεσμούς και όχι απλά για σημάδια. Αλλά σε αυτό το μικρό άρθρο θα περιοριστούμε σε ένα μικρό παράδειγμα αυτού που είπαμε, συγκεκριμένα το θέμα του αλφαβητισμού. Είναι γνωστό ότι ο αναλφαβητισμός είναι ένα από τα σημάδια της δουλείας. Σε μια χώρα καταπιεσμένη από πασάδες, Πουρίσκεβιτς και τα παρόμοια, η πλειονότητα του πληθυσμού δεν μπορεί να είναι εγγράμματη.

Στη Ρωσία υπάρχει ένα 73% αναλφάβητων, εξαιρούμενων των παιδιών κάτω των 9 ετών.

Μεταξύ των νέγρων των ΗΠΑ, υπήρχαν (το 1900) 44,5% αναλφάβητοι.

Ένα τόσο σκανδαλωδώς υψηλό ποσοστό αγράμματων είναι ντροπή σε μια πολιτισμένη, αναπτυγμένη χώρα όπως η βορειαμερικανική δημοκρατία. Επιπλέον, όλοι γνωρίζουν πως η θέση των νέγρων στην Αμερική είναι γενικά ανάξια μιας πολιτισμένης χώρας – ο καπιταλισμός δεν μπορεί να δώσει είτε πλήρη χειραφέτηση είτε ακόμα και πλήρη ισότητα.

Είναι διαφωτιστικό ότι μεταξύ των λευκών της Αμερικής η αναλογία των αναλφάβητων δεν είναι πάνω από 6%. Αλλά αν διαιρέσουμε την Αμερική σε αυτό που ήταν πριν δουλοκτητικές περιοχές (μια αμερικανική “Ρωσία”) και τις μη δουλοκτητικές περιοχές (μια αμερικανική μη Ρωσία), θα βρούμε 11-12% αναλφάβητων μεταξύ των λευκών στις πρώτες και 4-6% στις δεύτερες περιοχές!

Το ποσοστό αναλφάβητων μεταξύ των λευκών είναι διπλάσιο στις πρώην δουλοκτητικές κοινωνίες. Δεν είναι μόνο οι νέγροι που δείχνουν σημάδια δουλείας!

Ντροπή στην Αμερική για τα δεινά των Νέγρων!