Η ανάσα… (Στη μνήμη του Τζορτζ Φλόιντ)

Ο Νίκος Βούλτσος δεν είναι ποιητής, αλλά ένας εργαζόμενος που τον ελεύθερο χρόνο του του αρέσει διαβάζει και να γράφει ποιήματα. Με αφορμή τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς στις ΗΠΑ έγραψε και μοιράζεται με τους αναγνώστες της Κατιούσα το πιο κάτω ποίημα:

Η ανάσα…

Βαφτίζεις πολυτέλεια την ανάσα,
Τη βρίσκεις σε ράφια πολυτελείας,
Κάτω από γόνατα βρώμικα τη συναντάς,
Σου χαμογελάει,
Σου γαργαλάει τη σαπισμένη σου καρδιά,
Εκλιπαρεί για ελεύθερο χώρο,
Σου ζητάει χρόνο να εκφραστεί,
Στο δρόμο σταματά και  σε κοιτάει,
Εξαφανίζεται και εμφανίζεται κατά το δοκούν,
Φαντασιώνεται γειτονιές λαμπερές,
Σε καταγώγια ανδρώνεται κρυφά,
Στο χρώμα του δέρματος σκοντάφτει,
Στο άδειο πορτοφόλι ψάχνει την ουσία της,
Σε πνευμόνια ξένα κάνει το γύρο του θανάτου,
Γίνεται η φωνή σε στόματα αγριεμένα,
Σκοτώνει την ανία της επανάληψης.
Γίνεται η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι
Και πνίγεται μια πολιτεία ολόκληρη από τα ορμητικά νερά της.
Γίνεται ο σεισμός που ταράζει τα θεμέλια,
Μιας πολυκατοικίας που τα υπόγεια ζητάνε λίγη θέα.
Γίνεται σύνθημα γραμμένο σε τοίχο κατάλευκο
Capitalism means I can’t breathe

 Στη μνήμη του George Floyd

Νίκος Βούλτσος