“Γιατί χαίρεται η πλάση και χαμογελάει πατέρα;” – Ο Κώστας Καζάκος για το νομοσχέδιο κατά των διαδηλώσεων

Αυτές τις μέρες, το πόρταλ του 902 φιλοξενεί σε καθημερινή βάση δηλώσεις προσώπων της τέχνης, της δημοσιογραφίας και συνολικά της δημόσιας ζωής, ενάντια στο κατάπτυστο νομοσχέδιο ντε φάκτο απαγόρευσης των διαδηλώσεων που προωθεί η κυβέρνηση. Ανάμεσα στις διάφορες ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις, ξεχωρίσαμε για τη γλαφυρότητα και τη ζωηρότητα της εκείνη του Κώστα Καζάκου, που αποκαλύπτει το “σοφό” σχέδιο έμπνευσης πίσω από την περιστολή του δικαιώματος των διαδηλώσεων:

“Νομοθετικός οργασμός”

Μπράβο! Επιτέλους! Να ζωντανέψουμε λιγάκι. Να φυσήξει ένας άνεμος αισιοδοξίας. Να γελάσει το χείλι μας. Πολλά μας πέσανε τον τελευταίο καιρό. Η μία κρίση απάνω στην άλλη. Δεκαπέντε χρόνια τώρα, αλεξικέραυνο γίναμε. Πολιτικές κρίσεις, οικονομικές κρίσεις, ιατρικές κρίσεις, πόσα μπορούμε ν’ αντέξουμε; Έχουμε αποκάνει πια. Αλλά, σοφός ο λαός μας, απόθεσε τη μοίρα του στην εξ ύψους βοήθεια. Δεκαετίες τώρα ψάχνει να βρει το Σωτήρα του. Δοκίμασε τους δοκιμασμένους, φανήκανε αδόκιμοι. Δοκίμασε νέο αίμα, άγνωστης γενεάς, του βγήκε χαλασμένο, λευχαιμικό. Σκέφτηκε πολύ κι αποφάσισε να φτιάξει κοκτέιλ. Διάλεξε ένα νέο άγνωστο αλλά παλιάς γενεάς. Τι θα κάνει σκέφτηκε, χορτασμένος είναι, θ’ αφήσει κανένα ψίχουλο και για μας. Κι έτσι μπήκαμε πλησίστιοι στο λιμάνι της Γαλάζιας Εποχής. Και πράγματι, φαίνεται ότι η Θεία Πρόνοια δεν εγκατέλειψε το λαό της. Μας έστειλε το νέο Σωτήρα, που θα σηκώσει στους ηράκλειους ώμους του τα βάσανά μας. έσκυψε αυτός, γιομάτος στοργή και συμπόνια, πάνω στη σακατεμένη πλεμπάγια κι άρχισαν να πέφτουνε τα μέτρα βροχή. Μα δεν κουράζεται αυτός ο νέος; Περνάμε το Θείο Ιούλιο μήνα. Θα θυσιάσει τα μπάνια του, θα εγκαταλείψει την οικογένειά του για το χατίρι μας; Αλλά ή είναι Σωτήρας κανείς ή δεν είναι. Έβαλε κάτω τα προβλήματα και τ’ αντιμετώπισε ρεαλιστικά. Σου λέει, εδώ ο μισός πληθυσμός της χώρας μου πεινάει. Έχει βρωμίσει το χνότο του από την πείνα. Πας να φιλήσεις τον άνθρωπό σου το πρωί και σου ‘ρχεται η μπόχα από τα υγρά του στομάχου. Δεν αντέχεται. Οι δουλειές κλείνουνε η μια πίσω από την άλλη, τα μαγαζάκια ρημάξανε, οι φίλοι μας οι δανειστές μας έχουνε στύψει σαν τη λεμονόκουπα κι όσοι έχουνε την τύχη να δουλεύουνε, σκοτώνονται 14 και 16 ώρες, απλήρωτοι κι ανασφάλιστοι. Και τώρα με τα ηλεκτρονικά, θα δουλεύουνε σπίτι τους, μέρα – νύχτα, δε θα βγαίνουνε καθόλου έξω, δε θα ξοδεύουνε και θα περνάνε με 200, άντε 300 το μήνα. Νάτη η Ανάπτυξη! Τον πιάσανε τα κλάματα τον άνθρωπο. Ο λαός μου είναι εξουθενωμένος. Πρέπει να πάρω μέτρα ριζοσπαστικά. Πρέπει να ξεκουράζεται. Όταν δε δουλεύει, πρέπει να πέφτει στο πάτωμα ανάσκελα και να κοιτάει το ταβάνι. Αν έχει. Οικονομία δυνάμεων. Και θα το επιβάλω με νόμο. Για το καλό τους. Θ’ απαγορεύσω τα σούρτα – φέρτα στους δρόμους, τις ντουντούκες και τις φωνές. Αυτά θα τους εξαντλήσουν. Και πρέπει ν’ απομονώσουμε εκείνους τους τυχάρπαστους που τους εκμεταλλεύονται και τους ανάβουν τα αίματα. Απάνω σ’ αυτό το ζήτημα σκέφτηκε πολλήν ώρα. Αυτούς αποφάσισε, θα τους ποτίζει ρετσινόλαδο και θα τους βάνει να κάθονται πάνω σε κολόνες του πάγου. Και θα ξαναστήσει το Σπουδαστικό του Μάλλιου και του Μπάμπαλη. Τι το ‘χουμε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Η Γαλάζια Παράταξη διαθέτει και Μανιαδάκη και Μάλλιο και Μπάμπαλη. Από αύριο λοιπόν νομοθετεί:

“Γιατί χαίρεται η πλάση και χαμογελάει πατέρα;”.