Όταν έχεις Χρυσοχοΐδη, τι τον θέλεις το Βορίδη, όταν έχεις ΕΕ, τι τη θες τη χούντα;

Χτες ο Χρυσοχοΐδης έλεγε στη Βουλή πως το νομοσχέδιο που έφερε προς ψήφιση υπακούει την κοινή λογική, γιατί καταργεί αναχρονισμούς που βαφτίστηκαν δικαιώματα! Και συμπλήρωσε πως Η Ελλάδα αναστενάζει στα γήπεδα και η δημοκρατία στις συγκεντρώσεις!

Σε απλά ελληνικά, οι συγκεντρώσεις είναι ένας πολιτικός αναχρονισμός που βαφτίστηκε δικαίωμα, αλλά η κυβέρνηση έρχεται να τελειώσει αυτό το θλιβερό απομεινάρι του παρελθόντος. Αν μη τι άλλο ο Υπουργός ήταν σαφής και τσεκουράτος. Σαν τον Βορίδη, που είχε και αυτός το δικό του τσεκούρι στα αθώα χρόνια της Αλλαγής.

Τι έχει να ζηλέψει σήμερα άραγε ο υπουργός Χρυσοχοΐδης από τον ακροδεξιό Βορίδη; Πιθανότατα τίποτα. Αν υπήρχε ζήλια μεταξύ τους, μάλλον θα είχε αντίστροφη κατεύθυνση. Ούτε ο Βορίδης, άλλωστε, δε θα μπορούσε να τα πει καλύτερα από τον Υπουργό ΠΡΟ-ΠΟ του Μητσοτάκη. Ποιος χρειάζεται Βορίδη, άμα έχει Χρυσοχοΐδη;

Το ίδιο βράδυ, ο Χρυσοχοΐδης πήρε εκ νέου τον λόγο στη Βουλή, για να θυμίσει το παράδειγμα των διαδηλώσεων στη Γένοβα το 2001 και να χρησιμοποιήσει προς υπεράσπισή του την καταστολή και τα μέτρα των Ιταλικών αρχών, που είχαν οδηγήσει στη δολοφονία του διαδηλωτή Κάρλο Τζουλιάνι.

Το ΑΠΕ/ΜΠΕ μεταδίδει την παρακάτω είδηση, ενώ η Αυγή έβγαλε και το σχετικό βίντεο.

Ο κ. Χρυσοχοΐδης μνημόνευσε επίσης την υπόθεση 2444/2002 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που αφορούσε προσφυγή 46 ατόμων μεταξύ των οποίων και ο κ. Τσίπρας. Όπως είπε ο υπουργός, στις 18/7/2001, οι 46, με άλλους 800 Έλληνες, πήραν το φέρυ-μποτ στην Πάτρα για Αγκόνα, προκειμένου να συμμετάσχουν στη διαδήλωση της Γένοβας, αλλά όταν έφτασαν στην Ιταλία, η αστυνομία τους γύρισε στο λιμάνι και, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, οι αστυνομικοί τους έδειραν και τους υποχρέωσαν να επιστρέψουν στην Πάτρα. Συνεχίζοντας την περιγραφή της υπόθεσης, κ. Χρυσοχοΐδης, είπε ότι η αστυνομία αρνήθηκε την εκδοχή περί βιαιοπραγιών, υποστήριξε ότι οι 46 συμφώνησαν να γυρίσουν στην Ελλάδα, αλλά ότι ήθελαν να ασκήσουν παθητική αντίσταση για να τους δείξει η τηλεόραση, και όταν τους το αρνήθηκαν, εκείνοι άρχισαν και πέταγαν διάφορα αντικείμενα, όπως μπουζόκλειδα. Πρόσθεσε ακόμη ότι η συνθήκη Σέγκεν είχε ανασταλεί εκείνη την περίοδο για να μην μπουν επικίνδυνα άτομα στην Ιταλία. Τέλος, ο κ. Χρυσοχοΐδης είπε ότι το δικαστήριο έκρινε ως απαράδεκτα τα αιτήματα των προσφευγόντων και ότι η αστυνομία λειτούργησε νόμιμα: «Αυτά συμβαίνουν στην Ευρώπη, τη Σουηδία, την Ιταλία και άλλες χώρες» παρατήρησε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. «Αφήστε τα περί χούντας. Εσείς λειτουργούσατε όλα αυτά τα χρόνια εντός του πλαισίου της Ε.Ε., και μην επιχειρείτε να αποστείτε από τη νομοθεσία».

Κάθε καλός ακροδεξιός ψάχνει ένα παράδειγμα από το “Συνταγματικό αστικό τόξο”, για να αποδείξει πως η δική του συμπεριφορά κάθε άλλο παρά ακραία είναι. Υπάρχει όμως καλύτερο παράδειγμα-άλλοθι από την ΕΕ για τους ακροδεξιούς και τους φασίστες κάθε απόχρωσης; Αυτά που λέει ο Χρυσοχοΐδης -και προβάλλει σε πρώτο πλάνο η Αυγή- έχουν και μια αντίστροφη ανάγνωση.
Ποιος χρειάζεται τη χούντα, όταν έχει την ΕΕ;

Ο λόγος του (κάθε) Χρυσοχοΐδη και του (κάθε) Βορίδη δεν είναι παραφωνίες, αλλά ο επίσημος λόγος της κυβέρνησης. Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη σειρά της δεν είναι η ακροδεξιά εξαίρεση του “δημοκρατικού κανόνα” της ΕΕ, αλλά ακριβώς η υλοποίηση όσων προβλέπουν οι αρχές, τα “ιδανικά” της και το νομικό της πλαίσιο, η στοχοποίηση των διαδηλώσεων, η θεωρία-λογική των δύο άκρων -που δένει οργανικά με τα υπόλοιπα- κοκ.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν το έχουν οι ακροδεξιοί που νιώθουν την ΕΕ σαν το σπίτι τους. Αλλά εκείνοι οι “αριστεροί” που πίνουν νερό στο όνομά της, που κάνουν πως δεν ξέρουν, δε βλέπουν, αλλά εφαρμόζουν τυφλά τις ίδιες γραμμές ενάντια στον εχθρό λαό.