Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι: «Καμαρούλα μια σταλιά»
Ένα τραγούδι που αν και πέρασε παραπάνω από μισός αιώνας από τότε που γράφτηκε και κυκλοφόρησε, συνεχίζει να τραγουδιέται και να συγκινεί, μεταφέροντας κάτι από την ατμόσφαιρα και το άρωμα της δεκαετίας του 1960, μουσικά και όχι μόνο.
Μια μικρή κάμαρα φτάνει για να στεγάσει μια μεγάλη αγάπη… Ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που γέννησε η συνεργασία δυο σπουδαίων δημιουργών, του συνθέτη Μίμη Πλέσσα και του ποιητή-στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου, είναι χωρίς αμφιβολία το «Καμαρούλα μια σταλιά». Ένα τραγούδι που αν και πέρασε παραπάνω από μισός αιώνας από τότε που γράφτηκε και κυκλοφόρησε, συνεχίζει να τραγουδιέται και να συγκινεί, μεταφέροντας κάτι από την ατμόσφαιρα και το άρωμα της δεκαετίας του 1960, μουσικά και όχι μόνο.
Το «Καμαρούλα μια σταλιά» έγινε πλατιά γνωστό και ταυτίστηκε με την εμβληματική ερμηνεία του Γιάννη Πουλόπουλου στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Γοργόνες και Μάγκες», το 1968. Ενός εξαιρετικού τραγουδιστή με πολύ σημαντικές συνεργασίες και διαδρομή που δεν γνώρισαν όσο θα του άξιζε οι νεότερες ηλικίες καθώς εδώ και πολλά χρόνια ο ίδιος έπαψε να εμφανίζεται και να δισκογραφεί.
«Καμαρούλα μια σταλιά» – Γιάννης Πουλόπουλος (δεύτερη φωνή: Μαίρη Χρονοπούλου):
Το «Καμαρούλα μια σταλιά» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1967 με τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου και είναι από τα πρώτα της δισκογραφικής διαδρομής του αξέχαστου τραγουδιστή.
«Καμαρούλα μια σταλιά» – Δημήτρης Μητροπάνος:
Ακούγοντας σήμερα τις δυο ερμηνείες, θα λέγαμε ότι δεν υστερεί κάποια έναντι της άλλης. Σαφώς πιο λαϊκή η εκδοχή με τον Μητροπάνο, ενώ αυτή με τον Γιάννη Πουλόπουλο εντάσσεται στο ύφος και τον ήχο του «νέου κύματος» που πήρε ν’ ανθίζει στην αρχή της ίδιας δεκαετίας και του οποίου ο ίδιος συγκαταλέγεται στους πιο σημαντικούς στυλοβάτες του. Ίσως αυτό να αποτελεί και μια «εξήγηση» γιατί η «Καμαρούλα» έγινε μεγάλη επιτυχία με τη φωνή του Πουλόπουλου και όχι του Μητροπάνου που το τραγούδησε πρώτος, σε συνδυασμό βέβαια με την κυκλοφορία του τραγουδιού μέσα από την εξαιρετικά δημοφιλή ταινία του Δαλιανίδη. Στην ίδια ταινία το τραγούδι ερμηνεύει με τον δικό της όμορφο τρόπο η Μαίρη Χρονοπούλου.
«Καμαρούλα μια σταλιά» – Μαίρη Χρονοπούλου (δεύτερη φωνή: Γιάννης Πουλόπουλος):
Καμαρούλα μια σταλιά
(Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος)Άπλωσε το μεσονύχτι
το γλυκό του δίχτυ
πάνω στη μικρή μας γειτονιά
ξέχασέ τα όλα τώρα
είναι της αγάπης ώρα
βάλε το κλειδί στη κλειδωνιάΚαμαρούλα μια σταλιά
δύο επί τρία
κόχη και λατρεία
τοίχος και φιλιά
καμαρούλα μια σταλιά
τοίχος και φιλιάΦύσα το κερί να σβήσει
και να μας αφήσει
μόνους μες τη νύχτα τη καλή
σφίξου στην καρδιά μου επάνω
για να σε ζεστάνω
σαν χελιδονάκι σαν πουλίΚαμαρούλα μια σταλιά
δύο επί τρία
κόχη και λατρεία
τοίχος και φιλιά
καμαρούλα μια σταλιά
τοίχος και φιλιά
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι: «Καμαρούλα μια σταλιά» / Γιάννης Πουλόπουλος – Δημήτρης Μητροπάνος
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… Τι κι αν γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια, κάποια τραγούδια συνεχίζουν να συγκινούν τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας, να τους συντροφεύουν στις μικρές και μεγάλες στιγμές της ζωής, να εκφράζουν τις αγωνίες, τον πόνο και τα όνειρά τους, να εμπνέουν τους αγώνες τους.
Η στήλη, χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο ή τον τίτλο του «ειδικού», φιλοδοξεί να «παίξει» τραγούδια που γράφτηκαν για τον έρωτα, την αγάπη, το μεροκάματο, τη μετανάστευση, τον αγώνα για λευτεριά και για καλύτερη ζωή. Τραγούδια που γράφτηκαν από ποιητές, αλλά κι από δημιουργούς, που δεν διάβασαν ποτέ στη ζωή τους ποίηση… Ανασκαλεύοντας το παρελθόν και ψηλαφώντας την ιστορία τους, πότε γράφτηκαν, σε ποιες συνθήκες, από ποιους πρωτοτραγουδήθηκαν, ποιοι τα τραγουδούν στις μέρες μας.
Χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, τραγούδια ελληνικά και «ξένα», με γνώμονα ότι, εκτός από το να θυμίζουν εικόνες από το παρελθόν, συναρπάζουν τις αισθήσεις, γεννούν συναισθήματα, μας εμπνέουν και μας συγκινούν σήμερα.
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… Ακούστε τα όλα εδώ.
