Ludwig von Mizes – Ο γκουρού του νεοφιλελευθερισμού που ευγνωμονούσε το ναζισμό

Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια Λούντβιχ φον Μίζες θεωρείται ο αδιαφιλονίκητος πρύτανης της Αυστριακής Σχολής Οικονομικής Σκέψης και πρωτοστάτησε στην αναβίωση του κλασικού φιλελευθερισμού. Με αυτό το τελευταίο εννοεί προφανώς το νεοφιλελευθερισμό, που άρχισε να θριαμβεύει τη χρονιά του θανάτου του (1973) και είχε ως πρώτη γνωστή εφαρμογή τις συνταγές του ΔΝΤ στη χούντα του Πινοτσέτ, που ανέτρεψε με πραξικόπημα την κυβέρνηση συνασπισμού του Αγιέντε κι επέβαλε στρατιωτικό νόμο.

Στα βιογραφικά στοιχεία του Αυστριακού οικονομολόγου διαβάζουμε επίσης πως το 1934 ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και σύμβουλος της Αυστριακής κυβέρνησης, αλλά κατέφυγε στην Ελβετία, για να ξεφύγει από την επιρροή των ανερχόμενων Ναζί κι αργότερα στις ΗΠΑ, όπου κι έμεινε μέχρι το θάνατό του σε βαθύ γήρας (92 ετών), μια μέρα σαν και σήμερα, στις 10 Οκτώβρη του 1973.

Αυτό που δε θα μάθει κανείς στη Βικιπαίδεια κι άλλες αντίστοιχες πηγές, είναι αυτό που επισημαίνει πολύ σωστά στη συνέντευξη που μας παραχώρησε (και στο βιβλίο του και σε πολλά κείμενά του) ο Κώστας Λουλουδάκης, για το Von Mizes, που δήλωνε:

«κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο φασισμός έχει ήδη καταξιωθεί στην ιστορία ως ο σωτήρας του ευρωπαϊκού πολιτισμού (…) διότι κατάφερε να διασώσει την ατομική ιδιοκτησία και το δικαίωμα στην ανταλλαγή»

Αυτές τις αξίες υπηρέτησε ο ναζισμός, αυτή την ταξική αποστολή είχε να εκπληρώσει, και αυτό γιορτάζουν σήμερα όσοι επιχαίρουν για τη “νίκη της δημοκρατίας”, αναμασώντας τη θεωρία των δύο άκρων, ενώ ξεχνάνε βολικά ποιος είναι αυτός που έθρεψε και επικρότησε το φασισμό.