Να ένα επίπεδο αστικής πολιτικής αντιπαράθεσης – Για τα “γαλλικά” του Κώστα Μάρκου στη βουλή

Όταν είχε πάει ο Ανδρέας στο Χερφιλντ με τη Δήμητρα Λιάνη στο πλευρό του, αν και ακόμα δεν είχε πάρει επίσημα διαζύγιο, χρειαζόταν μια δικαιολογία για την καλή έξωθεν μαρτυρία και το καθήκον το ανέλαβε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Σωτήρης Κωστόπουλος. Για να το σχολιάσει μετά σε ένα σκετς του ο Χάρρυ Κλυνν λέγοντας, εντάξει ρε Σωτήρη, τη Δήμητρα την πηδάει δύο τρία χρόνια, εμάς μας πηδάει επτά, το ίδιο είναι;

Σήμερα αυτό το σκετς δε θα περνούσε το φίλτρο της πολιτικής ορθότητας, το θυμηθήκαμε όμως με αφορμή το σημερινό σκυλοκαυγά στη Βουλή με πρωταγωνιστή τον Κώστα Μάρκου από το ΣΥΡΙΖΑ.

Πολλοί σκέφτηκαν συνειρμικά τον Πολάκη, άλλοι σοκαρίστηκαν γιατί δεν περίμεναν τέτοια συμπεριφορά από έναν βουλευτή της Αριστεράς. Αλλά το πραγματικά σοκαριστικό είναι να θεωρεί κανείς ακόμα τον ΣΥΡΙΖΑ αριστερό κόμμα.

Μα είναι αυτή εικόνα για το αστικό κοινοβούλιο; Αναρωτιούνται κάποιοι. Δεν καταλαβαίνουν ότι:

Α. το πολιτικό ήθος των βουλευτών δεν κρίνεται από τη φρασεολογία τους και πώς η τελευταία δεν είναι κάποιου είδους παρέκκλιση από το ποιόν τους, αλλά ακριβής αντανάκλασή του, θεωρώντας τη Βουλή πεδίο εντυπωσιοθηρίας
Β. Αυτό που χρειαζόμαστε κατά συνέπεια δεν είναι εστέτ, ευγενείς αστοί με καλλιέργεια και ήθος αλλά να ξεμπερδεύουμε συνολικά με τον αστικό πολιτικό κόσμο, τον βούρκο του και το ήθος που εκπροσωπεί.

Πώς περιμένει κανείς ήθος από βουλευτές που κάνουν τα πάντα για την καρέκλα, σηκώνουν πειθήνια το χεράκι για να μη χάσουν την έδρα, ψηφίζουν κατεπείγοντα νομοσχέδια με μασάζ και φαστ τρακ διαδικασίες, χωρίς να έχουν διαβάσει καν τι ψηφίζουν. Από πολιτικάντηδες που δημαγωγούν και εξαπατούν τους ψηφοφόρους, που μιλάνε για ήθος και αρετή ενώ είναι πρόθυμοι για κάθε συνδιαλλαγή, που φωνάζουν για τη διαπλοκή ενώ είναι δεμένοι με ισχυρά συμφέροντα;

Το ζητούμενο δεν είναι να βρούμε δημαγωγούς με καλύτερο ήθος και έξωθεν μαρτυρία, αλλά να πάρουμε χαμπάρι ποιον ακριβώς χτυπάνε και έχουν κάνει δεκαδικό και να τους βάλουμε όλους μαζί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, όπως έλεγαν στα χρόνια της αλλαγής…

Όσο για το πόσο … ανοιχτοί είναι στο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ στη διαφθορά και τη διαπλοκή, ο Μάρκου φυσικά απλά κλέβει εκκλησία. Εκείνο που δε λέει ωστόσο είναι πόσο “κλειστό” μπορεί να είναι σε όλη αυτή τη σήψη ένα κόμμα σαν το δικό του, με διαδικασίες τύπου isyriza, διαδικτυακά μέλη και ισχυρούς φίλους. Είναι τέτοια η δομή και φύση των αστικών κομμάτων, όπως πλήρως έχει μετεξελιχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, που κυριολεκτικά “μπάζουν” από όλες τις πλευρές, καθιστώντας ακόμα πιο θλιβερή την προσφυγή σε αγοραίες αντιπαραθέσεις για να αποδειχθεί το αντίθετο.