ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ για τη λιποθυμία μάγειρα σε ξενοδοχείο – “Κορυφή του παγόβουνου για το πώς διατηρείται το λεγόμενο τουριστικό “θαύμα”
“Το ΚΚΕ διεκδικεί να έχουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο συγκροτημένα δικαιώματα και όχι να χτίζονται “τουριστικά θαύματα” πάνω σε μισθούς πείνας και συνθήκες γαλέρας.”
Ανακοίνωση για την λιποθυμία μάγειρα στην Κρήτη σε ξενοδοχείο της περιοχής του Ηρακλείου, που στη συνέχεια μάλιστα απολύθηκε επειδή αυτονόητα έλαβε αναρρωτική άδεια, εξέδωσε η Τομεακή Επιτροπή Ηρακλείου του ΚΚΕ, επισημαίνοντας πως αποτελεί “κορυφή του παγόβουνου”, ζητώντας παράλληλα οι εργαζόμενοι του κλάδου να έχουν συγκροτημένα δικαιώματα:
«Το πρόσφατο περιστατικό της λιποθυμίας ενός μάγειρα σε γνωστό ξενοδοχείο, λόγω εξάντλησης από την εντατικοποίηση της δουλειάς και στη συνέχεια η απόλυση επειδή του χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια, αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου για το πώς διατηρείται το λεγόμενο τουριστικό “θαύμα” κατά τη φετινή σεζόν.
Για μία ακόμα φορά γίναμε μάρτυρες της λεγόμενης “τουριστικής ανάπτυξης” που από τη μία εκτοξεύει την κερδοφορία των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο και από την άλλη εκτοξεύει την εκμετάλλευση των εργαζομένων του κλάδου με εξαντλητικά ωράρια, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και απληρωσιά.
“Βγάζει μάτι” η στήριξη προς τους μεγάλους ομίλους με ζεστό χρήμα και άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες, ώστε να σταθεί όρθιο το ξενοδοχειακό κεφάλαιο με θύματα τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους που ζουν καθημερινά με την αγωνία και την ανασφάλεια για το μέλλον τους.
Πάνω σε αυτή την υποτιθέμενη “βαριά βιομηχανία” της χώρας η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από το ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να θωρακίσει τους μεγαλοεργοδότες του κλάδου με τα ίδια και χειρότερα εργαλεία απέναντι στην πανδημία και την επερχόμενη οικονομική κρίση.
Το ΚΚΕ διεκδικεί να έχουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο συγκροτημένα δικαιώματα και όχι να χτίζονται “τουριστικά θαύματα” πάνω σε μισθούς πείνας και συνθήκες γαλέρας. Να απολαμβάνουν και οι ίδιοι μέρες ξεκούρασης και αναψυχής, να μειωθεί ο ημερήσιος χρόνος εργασίας, ιδιαίτερα την περίοδο αιχμής, με ταυτόχρονη αύξηση του εισοδήματός τους.
Η δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται στον αγώνα τους, τη διεκδίκηση για να παραμείνουν ζωντανοί, υγιείς, αξιοπρεπείς».