7 ταινίες αφιερωμένες στις «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο», από την Κινηματογραφική Λέσχη Καισαριανής «Σκοπευτήριο»
Η Κινηματογραφική Λέσχη Καισαριανής «Σκοπευτήριο» ξεκινάει στις 19 του Οκτώβρη τις χειμερινές προβολές της, με 7 ταινίες αφιερωμένες στις «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» (Η επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης στην πρωτοπορία του Σοβιετικού κινηματογράφου).
Η Κινηματογραφική Λέσχη Καισαριανής «Σκοπευτήριο» ξεκινάει στις 19 του Οκτώβρη τις χειμερινές προβολές της, με 7 ταινίες αφιερωμένες στις «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» (Η επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης στην πρωτοπορία του Σοβιετικού κινηματογράφου). Οι προβολές θα γίνουν στον γνώριμο χώρο της αίθουσας εκδηλώσεων, στο δημαρχείο Καισαριανής (Βρυούλων 125 & Κλαζομενών). Ώρα έναρξης: 7.00 μ.μ. – ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.
Το πρόγραμμα προβολών έχει ως εξής:
7 ταινίες αφιερωμένες στις «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο», από την Κινηματογραφική Λέσχη Καισαριανής «Σκοπευτήριο»
Λίγα λόγια για τις ταινίες:
- Πέμπτη 19 Οκτώβρη 2017
ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ (REDS) του Γουόρεν Μπίτι
Αμερικάνικη 1981 | Έγχρωμη | Διάρκεια: 195′
Ο έρωτας του δημοσιογράφου και συγγραφέα Τζον Ριντ («Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο») και της Λουίζ Μπράιαντ, με φόντο τις κοινωνικές διεκδικήσεις στην Αμερική στην περίοδο 1915-1919 και τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία.
Παίζουν: Ντόναλντ Σάδερλαντ, Γουόρεν Μπίτι, Νταϊάν Κίτον, Τζακ Νίκολσον
- Παρασκευή 20 Οκτώβρη 2017
ΘΩΡΗΚΤΟ ΠΟΤΕΜΚΙΝ του Σεργκέι Αϊζενστάιν
Σοβιετική Ένωση, 1925 | Ασπρόμαυρη | Διάρκεια: 75′
Θεωρείται η πληρέστερη ταινία του βωβού κινηματογράφου και ένα από τα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης.
Το «Θωρηκτό Ποτέμκιν» είναι μια ιστορική ταινία, που αναφέρεται στην εξέγερση των ναυτών του ομώνυμου θωρηκτού στην Οδησσό, το 1905, την εποχή του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου. Αφορμή της εξέγερσης, κατά την ταινία, ένα κομμάτι σάπιο κρέας. Οι πολίτες της Οδησσού συνδράμουν τους εξεγερθέντες, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η επέμβαση των Κοζάκων και η περίφημη σκηνή της σφαγής των αμάχων στις σκάλες της Οδησσού. Στο τέλος το Ποτέμκιν συμπαρασύρει σε εξέγερση και τον υπόλοιπο στόλο.
- Δευτέρα 23 Οκτώβρη 2017
«Το τέλος της Αγίας Πετρούπολης» του Βσέβολοντ Πουντόβκιν
Σοβιετική Ένωση, 1927 | Ασπρόμαυρη | Διάρκεια: 85′
Αν υπάρχει ένας δημιουργός της Ρωσικής Πρωτοπορίας στο χώρο του κινηματογράφου ο οποίος να έθεσε με τον πλέον ποιητικό τρόπο το ζήτημα του ξεχωριστού ανθρώπου απέναντι στα ιστορικά αιτήματα της εποχής του, αυτός είναι αναμφισβήτητα ο Βσέβολοντ Πουντόβκιν. Και αν υπάρχει μια ταινία του που να αποδίδει με τον πλέον «ανάγλυφο» τρόπο αυτήν την πουντοβκική προσέγγιση είναι το εκπληκτικό «ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ».
Η υπόθεση: Ένας νεαρός αγρότης, χαμένος και ασυνείδητος, φτάνει στην Αγία Πετρούπολη για να βρει δουλειά. Η ανασυγκρότηση της προσωπικότητάς του, η αναγέννηση της συνείδησής του, αποτελούν την υπόθεση της ταινίας. Με την σειρά της, αυτή η ανασυγκρότηση, χαράσσεται στην μεγάλη επαναστατική ιστορία της κατάρρευσης της παλιάς, αυταρχικής, εκμεταλλευτικής Ρωσίας.
Παίζουν: Αλεξάντρ Τσιστιακόφ, Βέρα Μπαρανόφσκαγια, Ιβάν Τσουβελεφ κ.ά.
- Τρίτη 24 Οκτώβρη 2017
«Η Γη» (Zemlya) του Αλεξάντρ Ντοβζένκο
Σοβιετική Ένωση, 1930 | Ασπρόμαυρη | Διάρκεια: 76′
Ένα επικό – λυρικό αριστούργημα του σοβιετικού κινηματογράφου, που αφηγείται την μετάβαση στην κολεκτιβοποίηση σε μια κοινότητα της Ουκρανίας και τη λυσσαλέα αντίδραση των ντόπιων κουλάκων, που δεν διστάζουν να φτάνουν ως το φόνο, από οργή και αντίδραση.
- Τετάρτη 25 Οκτώβρη 2017
«Ο Άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή» του Τζίγκα Βέρτοφ
Σοβιετική Ένωση, 1929 | Ασπρόμαυρη | Διάρκεια: 68′
«Ένα απ’ τα αξεπέραστα αριστουργήματα του Σοβιετικού κινηματογράφου»
«Μία απ’ τις πιο όμορφες και πρωτοπόρες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ»
«Ένα μάθημα για τη δύναμη της κινηματογράφησης»
«Ο οπερατέρ ως ντοκιμαντερίστας, μάγος και κασκαντέρ»
Η ταινία του Βερτόφ παρουσιάζει τη ζωή στην πόλη της Οδησσού και άλλες πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης. Από το χάραμα ως το σούρουπο, βλέπουμε τους πολίτες στη δουλειά και στη διασκέδαση. Η κάμερα εστιάζεται τόσο σε άψυχα πράγματα, όπως οι μηχανές και οι λειτουργίες τους, όσο και σε έμψυχα, όπως ζώα και άνθρωποι με τις δραστηριότητές τους. Στο βαθμό που μπορεί να γίνει λόγος για χαρακτήρες, αυτοί είναι ο καµεραµάν του τίτλου και η σύγχρονη Σοβιετική Ένωση που ανακαλύπτει και παρουσιάζει.
- Πέμπτη 26 Οκτώβρη 2017
«Ο κύριος Ουέστ στην χώρα των μπολσεβίκων» του Λέβ Κουλεσόφ
Σοβιετική Ένωση, 1924 | Ασπρόμαυρη
Πρόκειται για μια ταινία – καμπή στην ιστορία του κινηματογράφου, όπου ο Κουλεσόφ, μαζί με την ομάδα του, την οποία αποτελούν μετέπειτα «ιερά τέρατα» του σινεμά όπως ο Β. Πουντόβκιν και ο Μ. Ρομμ, εφαρμόζει στην πράξη τις ρηξικέλευθες τομές του στο μοντάζ και την λήψη, ενώ ανεβάζει σε δυσθεώρατα ύψη τους μέχρι τότε σχεδόν ερασιτεχνικούς όρους της σοβιετικής κινηματογραφικής παραγωγής, δημιουργώντας την πρώτη, υψηλών επαγγελματικών προδιαγραφών, σοβιετική ταινία.
«Ο κύριος Ουέστ» είναι μια κωμωδία με έντονο σατυρικό υπόβαθρο, με επίκεντρο την χιουμοριστική αποδόμηση της υστερικής αντισοβιετικής προπαγάνδας που κυριαρχούσε κυρίως στον Τύπο των ΗΠΑ την εποχή του μεσοπολέμου. Ήρωας είναι ο Αμερικανός γερουσιαστής, κύριος Ουέστ, ο οποίος πηγαίνει στην ΕΣΣΔ για επαγγελματικούς λόγους, έχοντας το μυαλό του γεμάτο με την αρθρογραφία του Τύπου της χώρας του, η οποία παρουσιάζει την χώρα των Σοβιέτ ως ένα μέρος «αγρίων» που είναι ντυμένοι με δέρματα και έχουν μαχαίρια στα δόντια…
- Παρασκευή 27 Οκτώβρη 2017
«TO ΠΡΙΜ» του Σεργκέϊ Μικαελιάν
Σοβιετική Ένωση, 1974 | Έγχρωμη | Διάρκεια: 85’
Η εντυπωσιακή εμπορική επιτυχία της ταινίας τόσο στη Ρωσία, όσο και τη Δύση, εκπλήσσει καθώς πρόκειται για μια ιδιαίτερη ταινία χωρίς δράση, γυρισμένη σ’ ένα και μοναδικό ντεκόρ, με δώδεκα ηθοποιούς όλους κι όλους, χωρίς μουσική υπόκρουση, χωρίς εφέ κι εντυπωσιασμούς που παρακολουθεί σε φιλμικό χρόνο που ισούται του μαθηματικού μιας συνεδρίαση της κομματικής επιτροπής της οικοδομικής μονάδας. Η θεματική μοιάζει εκ πρώτης όψεως ανιαρή, η «ατσαλένια» επιχειρηματολογία ωστόσο του εργάτη Ποτάπωφ που πείθει τη δεκαπενταμελή του ομάδα να επιστρέψουν στους ιθύνοντες το πριμ –κρίνοντας πως το δώρο των «καλών υπηρεσιών» αποτελεί κατεξοχήν καπιταλιστικό θεσμό στο βαθμό που το μεροκάματο μειώνεται- πόσο μάλλον που αποκτήθηκε με απάτη, και η σκηνή της ψηφοφορίας στο τέλος κρατούν διαρκώς ζωντανό το ενδιαφέρον του θεατή.
