Έφυγε από τη ζωή ο αντάρτης και μαχητής του ΔΣΕ Τάκης Ψημμένος
Ως μέλος του Ιστορικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ ασχολήθηκε με το «Μαρτυρολόγιο» – «Έπεσαν για τη ζωή». Έχει αφήσει, επίσης, σημαντικό ντοκουμέντο το βιβλίο «Αντάρτες στ’ Άγραφα».
Η ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρετά τον σύντροφο Τάκη (Δημήτρη) Ψημμένο, που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών, ο οποίος υπηρέτησε τους σκοπούς και τα ιδανικά του ΚΚΕ για 75 χρόνια.
Ο σύντροφος Τάκης Ψημμένος γεννήθηκε το 1929 στην Καρδίτσα. Ήταν το μεγαλύτερο παιδί μιας οικογένειας αγωνιστών, μελών του ΚΚΕ που δόθηκε ολοκληρωτικά στον αγώνα.
Εντάχτηκε στο ΚΚΕ το Γενάρη του 1945. Την Πρωτομαγιά του 1943 οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ, όπου πήρε μέρος σε διάφορες δύσκολες αποστολές, όταν η πόλη της Καρδίτσας κατακτήθηκε από τους Γερμανούς. Το Σεπτέμβρη του 1944 κατατάχτηκε στον εφεδρικό ΕΛΑΣ Καρδίτσας και τον ίδιο μήνα του 1946 στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Πήρε μέρος και τραυματίστηκε στη μάχη της Καρδίτσας. Σύνδεσμος, αρχικά, στο Αρχηγείο Αγράφων, τηλεγραφητής στη συνέχεια, στην 1η Μεραρχία του ΔΣΕ, «όργωσε» κυριολεκτικά απ’ άκρη σ’ άκρη ολόκληρη εκείνη την περιοχή που ανατολικά ορίζεται απ’ το Σμόκοβο και δυτικά καταλήγει στους Απεράντιους.
Με την υποχώρηση του ΔΣΕ το ’49 παραμένει στην ομάδα που είχε βασική αποστολή να κρατήσει τη φυσιογνωμία του αντάρτικου στο χώρο των Αγράφων, με σκοπό τη συγκέντρωση των ξεκομμένων ανταρτών. Η ομάδα εκπλήρωσε στο ακέραιο την αποστολή της και την άνοιξη του ’50, τελευταίοι των τελευταίων, μετά από μία επική πορεία από τα Άγραφα ως τα σύνορα με την Αλβανία, πέρασε στις λαϊκές δημοκρατίες. Ακολούθησε ο δρόμος της πολιτικής προσφυγιάς και ο σ. Τάκης εγκαταστάθηκε στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Εκεί παντρεύτηκε τη σ. Ευγενία Παπαγεωργίου, αντάρτισσα επίσης του ΔΣΕ και απέκτησε δύο παιδιά.
Το 1953 πήρε το πτυχίο του δασκάλου και φοίτησε στο ελληνικό τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης, όπου και πήρε το πτυχίο του ως καθηγητής της ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας για τις μέσες σχολές. Εργάστηκε ως ανειδίκευτος εργάτης στο χωριό «Νίκος Μπελογιάννης» και αργότερα ως δάσκαλος στα ελληνόπουλα. Τα τελευταία χρόνια και μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1982, εργάστηκε στο μηχανισμό της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ στη Βουδαπέστη.
Ο σ. Τάκης υπερασπίστηκε τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην Ουγγαρία, παλεύοντας ένοπλα στο πλευρό της σοσιαλιστικής εξουσίας ενάντια στην αντεπανάσταση που εκδηλώθηκε το 1956.
Επαναπατρίστηκε το 1986, εργάστηκε για ένα διάστημα στο Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ και μετά ως μέλος του Ιστορικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ ασχολήθηκε με το «Μαρτυρολόγιο» – «Έπεσαν για τη ζωή», την έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ. Έχει αφήσει, επίσης, σημαντικό ντοκουμέντο το βιβλίο «Αντάρτες στ’ Άγραφα» (έκδοση «Σύγχρονη Εποχή»), ένα μοναδικό κείμενο για την δράση του ΔΣΕ στα Άγραφα.
Η Κεντρική Επιτροπή εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στα δύο παιδιά του Βασίλη και Μαρίνα, στα εγγόνια του.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμπτη 13 Αυγούστου, στις 3.00 μ.μ., στο χωριό Μεσενικόλα Καρδίτσας και θα είναι πολιτική.
Δείτε ακόμα:
