Τι να πούμε;
Θέλω μέρες να πω και να γράψω τόσα. Για όσα μας συμβαίνουν, για όσα ερήμην μας αποφασίζουν και διατάσσουν, για όσα μας καίνε…
Γειά σας αγαπημένοι και θαρραλέοι!
Θέλω μέρες να πω και να γράψω τόσα. Για όσα μας συμβαίνουν, για όσα ερήμην μας αποφασίζουν και διατάσσουν, για όσα μας καίνε.
Αλλά κυρίως για να ευχαριστήσω από καρδιάς το περιοδικό μας που μας έχει μπροστά-μπροστά πάντα στις προτάσεις του και τους γενναίους θεατές μας που δεν μασάνε με την πρώτη.
Εμείς από την πλευρά μας είμαστε εκεί να υπερασπίσουμε τη δουλειά μας -τηρώντας όλες τις υγειονομικές προδιαγραφές- και να παλέψουμε κόντρα στην άποψη της ψηφιοποίησης μιας τέχνης που έμεινε ζωντανή σε οριακές στιγμές.
Μαχόμαστε να κρατήσουμε το υπέροχο θέατρό μας που φτιάξαμε με κόπο και δεν είναι ιδιόκτητο -όπως πολλοί νομίζουν θεωρώντας πως τα φυσάμε- και κυρίως να διατηρήσουμε την καλλιτεχνική μας φτωχή άποψη για όσα έχουμε να πούμε στους θεατές μας.
Με σεβασμό στην αισθητική που έχει ως αποδέκτη τον λαό με όσα τον αφορούν, στοχεύοντας με χιούμορ λυτρωτικό και στιγματίζοντας όσα μας δυναστεύουν.
Εκτός απροόπτου θα είμαστε εκεί -στο Από Κοινού Θέατρο, Ευπατριδών 4 στο Γκάζι- μέχρι και τις 30-8-2020.
“Μένουμε…ταπί” του εξαιρετικού Δημήτρη Χαλιώτη.
Σας περιμένουμε εσάς που όλα αυτά τα χρόνια είστε μαζί μας.
Καλό καλοκαίρι με προσοχή και διαρκή αγώνα.