Σήμερα ο Ζακ θα γινόταν 35 ετών και η Zackie 5

Το όνομα του Ζακ Κωστόπουλου δεν έγινε γνωστό, επειδή ο Ζακ δολοφονήθηκε. Τον γνώριζαν οι άνθρωποι, που εκείνος ήθελε να τον γνωρίζουν, τον γνώριζαν όλοι όσοι ενδιαφέρονταν για όσα εκείνος αγωνιζόταν και δρούσε, όσο ζούσε.

Ο Ζακ γεννήθηκε σαν σήμερα πριν από 35 χρόνια, ενώ προ μόλις πέντε ετών γεννήθηκε η Zackie. Μια τυχαία συνάντηση με μια γυναίκα τον Αύγουστο του 2015, έφερε τη γέννηση της Zackie Oh.

Όπως περιέγραφε τότε ο ίδιος:

“Το καλύτερο δώρο που μου έκαναν χθες, ήταν όταν εκεί που χόρευα με την παρέα μου στο Beaver, φορώντας αυτά που βλέπετε στην φωτογραφία, με πλησιάζει μια άγνωστη και μου λέει “Μπορώ να σε αγαπώ για πάντα μόνο και μόνο επειδή ντύνεσαι έτσι; Σ’ ευχαριστώ που το κάνεις”. Της είπα ένα μεγάλο ναι και της έδωσα μια ακόμα μεγαλύτερη αγκαλιά.

Γιατί όταν ξέρεις πως αν πας “ντυμένος έτσι” λίγα μέτρα παρακάτω από τον ασφαλή χώρο που είσαι κινδυνεύεις επειδή το “ντυμένος έτσι” δείχνει και το ποιος ή ποια είσαι και αυτό δεν είναι αποδεκτό, όταν ακόμα και μέσα στον ασφαλή χώρο που είσαι θα υπάρξουν “περίεργα” βλέμματα, όταν αν το φας το κράξιμο ή το ξύλο θα σου πουν πως “προκάλεσες κι εσύ” γιατί η αυτοέκφραση η δική σου δεν μπορεί παρά να είναι “για να προκαλέσεις” και όχι ας πούμε ότι έτσι θες απλά να εκφραστείς, όχι ότι απλά έτσι γουστάρεις ρε αδερφή, έχεις άλλο σκοπό, πονηρό και κακό και πρέπει να τιμωρηθείς, το να σου λένε κάτι τέτοιο είναι κάτι παραπάνω από βάλσαμο. Είναι γιορτή. Είναι το αντίβαρο που θα σου δώσει τη δύναμη να συνεχίσεις να το κάνεις, που θα σου δώσει το κουράγιο να αντιμετωπίσεις τα σκατά που έχεις φάει, που τρως και που θα φας για τον ίδιο λόγο. Ξέρεις, δεν είναι εύκολο και απλό.

Και υπάρχουν άλλοι και άλλες που ενώ θα ήθελαν δεν τολμούν να εκφραστούν, να ντυθούν, να φερθούν όπως νιώθουν, με αυτόν τον τρόπο. Αλλά είναι σημαντικό, όσο και όποτε μπορούμε να το κάνουμε. Να το διεκδικούμε. Και υπάρχουν τρόποι να το κάνεις με ασφάλεια. Κι εγώ, δεν ξεκίνησα ας πούμε έτσι από το σπίτι. Άλλαξα στο μαγαζί. Και ναι, είναι αποκαρδιωτικό το να πρέπει να σκεφτείς και να σχεδιάσεις το πως θα πας ή το αν μπορείς να αλλάξεις εκεί γιατί αν ξεκινήσεις έτσι μπορεί να μην φτάσεις ποτέ στο πάρτι των γενεθλίων σου αλλά πρέπει να το κάνεις.

Να το κάνετε. Να εκφράζεστε όσο, όπως και όποτε μπορείτε. Να ενθαρρύνετε και άλλες και άλλους να το κάνουν. Να λέτε μια καλή κουβέντα που σε τέτοιες περιπτώσεις, πιστέψτε με, είναι πολλά παραπάνω από απλά ένα κοπλιμέντο. Είναι η επιβεβαίωση ότι υπάρχουν και σύμμαχοι. Ότι μέσα σε όλη την ασχήμια υπάρχει και ομορφιά. Να αντιδράτε όταν την ομορφιά αυτή κάποιοι και κάποιες πάνε να την φιμώσουν. Να έχουμε ασφαλείς χώρους, να κάνουμε εκεί τα πρώτα βήματα σε τακούνια ή σε ο,τι άλλο θέλουμε. Να κάνουμε τις μικρές και μετά τις μεγαλύτερες επαναστάσεις μας, μέχρι ν’ αλλάξουμε σιγά σιγά τον κόσμο και να μπορούμε να είμαστε πραγματικά ελεύθερες και ελεύθεροι να εκφραζόμαστε αυθεντικά, παντού και πάντα.

Με την γυναίκα αυτή δεν συστηθήκαμε καν, ή δεν το θυμάμαι – ήμουν και πιωμένος – αλλά κοπελιά, κι εγώ θα σ’ αγαπώ για πάντα. Ευχαριστώ. <3

Vogue.”

Την ημέρα εκείνη λοιπόν γεννήθηκε η Zackie Oh. Μια κοινή τούρτα για τον Ζακ και τη Zackie, θα κοβόταν κάθε χρόνο από εκεί και πέρα. Αγαπημένη του φίλη περιγράφει τις κάπως αποτυχημένες προσπάθειές του, να φτιάξει την τούρτα γενεθλίων του δύο χρόνια πριν. Τότε που αμέριμνη γελούσε μαζί του κι έτρωγαν το γλυκό με το κουτάλι. Εκείνο το βράδυ των γενεθλίων του, τους είχαν πετάξει καρπούζια από ένα μπαλκόνι. Εκείνος ανησυχούσε γιατί καταλάβαινε πως έχει στοχοποιηθεί. Οι φίλοι του τον ηρεμούσαν, λέγοντας πως είναι δίπλα του και κανείς δεν θα τον πειράξει ποτέ.

Ο Ζακ ενοχλούσε πολύ. Από τα λόγια του παραπάνω μπορούσε να καταλάβει κανείς πως δεχόταν απειλές. Δεν μιλάμε για “καζούρα”, μιλάμε για απειλές κατά της ζωής του. Κι ενώ ήταν ένας άνθρωπος που δεν φοβόταν να μιλήσει, είχε σχεδόν προβλέψει πως κάτι θα του συμβεί.

Τον Σεπτέμβρη του ’18, με ένα βίντεο που όποιος άντεξε να δει πρέπει να είχε πολύ γερό στομάχι, έγινε γνωστή η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie. Ο ιδιαίτερα σπουδαίος αυτός καλλιτέχνης, ο νέος άνθρωπος, ο ακτιβιστής θα σκοτωνόταν κυριολεκτικά στο ξύλο από αυτόκλητους τιμωρούς. Γιατί έπρεπε να τιμωρηθεί; Γιατί ήταν αυτός που ήταν. Θα άφηνε την τελευταία του πνοή μόνος και τρομοκρατημένος. Εκείνος, που είχε τόσους ανθρώπους και μια οικογένεια να τον αγαπούν πολύ!

Δεν θα ασχοληθώ με όλους όσοι τόλμησαν να ξεστομίσουν τα περί προστασίας περιουσιών, γιατί θα λερωθεί η μνήμη του Ζακ/Zackie. Αυτό που θα ήθελα να κάνουμε όλοι για αυτόν τον άνθρωπο, είναι να απαιτήσουμε την απόδοση δικαιοσύνης, στεκόμενοι δίπλα στους οικείους του στη διαδικασία της δίκης των δολοφόνων του, των συνεργών τους, αλλά και όλων όσοι συγκάλυψαν αυτή την εν ψυχρώ δολοφονία.

*Το σκίτσο είναι του Γιάννη Ιωάννου και οι φωτογραφίες από τη σελίδα Justice for Zak/Zackie

Σκίτσο στο εξώφυλλο:No Budget Epics