Κοκτέιλ ξεπλύματος φασισμού με Κασιδιάρη η συγκέντρωση μπάρμαν στο Σύνταγμα
Στα θολά νερά των αρνητών του κορονοϊού και όσων διαχωρίζουν εκ του πονηρού την ανάγκη μέτρων δημόσιας υγείας με την ανάγκη στήριξης των εργαζόμενων που αναπόφευκτα θίγονται από αυτά για όσο διάστημα διαρκεί η οξεία φάση της πανδημίας, ο φασισμός προσπαθεί να ψαρέψει ψήφους και δημοσιότητα.
Στο άκουσμα της είδησης για την παρουσία Κασιδιάρη σε συγκέντρωση μπάρμαν στο Σύνταγμα κάποιος κακοπροαίρετος θα έλεγε πως βρέθηκε στο φυσικό του χώρο, ανάμεσα σε ανθρώπους της νύχτας. Και λέμε κακοπροαίρετος, γιατί φυσικά οι χιλιάδες εργαζόμενοι σε μπαρ και νυχτερινά κέντρα στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι άνθρωποι που βγάζουν έντιμα και συχνά υπό δύσκολες συνθήκες το ψωμί τους. Σίγουρα δεν τους αντιπροσωπεύουν οι μερικές δεκάδες συνάδελφοί τους, που συγκεντρώθηκαν χθες για να διαμαρτυρηθούν στα νέα μέτρα περιορισμού της διασποράς του κορονοϊού, που προβλέπουν κλείσιμο των χώρων εργασίας τους μετά τις 12 σε πολλές περιοχές της χώρας.
Για τους συγκεντρωμένους ωστόσο, το “δείξε μου το φίλο σου” αρκεί και με το παραπάνω για να δώσει το στίγμα της μάζωξης. Σε πρώτο πλάνο, χωρίς κανένας από τους παριστάμενους να ενοχλείται, βρέθηκε ο υπόδικος ναζί Ηλίας Κασιδιάρης, που προσπαθεί εδώ και καιρό να καρπωθεί πολιτικά οφέλη για το αυτόνομο κομματικό του εγχείρημα, σε χαρούμενες σέλφι με την ανθυποσελέμπριτι Αναστασία Γιούσεφ, γνωστή το τελευταίο διάστημα για ψεκασμένα βιντεάκια σχετικά με τις μάσκες και το τσιπάκι που μας ετοιμάζουν.
Στα θολά νερά των αρνητών του κορονοϊού και όσων διαχωρίζουν εκ του πονηρού την ανάγκη μέτρων δημόσιας υγείας με την ανάγκη στήριξης των εργαζόμενων που αναπόφευκτα θίγονται από αυτά για όσο διάστημα διαρκεί η οξεία φάση της πανδημίας, ο φασισμός προσπαθεί να ψαρέψει ψήφους και δημοσιότητα. Όσοι τους δίνουν χώρο και βήμα, αντικειμενικά γίνονται συνένοχοι κι εδώ η ατομική ευθύνη παίζει πολύ σημαντικότερο ρόλο από αυτόν που διαλαλεί η κυβέρνηση στο θέμα του κορονοϊού.
Μόνο που για τον ιό του φασισμού υπάρχει εδώ και δεκαετίες εμβόλιο και λέγεται ταξική συνείδηση. Ό,τι ακριβώς λείπει δηλαδή από όσους βλέπουν συμμάχους στον αγώνα τους πρωθιέρειες συνωμοσιολογίας και ναζί εγκληματίες.