Στις φλόγες οι αρχαίες Μυκήνες – Μαύρισαν τα μνημεία από την πυρκαγιά

Ήταν Αύγουστος του 2007, όταν γινόταν στάχτη ο Κρόνιος Λόφος στην Αρχαία Ολυμπία, στη διάρκεια των φονικών πυρκαγιών της Ηλείας. 13 χρόνια μετά ακριβώς, ένας ακόμα αρχαιολογικός χώρος, αυτή τη φορά μαζί με τα μνημεία του γνωρίζει το πέρασμα της πύρινης λαίλαπας. Οι αρχαίες Μυκήνες, με τα ξακουστά στον κόσμο κυκλώπεια τείχη τους, παραδόθηκαν στις φλόγες, όταν φωτιά που ξεκίνησε το μεσημέρι της Κυριακής, περίπου ένα χιλιόμετρο από τον αρχαιολογικό χώρο, περνώντας όμως τελικά μέσα από αυτόν και προκαλώντας ρύπανση σε τμήματα του μνημείου. Ευτυχώς η εκκένωση των επισκεπτών πραγματοποιήθηκε γρήγορα, ωστόσο η έκταση της ζημιάς είναι προφανές ότι θα αποτιμηθεί τις επόμενες ώρες και μέρες μετά το σβήσιμο της φωτιάς.

(φωτό Eurokinissi)

Οι εικόνες μπορούν μόνο θλίψη κι οργή να προκαλέσουν. Το πάθημα της Αρχαίας Ολυμπίας δεν έγινε μάθημα σε κανέναν, με αποτέλεσμα να επαναληφθεί η ιστορία ως τραγωδία για ένα μνημείο παγκόσμιας εμβέλειας. Η έλλειψη μέτρων προστασίας είναι προφανής και τραγική, δίνοντας άλλο ένα χαστούκι στην παραφιλολογία περί “βαριάς βιομηχανίας του τουρισμού” κι αποδεικνύοντας πόσο χαμηλά είναι στην ιεραρχία της τωρινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων η προστασία των μνημείων πολιτισμού. Δεν πρόκειται για μια “κακιά στιγμή” ή για μεμονωμένο περιστατικό, αλλά για αποτέλεσμα χρόνιας αδιαφορίας και υποχρηματοδότησης. Όπως ακριβώς εξάλλου συμβαίνει και με τους εργαζόμενους στον πολιτισμό και τον τουρισμό, τους πραγματικούς δημιουργούς του “τουριστικού θαύματος” των περασμένων ετών. Όταν τα αρχαία μνημεία αντιμετωπίζονται απλά ως κότα που γεννά τα χρυσά αυγά ως πόλος έλξης επισκεπτών έναντι – τσουχτερού ως επί το πλείστον – εισιτηρίου, τα τεκταινόμενα στις αρχαίες Μυκήνες είναι καθαρά θέμα χρόνου και σίγουρα όχι κακής τύχης.

( κεντρική φωτό Eurokinissi)