Στα πόσα κρούσματα λιώνει η καραμέλα της ατομικής ευθύνης, κ. Μητσοτάκη;

Ή θα προστατευτείτε μόνοι σας ή θα σας βάλουμε σε καραντίνα, για παραδειγματισμό.

Αυτό είναι περίπου το δίλημμα που έθεσε με το χτεσινό του διάγγελμα ο Μητσοτάκης.
Γράμματα κερδίζω, κορόνα (και ιός) χάνεις.

Το αστικό κράτος δεν παρεμβαίνει σε μια σειρά τομείς, για να μην έχει περιττά έξοδα, και ως τέτοιο αντιμετωπίζει την υγεία και τις δημόσιες συγκοινωνίες. Παρεμβαίνει με το κνούτο μόνο όπου βλέπει αυξημένα κρούσματα μαθητικών καταλήψεων, λαϊκών αντιδράσεων κτλ.

Για την υγεία περιμένει δωρεές από το ίδρυμα Νιάρχος, που χτίζει λεζάντα και κοινωνικό προφίλ. Πήρε και μερικούς υγειονομικούς, για τους οποίους ο Μητσοτάκης είπε στο διάγγελμα ότι “πολλοί θα μείνουν”. Αυτό στο κυβερνητικό ιδιόλεκτο σημαίνει απλά ότι οι περισσότεροι είναι συμβασιούχοι με ημερομηνία λήξης. Αλλά με αυτήν τη διατύπωση δεν ακούγεται τόσο ωραίο.

Για τις συγκοινωνίες εξαγγέλθηκαν νέα λεωφορεία, αλλά όχι απαραίτητα και νέοι οδηγοί -γιατί να μην κάνεις λάστιχο τους ήδη υπάρχοντες, αφού μπορείς; Και τέλος πάντων, αν κάποιος είναι τόσο μίζερος και δεν μπορεί να υποστεί λίγο δημόσιο συνωστισμό στα ΜΜΜ, μπορεί να πάει στη δουλειά του και με τα πόδια. Εναλλακτικές υπάρχουν πάντα -βλέπε πχ και παντεσπάνι.

Για όλα τα υπόλοιπα ο καθένας αναλαμβάνει την ατομική του ευθύνη -πλην του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, και των επιχειρήσεων που στηρίζει. Κι αν αρρωστήσει κανείς, το λάθος θα είναι δικό του. Όπως αναλαμβάνουν δηλαδή την ευθύνη που τους αναλογεί εκατοντάδες κρούσματα σε καθημερινή βάση, που πιθανότατα ήταν “ασυνείδητοι” και δεν πρόσεχαν.

Αυτοπροστατέψου ρε, τι σου ζητάνε;

Τελικά κ. Μητσοτάκη, στα πόσα κρούσματα θα λιώσει αυτή η καραμέλα της ατομικής ευθύνης;

Το σκίτσο είναι του Dranis από τον Μάρτη του 2020