To “τείχος” είναι διάτρητο: Πρωτοσέλιδο – μπουγάδα της ΕφΣυν για Σαμαρά και κυβερνήσεις σχετικά με τη Χρυσή Αυγή

Εσείς το ξέρατε ότι ο Αντώνης Σαμαράς κατά βάθος είναι αντίφα; Για όσους είχατε αμφιβολίες, το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΕφΣυν κάνει τη μεγάλη αποκάλυψη, συμπεριλαμβάνοντας τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο της ΝΔ στη χορεία των πολιτικών αρχηγών που “ενώνουν τη φωνή τους ενάντια στη φασιστική απειλή”. Θα πει κάποιος ότι ήταν ο πρωθυπουργός επί των ημερών του οποίου έγινε η σύλληψη της Χρυσής Αυγής, ωστόσο επί ημερών του έγιναν και πλείστες όσες εγκληματικές ενέργειες της ναζιστικής συμμορίας πριν την δολοφονία του Παύλου Φύσσα – να θυμίσουμε ανάμεσα σε πολλά άλλα τη δολοφονική επίθεση στο Πέραμα λίγες μέρες πριν, όταν κι από την κυβέρνηση δεν είχε κουνηθεί φύλλο -, επί ημερών του ήταν όταν ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης και στενός σύμβουλος του Σαμαρά, Τάκης Μπαλτάκος ερχόταν σε τετ-α-τετ με τον Κασιδιάρη.

Η ΕφΣυν βέβαια με το πρωτοσέλιδό της για “Το τείχος της Δημοκρατίας” δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να ξεπλένει όχι μόνο των πρώην πρωθυπουργό, αλλά συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα, σε μια παραλλαγή του γνωστού εδώ και χρόνια ιδεολογήματος περί “δημοκρατικού τόξου” και άλλα ηχηρά παρόμοια. Οι θιασώτες ενός συστήματος που αντικειμενικά και πέρα από τις προσωπικές πεποιθήσεις ή προθέσεις τους γεννά το φασισμό, παρουσιάζονται ως μέγιστοι πολέμιοι, αλλά και εγγυητές της καταπολέμησής του, μαζί με όσους αντιπαλεύουν τη ρίζα του, δηλαδή τον ίδιο τον καπιταλισμό.

Το πόσο άτοπο είναι το τσουβάλιασμα απόψεων σε ένα υποτιθέμενο ενιαίο “τείχος” που επιχειρεί η εφημερίδα, φαίνεται και από το άρθρο του Δημήτρη Κουτσούμπα, που ξεχωρίζει ακριβώς γιατί θέτει τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων, μακριά από το κλίμα “συναίνεσης” και “ενότητας” που επιχειρεί να καλλιεργήσει με το απαράδεκτο πρωτοσέλιδο το έντυπο.

Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι μεμπτό ούτε πρωτάκουστο οι πολιτικοί αρχηγοί να τοποθετούνται με άρθρα τους στον τύπο για διάφορα σοβαρά ζητήματα. Μεμπτή είναι η εξίσωση των απόψεών τους για τη δημιουργία εντυπώσεων και την αθώωση τόσο των κυβερνήσεων που είτε ανέχθηκαν επί χρόνια την εγκληματική δράση της ΧΑ, είτε δυσκόλεψαν τη διεξαγωγή της δίκης με διάφορους τρόπους, ενώ μέχρι και την τελευταία στιγμή προσπάθησαν να βολέψουν τη σύζυγο του Μιχαλολιάκου στη βουλή, διεκδικώντας εκ των υστέρων δάφνες “αντιφασιστικών αντανακλαστικών”, πράττοντας το αυτονόητο μετά την κατακραυγή.