Πλυντήρια και συγκοινωνούντα δοχεία – Το στέλεχος της ΧΑ που πήγε στη ΝΔ
Παρέλαση σε ΜΜΕ κάνει αυτές τις μέρες ο πρώην υποψήφιος της ΧΑ και νυν μέλος της ΝΔ Ηλίας Σταύρου, προσπαθώντας να μας πείσει ότι ήταν ναζί, αλλά δεν άντεχε “τις έκνομες ενέργειες”.
Το γύρο των ΜΜΕ κάνει τις τελευταίες μέρες ο Ηλίας Σταύρους, πρώην υποψήφιος βουλευτής και επιστημονικός συνεργάτης Χρυσής Αυγής, που κατέθεσε επώνυμα – κι όχι με το απαράδεκτο καθεστώς του “προστευόμενου μάρτυρα” – ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης. Μετά από αφιέρωμα στην εφημερίδα “Έθνος” στο πρόσωπό του, ο κ. Σταύρου εμφανίστηκε ζωντανά στην εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου στο Mega, περιγράφοντας το πώς συμπαθούσε το ναζισμό από τα μαθητικά του χρόνια, τα αίτια της αποχώρησής του από τη ΧΑ καθώς και τη σημερινή του ένταξη στη ΝΔ.
Από μία άποψη η εμπειρία του θα μπορούσε να είναι έως και διδακτική, ωστόσο η τελική επίγευση των λεγομένων του δημιουργεί μια μάλλον στυφή εντύπωση. Ο ίδιος, αν και ομολογεί ξεκάθαρα ότι εντάχθηκε στη ναζιστική οργάνωση ακριβώς επειδή ήταν ναζιστική κι ο ίδιος θαύμαζε τον εθνικοσοσιαλισμό και το Χίτλερ, δεν προβαίνει σε καμία είδους ουσιαστική αυτοκριτική, αποδίδοντάς τα όλα σε μια παιδική ανωριμότητα, παρότι η επίσημη κομματική ένταξή του έγινε λίγο μετά την ενηλικίωσή του ως πρωτοετούς της νομικής και συνεχίστηκε αρκετά χρόνια μετά. Μάλιστα, για να δικαιολογήσει τη στήριξή του στο ναζισμό, που τόσα δεινά προκάλεσε στον ελληνικό λαό, επικαλείται το επιχείρημα πως “υπάρχει ένας διαχωρισμός της ιδεολογίας του εθνικοσοσιαλισμού του γερμανικού κράτους επί εθνικοσοσιαλιστικής διακυβέρνησης και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν αυτά που πίστευα τότε”, αναγκάζοντας ακόμα και το φιλικά διακείμενο απέναντί του παρουσιαστή να χαρακτηρίσει το σκεπτικό αυτό “ηλίθιο”.
Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως ο Ηλίας Σταύρου, επικαλείται ως λόγο αποχώρησής του το ότι εξεπλάγη από τις “έκνομες ενέργειες” της ΧΑ, που ως τότε τις θεωρούσε περιθωριακές εκδηλώσεις χωρίς κομματική έγκριση, αλλά αντιθέτως είχαν τις ευλογίες της ηγεσίας.
“Όταν βρέθηκα στην Αθήνα να εργαστώ ως στέλεχος της νομικής υπηρεσίας του κόμματος, ήρθα σε επαφή με την ηγεσία του κόμματος. Εργάστηκα ως επιστημονικός συνεργάτης του κ. Ζησιμόπουλου. Οι έκνομες ενέργειες, μιλάω για επιθέσεις σε μετανάστες, άτομα αντιεξουσιαστικού χώρου, που ως τότε εγώ νόμιζα ότι ήταν μεμονωμένες ενέργειες κάποιων περιθωριακών στοιχείων του κόμματος, αντιλήφθηκα, όταν είδα οι ενέργειες να κλιμακώνονται και το κόμμα να μην επιβάλει κάποια πειθαρχική ποινή στους ανθρώπους αυτούς, αλλά αντιθέτως να ανεβαίνουν διθυραμβικά σχόλια στην επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος, ότι όλα γίνονται υπό την πλήρη ανοχή, αν όχι υπό την καθοδήγηση.”
Δηλαδή κάποιος που θαύμαζε τα τάγματα εφόδου του Χίτλερ, προσπαθεί να μας πείσει ότι έπεσε από τα σύννεφα όταν διαπίστωσε ότι οι ελληνόφωνοι ιδεολογικοί του επίγονοι είχαν και οι ίδιοι τάγματα εφόδου. Ίσως να έψαχνε ένα “σοβαρό” ναζιστικό κόμμα, χωρίς αίματα και φασαρίες.
Φαίνεται πως πλέον βρήκε τον πολιτικό χώρο όπου νιώθει πιο άνετα, δηλαδή της ΝΔ, όπου, ενεγράφη τα τελευταία χρόνια, στηρίζοντας μάλιστα και την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως σημείωσε. Φαίνεται μάλιστα ότι αυτή η “άνεση” είναι αμοιβαία, κι ότι το κυβερνών κόμμα δεν έχει κανένα πρόβλημα να λειτουργήσει ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για “μετανοημένους” ναζί, έστω κι αν εκείνοι στην πραγματικότητα δεν εμφανίζονται καν ως μετανοημένοι, αλλά απλώς ως “παραπλανηθέντες”. Η δεξιά πολυκατοικία παραμένει πάντα φιλόξενη και ευρύχωρη για τα “απολωλότα” τέκνα της, τιμώντας μια παράδοση δεκαετιών ένταξης πρώην ναζί στον εθνικό κορμό. Με τις υγείες μας.