Γουέσλυ Κλαρκ: Ο στρατηγός επενδυτής της φρίκης

Τον θυμάμαι με ένα αίσθημα αναγούλας κι αποτροπιασμού. Με πλάκα τα γαλόνια, καθιέρωνε τον όρο «παράπλευρες απώλειες» για τους βομβαρδισμούς καραβανιών αμάχων στο Κόσοβο, στις νατοϊκές «ενημερώσεις» για το έγκλημα που ονομάστηκε πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, και σβήστηκε μαζί της απ’ το χάρτη των υποκριτικών συνειδήσεων.

Ο Γουέσλι Κλαρκ, στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ απ’ το ΄97 ως το 2000, παγερός σα ναζί, ρέπλικα κάθε αγκυλωτού εφιάλτη, ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κοροϊδεύει! Και διεκδικεί ως περιουσία και κεφάλαιό του, τα χωράφια που όργωσε με βόμβες γραφίτη, τα σπαρμένα με κόκκαλα αμάχων, τα 3/4 του εδάφους του Κοσόβου, για λογαριασμό της εταιρείας του της Envidity Energy. H εν λόγω εταιρία θέλει να αεριοποιήσει με προηγμένη τεχνολογία, τον υπόγειο άνθρακα της περιοχής για την παραγωγή κι εκμετάλλευση συνθετικού πετρελαίου ντήζελ. Αρχική επένδυση 15 εκ. δολλάρια ,συνολική πέντε δις, και τρίβει τα χέρια του ο κ. Κλαρκ που στην Πρίστινα πήρε μετά τις εκλογές το τιμόνι ο «δικός» του κ. Χαραντινάι , οπότε και θα του εγκρίνει την πρόταση ενδιαφέροντος που έχει καταθέσει ήδη από το 2013!!!

Κάθε σκέψη για το ξεπούλημα της ΔΕΗ, του λιγνίτη, των γεωτρήσεων που προγραμματίζονται στη χώρα μας, το όσα πιθανότατα συμφωνήθηκαν στις ΗΠΑ πίσω και πέραν της ουράς της καμήλας, όχι μόνον δεν μπορεί να θεωρείται πονηρή ή και συνομωσιολογική, αλλά είναι επιβεβλημένη ως ανάλυση εδώ και τώρα. Να βγούμε να πούμε ακόμα και στα παιδιά του νηπιαγωγείου, τι σημαίνει να ξέρουν να ψάχνουν και ν’ απαντούν, κάθε που ακούνε τύμπανα και κραυγές πολέμου, ΠΡΙΝ το αίμα κυλήσει ως τα κρεββάτια τους, στο ερώτημα: qui bono. Δηλαδή  ποιος ωφελείται κάθε φορά που: πατριδοκάπηλοι, στρατόκαβλοι, φαμφαρόνοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ιδιοτελούς συμφέροντος, ανεξάρτητοι μαχητές των χρηματιστηρίων, ενεργειάδες με φιλο-περιβαλλοντική προβιά, εξωρραϊστές του καπιταλισμού με τάχαμου δήθεν κόκκινο σώβρακο, τους προτείνουν Πόλεμο και Συμμαχία…

Όλοι αυτοί οι… στρατηλάτες-Μεγαλέξαντροι της Δύσης, που την έπεσαν στο Ιράκ και τώρα το ληστεύουν από θέσεις προέδρων κι αντιπροέδρων κράτους-εταιρειών εναλλάξ, που φτιάχνουν προτεκτοράτα και κρατίδια απ’ το Κόσοβο ως το Σουδάν, το Νίγηρα και το Κουρδιστάν, δεν είναι παρά οι εισπράκτορες του ιμπεριαλισμού. Σφάζουν, ισοπεδώνουν λαούς και χώρες, τις χωραφοποιούν , κι ύστερα στήνουν και μια εταιρεία και σπέρνουν τα εργαλεία του κέρδους τους με μορφή επενδύσεων.

Μ’ αυτές τις αρχές, τις αξίες, ταυτίστηκε κι ο καμηλιέρης Τσίπρας, στημένος στην ουρά του καραβανάρχη Τραμπ, υπέρ της… αεροπορίας. Της πολεμικής από ΗΠΑ και της πολιτικής αεροπορίας καλά κρυμμένης πίσω από την πρωθυπουργική σύντροφο να εγκαινιάζει προφεσόρικα τη γραμμή Αθήνα-Πεκίνο.

Όλοι μαζί μπορούμε, τωόντι (!), αριστεροί, δεξιοί κι αριστεροδέξιοι, να πολεμάμε και να κερδάμε, ώσπου να τρώει η μυίγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι κι οι τάφοι των μικρών παιδιών, το χνώτο των γερόντων, να μυροβολούν πετρέλαιο και μούχλα χαρτονομισμάτων που θάφτηκαν προσωρινά μετά από ληστεία…

Γουέσλι Κλαρκ. Πάω πίσω στο χρόνο. Στ’ απωθημένα του εφιάλτη μου… Θωρώ ακόμα το κομμάτι του στέρνου μιας δεκατριάχρονης μαθήτριας που ξεθάβουν μπρος τα μάτια μου απ’ το βάθος του κρατήρα, του ανοιγμένου απ’ την κλαρκένια βόμβα, οι λίγοι ζωντανοί κάτοικοι του γιουγκοσλαβικού χωριού. Κι ορέγομαι στη θέση του, το κομμάτι απ’ αυτουνού το στέρνο… Το στολισμένο εκείνο , με τα πολλά παράσημα, όπου μοστράριζαν κρεμασμένες από πολύχρωμα κορδελάκια,  οι ψυχές-παράπλευρες απώλειες. Ξερνάω κι ανακουφίζομαι.