Συν/χης Κ. Δαβάκης: Εδώ είναι η θέση μας – όχι στη Μέση Ανατολή – γιατί εδώ είναι οι κατακτητές

Την περίοδο πριν τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, ο μόνιμος αξιωματικός αντισυνταγματάρχης Κώστας Δαβάκης είχε γνωριστεί πολύ καλά με τον επίσης μόνιμο αξιωματικό εν ενεργεία λοχαγό Βασίλη Βενετσανόπουλο, που υπηρετούσε στο Λόχο Ευζώνων Ανακτορικής Φρουράς, ο οποίος είχε την έδρα του στη γωνία Βασ. Σοφίας και Ηρώδου Αττικού, εκεί που είναι τώρα το Τμήμα Ασφαλείας της Προεδρικής Φρουράς· εκεί συναντιούνται ο Κωνσταντίνος Δαβάκης με τον Βασίλη Βενετσανόπουλο, ο οποίος ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Αντιφασιστικής Δημοκρατικής Κίνησης Κατώτερων Αξιωματικών.

Οι συχνές επισκέψεις του Κωνσταντίνου Δαβάκη στο Λόχο Ευζώνων Ανακτορικής Φρουράς -όπου τον έβλεπαν αρκετοί αξιωματικοί μέλη της αντιφασιστικής κίνησης, που επισκέπτονταν κι αυτοί τον Βασίλη Βενετσανόπουλο για τις δουλειές τους- έδιναν αίγλη στην Αντιφασιστική Κίνηση, γιατί ο Δαβάκης ήταν πολύ γνωστός σε όλους τους αξιωματικούς για την επιτελική του κατάρτιση και τις δημοκρατικές του ιδέες και πράξεις, για τις οποίες και είχε αποταχτεί.

Η Στρατιωτική Επιθεώρηση, όργανο του Γενικού Επιτελείου Στρατού, συχνά δημοσίευε στρατιωτικά άρθρα του Κωνσταντίνου Δαβάκη, ιδιαίτερα με θέματα γύρω από το σοβαρό ρόλο των τεθωρακισμένων μονάδων στο σημερινό πόλεμο. Κι επειδή την ίδια αυτή χρονική περίοδο δημοσίευε και στη Γαλλία, ο διεθνώς γνωστός σχολιογράφος, ανώτερος αξιωματικός του Γαλλικού Στρατού, Ντε Γκολ, άρθρα για το ίδιο θέμα, δηλαδή για τη σημαντική επίδραση των τεθωρακισμένων μονάδων στο σημερινό πόλεμο, εμείς, οι κατώτεροι αξιωματικοί, αποκαλούσαμε στις μεταξύ μας συζητήσεις τον Κώστα Δαβάκη ως τον Ντε Γκολ της Ελλάδας.

Προς τα μέσα του 1939, αν θυμάμαι καλά την ημερομηνία, τον Κώστα Δαβάκη τον ανακάλεσαν στην υπηρεσία και του ανάθεσαν αμέσως τη διοίκηση ενός ισχυρού στρατιωτικού αποσπάσματος στο συνοριακό τομέα Καστοριάς, για τον οποίο ο Δαβάκης αναχώρησε αμέσως και ανέλαβε τη διοίκησή του. Κι η τοποθέτησή του αυτή έγινε εν όψει επικείμενης πιθανόν επίθεσης των Ιταλών φασιστών εναντίον της Ελλάδας, η οποία πραγματικά έγινε στις 28 Οκτώβρη του 1940. Ο Δαβάκης, που με το στρατιωτικό του απόσπασμα ήταν πάνω στην κατεύθυνση που επιτίθενταν οι Ιταλοί φασίστες, αντιστάθηκε ηρωικά και ανέκοψε την προέλαση των εισβολέων.

Συν/ρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης (1897-1943)

Ο Δαβάκης, στις σκληρές μάχες με τους φασίστες του Μουσολίνι, τραυματίστηκε σοβαρά, και το ρόλο της αναχαίτησης των εισβολέων ανέλαβε στη θέση του ο γενναίος και επιτελικά καταρτισμένος αξιωματικός, ταγματάρχης τότε, Γιάννης Καραβίας, ο οποίος πέτυχε, με τα τμήματά του, τη συνέχιση της αναχαίτισης των Ιταλών και σε συνέχεια την ανατροπή και άμεση καταδίωξή τους. Είναι γνωστή τελικά η ήττα των Ιταλών του Μουσολίνι στα αλβανικά βουνά από τα στρατεύματά μας, που αρχικά τα διοίκησε, κατά την έναρξη της επίθεσης, ο Κωνσταντίνος Δαβάκης, που έγινε θρύλος, όπως και ο κατοπινός συνεχιστής των μαχών για την αντιμετώπιση των Ιταλών φασιστών Γιάννης Καραβίας.

Μετά τη λήξη του νικηφόρου ιταλο-ελληνικού πολέμου στην Αλβανία, ο ήρωας πια της Πίνδου Κωνσταντίνος Δαβάκης, συμβούλευε τους Έλληνες αξιωματικούς, ότι η θέση τους ήταν στην Ελλάδα κι όχι στη Μέση Ανατολή, προς την οποία έφευγαν τότε αξιωματικοί και πολίτες. Εδώ είναι η θέση μας, γιατί εδώ είναι οι κατακτητές, κι εδώ πρέπει να μείνουμε και εμείς οι αξιωματικοί, που πρέπει να πάρουμε μέρος στον αγώνα αντίστασης εναντίον τους.

Δυστυχώς, τον Δαβάκη τον πιάσαν γρήγορα οι Ιταλοί κατακτητές για τη στάση του αυτή και τον μετέφεραν με πλοίο προς την Ιταλία. Το πλοίο που τον μετέφερε τορπιλίστηκε, πιθανότατα από τους ίδιους τους φασίστες Ιταλούς, κι ο θρυλικός Δαβάκης χάθηκε έτσι στα πελάγη της Αδριατικής.

Σε μια εκπομπή του ραδιοσταθμού της Αθήνας μετά τον πόλεμο, άκουγα που μιλούσε ο αδελφός του Κώστα Δαβάκη, ένας φαρμακοποιός από την Καλλιθέα Αττικής. Έλεγε στην ομιλία του όσα έλεγε και ο αδελφός του Κώστας Δαβάκης, και ενημέρωνε τους Έλληνες αξιωματικούς ότι εδώ είναι η θέση τους, και τα υπόλοιπα που μόλις αναφέραμε.

Η θέση αυτή του Κώστα Δαβάκη έπαιξε σίγουρα κι αυτή το θετικό ρόλο της στην οργάνωση και ανάπτυξη της κατοπινής ένδοξης Εθνικής Αντίστασης στην πατρίδα μας. Στην οποία Εθνική Αντίσταση, πρώτη θέση θα είχε οπωσδήποτε και ο ίδιος ο θρύλος της Πίνδου Κώστας Δαβάκης, αν ζούσε και δε χανόταν στην Αδριατική από τις ύπουλες ενέργειες των κατακτητών.

(Από το βιβλίο του Βασίλη Βενετσανόπουλου “ΠΑΡΩΝ”, Μια ζωή στην πρώτη γραμμή, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2004)

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του Αφιερώματος της Κατιούσα στην 28^η Οκτώβρη