Ακόμα βιώσιμο είναι το δημόσιο χρέος της Ελλάδος, Γιάννη μου;
Ο κ. Στουρνάρας συνεχίζει να μας διαβεβαιώνει πως το χρέος είναι βιώσιμο τη στιγμή που η ίδια η καθημερινότητα μοιάζει να στερείται και το απειροελάχιστο ψήγμα βιωσιμότητας. Αλλά ο κ. Στουρνάρας αυτό φαίνεται δεν μπορεί να το δει, γιατί όπως έλεγε και ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, «όταν κάποιος πληρώνεται για να μη βλέπει ένα πρόβλημα, δεν το βλέπει». Σωστά, Γιάννη μου;
«Το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδος παραμένει βιώσιμο τουλάχιστον έως το 2030», ανέφερε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, μιλώντας στις 24 Νοεμβρίου σε εκδήλωση του Οικονομικού Επιμελητηρίου.
Πάμε να δούμε όμως τι ισχύει:
Σημείωση πρώτη: Το δημόσιο χρέος διαμορφώθηκε στα 364,8 δισ. ευρώ στο τέλος Σεπτεμβρίου του 2020, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 8,8 δισ. ευρώ σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2019, που ήταν στα 356,02 δισ. ευρώ (Στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους). Επαναλαμβάνουμε: το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 8,8 δις ευρώ μόλις μέσα σε εννιά μήνες!
Σημείωση δεύτερη: Στο τέλος του 2013, το δημόσιο χρέος της Ελλάδος ισοδυναμούσε με 321,47 δισ. Ευρώ (Στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους), ενώ ταυτόχρονα είχαμε πληρώσει σε χρεολύσια και τόκους από το 1992 μέχρι και το 2013 το ποσό των 563,31 δις ευρώ (Στοιχεία της Εισηγητικής Έκθεσης του προϋπολογισμού του 2014). Είχαμε δηλαδή καταβάλει το 2013 σχεδόν το διπλάσιο ποσό από αυτό που εμφανιζόταν ως εναπομείναν χρέος. Αντί όμως να έχουμε ξεχρεώσει, σήμερα, επτά χρόνια μετά, ύστερα από τόσα οικονομικά μέτρα και άλλες τόσες φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, το δημόσιο χρέος της χώρας μας έχει αυξηθεί περισσότερα από 40 δις ευρώ!
Ο Λένιν θα υποστήριζε πως αυτό αποτελεί έναν «τοκογλυφικό επιπρόσθετο λογαριασμό πάνω σε εκείνον που 20 φορές ως τώρα πληρώθηκε», αλλά ο κ. Στουρνάρας ισχυρίζεται ότι αυτό αποκαλείται βιωσιμότητα, πιστεύοντας πως βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο για να καταφέρουμε να ξεχρεώσουμε. Κάλεσε μάλιστα από το βήμα του Οικονομικού Επιμελητηρίου την κυβέρνηση να μην παρεκκλίνει από το «μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα προκειμένου η οικονομία να προετοιμαστεί όχι μόνο για μια ασφαλή και πλήρη επανεκκίνηση, αλλά πολύ περισσότερο για την επάνοδό της σε μια στέρεη αναπτυξιακή τροχιά».
Η Ελλάδα έχει το δεύτερο υψηλότερο ως ποσοστό του ΑΕΠ χρέος στον κόσμο, μετά την Ιαπωνία. Αυτό το χρέος, ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος μας διαβεβαιώνει πως είναι βιώσιμο. Τις ίδιες ακριβώς διαβεβαιώσεις μας έδιναν κυβερνητικοί αξιωματούχοι το 2010, πριν την είσοδο της χώρα μας στη μέγγενη του μηχανισμού στήριξης, υποστηρίζοντας πως το δημόσιο χρέος από τα 310,3 δις ευρώ στις 31 Μαρτίου του 2010 θα έπεφτε μέχρι το 2013 στα 210 δις ευρώ. Αντί όμως να μειωθεί, αυξήθηκε ακόμα περισσότερο φτάνοντας τελικά τα 321, 47 δις ευρώ στο τέλος του 2013 (Στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους).
Τις ίδιες διαβεβαιώσεις μας έδιναν όσον αφορά τα μνημόνια, που τα παρουσίαζαν ως τη (μοναδική) λύση στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης. Ωστόσο, η εμπειρία από το 2010 μέχρι σήμερα απέδειξε πως και την οικονομική κρίση επέτειναν και την ύφεση βάθυναν.
Ο κ. Στουρνάρας, λοιπόν, συνεχίζει να μας διαβεβαιώνει πως το χρέος είναι βιώσιμο τη στιγμή που η ίδια η καθημερινότητα μοιάζει να στερείται και το απειροελάχιστο ψήγμα βιωσιμότητας. Αλλά ο κ. Στουρνάρας αυτό φαίνεται δεν μπορεί να το δει, γιατί όπως έλεγε και ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, «όταν κάποιος πληρώνεται για να μη βλέπει ένα πρόβλημα, δεν το βλέπει».
Σωστά, Γιάννη μου;