Χρ. Ζαραλίκος: “Έλα να νιώσεις πώς είναι η ζωή, ποδήλατο στην Πάρνηθα, τσουρέκια Τερκενλή…”

Οι φιλελέ προσφέρουν υλικό και ο Χριστόφορος δεν προλαβαίνει να το μαζεύει.

Ακόμα και αν είσαι ο Μαραντόνα, αν είχες έκλυτο βίο -όπως λεν κι οι θείτσες-, θα πέσεις στο στόμα του μεγάλου Καμπουράκη. Και του σιναφιού του, που ακολουθεί το δόγμα “κατάρα στον χρήστη, χειροκρότημα στον έμπορα” και μισεί τους αριστερούς με τη δεξιά τσέπη και θα μπορούσαν να κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους, αλλά έχουν στο νου τους τον φτωχό και αδικημένο.

Ο Ζαραλίκος ακολουθεί τη γραμμή της κόκας και εύχεται καλή απεξάρτηση στον σκυλά-φασίστα Σφακιανάκη, στη λογική του Support Art Workers. Και συνεχίζει στη γραμμή φασίστες-όπλα με τον λοιμωξιολόγο Χρυσοχουντίδη και την κλίση του αρκτικόλεξου ΕΔΕ: Εγώ Δεν Είδα, Εσύ Δεν Είδες.

Εξηγεί στον Άβερελ Κικίλια ότι δεν έχει πρόβλημα το μυαλό του, αλλά το κεφάλι του. Μιλά ήρεμα και πολιτισμένα για την παραποίηση των στοιχείων από τις αρχές. Και κλείνει με τον ινφλουένσερ Κυριάκο Μητσοτάκη, αυτόν τον Ευτύχη Μπλέτσα σε ψηλό, που ζει στον δικό του κόσμο και περνάει υπέροχα. Σαν Γαρδέλης με μηχανή στο Ρόδα-Πάρνηθα-Τσουρέκια.