“Ναι αλλά για τους Φουντούλη, Καπελώνη δε λέτε τίποτα…” – Ο Γρηγόρης Ψαριανός ξύνει τον πάτο του βαρελιού
Το νέο χόμπι των Δεξιών είναι να τσουβαλιάζουν δολοφονημένους νεκρούς με τις δολοφονίες του αστικού κράτους. Ο Γρηγόρης Ψαριανός ξύνει τον πάτο και αναρωτιέται γιατί δε θρηνούμε
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο δεξιός εσμός σχετικοποιεί τα κρατικά εγκλήματα με άλλους θανάτους-δολοφονίες. Ούτε η πρώτη φορά που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει θύματα και να τα αξιοποιήσει πολιτικά για τους δικούς του σκοπούς.
Μία από τις πρώτες και πιο προκλητικές προσπάθειες είναι το σκίτσο του Χατζόπουλου, με τον Θάνο Αξαρλιάν -θύμα στη διάρκεια μιας τρομοκρατικής ενέργειας της 17Ν το 1992- να “ζηλεύει” τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, για τον ντόρο που προκάλεσε η δική του δολοφονία…
Στη φετινή επέτειο της κρατικής δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, όμως, έσπασαν κάθε προηγούμενη δική τους επίδοση, δείχνοντας τις αξίες τους και το… ψυχικό τους μεγαλείο. Λέρωσαν τη μνήμη του Αλέξη για πολλοστή φορά, αναρωτήθηκαν γιατί να θεωρείται “ήρωας”. Έβαλαν στο ζύγι κάθε πιθανό θύμα και επιχείρησαν άθλιους συμψηφισμούς, για να δείξουν πως για αυτούς τάχα προέχει ως απόλυτη αξία η ανθρώπινη ζωή, αντίθετα με τους “κακούς αριστερούς”, που μετράνε αλλιώς τη ζωή των δικών τους και αλλιώς “τις ζωές των άλλων”.
Δεν ξέχασαν προφανώς τις χολερικές αναφορές στην υπόθεση της ΜΑΡΦΙΝ, που έχει γίνει η αγαπημένη καραμέλα του χώρου τους, χωρίς όμως να λένε τίποτα για τα πραγματικά γεγονότα και τον άθλιο χειρισμό της υπόθεσης από την αστική δικαιοσύνη.
Ο πολιτευτής Γρηγόρης Ψαριανός δε θα μπορούσε να λείπει από αυτόν τον χορό, δίνοντας για άλλη μια φορά τα δικά του διαπιστευτήρια του “μετανοημένου αριστερού” που βρήκε το φως του. Κι αν έχει φτάσει προ πολλού στο κατώτατο όριο του αυτο-εξευτελισμού του, αυτή τη φορά έξυσε λίγο ακόμα τον πάτο, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι πχ τον Παύλο Φύσσα με την εγκληματική οργάνωση που τον δολοφόνησε και τα πρωτοπαλίκαρά της, τους Φουντούλη και Καπελώνη, που δολοφονήθηκαν με ένα μαφιόζικου τύπου χτύπημα στο Ν. Ηράκλειο.
— Grigoris Psarianos (@grpsarianos) December 7, 2020
Δεν ξέρουμε αν ο Ψαριανός μας προτείνει έμμεσα να αρχίσουμε να τιμούμε τη μνήμη των δολοφονημένων χρυσαυγιτών με εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις, πάντως στην τελευταία επέτειο η αστυνομία φρόντισε να τσακίσει την αντιφασιστική αντι-συγκέντρωση και να ασκήσει βία ακόμα και εις βάρος ενός πεντάχρονου παιδιού, σύμφωνα με τις καταγγελίες.
Όσο για τους υπόλοιπους που δυσκολεύονται να καταλάβουν τη διαφορά που έχει μια κρατική δολοφονία από τα όργανα καταστολής, με τα θύματα άλλων δολοφονιών, τρομοκρατικών ενεργειών κτλ, και δε βρίσκουν τίποτα μεμπτό όταν την εγκληματική βία την ασκεί το κράτος, να τους θυμίσουμε το εξής απλό.
Το αστικό κράτος έδωσε το όνομα του Θάνου Αξαρλιάν στον δρόμο που έγινε η δολοφονία του και έστησε μια τιμητική πλακέτα έξω από το καμένο κτίριο της ΜΑΡΦΙΝ -για να την αξιοποιήσει πολιτικά και να καλύψει τις τραγικές ευθύνες της Πολιτείας για την ηθική κι οικονομική αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων.
Αντιθέτως, δεν τίμησε ποτέ τη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου, δεν έδωσε ποτέ το όνομά του σε κάποιον δρόμο των Εξαρχείων, δεν έστησε ποτέ κάποιο μνημείο στο σημείο της δολοφονίας του. Και το βασικότερο, εμπόδισε ακόμα και όσους ήθελαν να αφήσουν απλώς ένα λουλούδι ως φόρο τιμής, προσάγοντας και συλλαμβάνοντας όσους βγήκαν στον δρόμο για να κάνουν συμβολικές κινητοποιήσεις.
Έτσι τιμά το αστικό κράτος τα δικά του θύματα! Μετά αναλαμβάνουν οι κολαούζοι του να θολώσουν τα νερά: ναι αλλά για τους Φουντούλη, Καπελώνη δε λέτε τίποτα…
