Πεθάναμε νωρίς

Δυστυχώς θα πεθάνουμε νωρίς
Δίχως να γευτούμε την ελπίδα
Ούτε καν να να χαζέψουμε από μακριά τα όνειρα
Ήταν ακριβά και μας τα πήραν
Δεν μας αφήσαν να δούμε την πρεμιέρα της ζωής
Καθώς VIP πρόσκληση δεν είχαμε
Μα ούτε να απολαύσουμε το πρώτο το εφηβικό φιλί
Στη σκοτεινιά του σινεμά
Με μια επίγευση βουτύρου
Και απομεινάρια ποπ κορν στα δόντια

Μας δώσαν κάτι ζιλεδάκια
Ίσα ίσα την γλύκα του ΑΝ, να πάρουμε
Πνιγήκαμε καθώς τέτοια χλιδή και αξίωμα ούτε στη θέα του σπιτιού μας δεν είδαμε
Πεθάναμε μικροί
Και είπαν πως φταίγαμε εμείς
Με γέλια που πετάνε σάλια και λίγο αίμα από την μπριζόλα
Δεν παλέψαμε δεν ξεχωρίσαμε
Και άλλα τετριμμένα
Και η καρδιά μας το ‘ξερε
Πως οι εξόριστοι μόνο νεκροί επιστρέφουν
Αλλά και πάλι
Μας εξοστρακίσαν πριν καλά καλά υπάρξουμε
Και πού να γυρίσουν την σορό μας;

Άγγελος Μπέρτος