Βιαστής αν το αντέχει η τσέπη σου – Ούτε μέρα φυλακής για ομαδικό βιασμό 19χρονης τουρίστριας στην Κρήτη έναντι 5000 ευρώ

Δεν αποτελεί μυστικό πως ο βιασμός είναι ένα από τα λιγότερο καταγγελλόμενα εγκλήματα, κι ένα ακόμα περιστατικό από την Κρήτη έρχεται να επιβεβαιώσει το γιατί. Ακόμα κι όταν τα θύματα βρουν τελικά το κουράγιο να υποστούν το στίγμα και τη μακροχρόνια δικαστική διαδικασία (κι αυτό μόνο αν οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές πάρουν αρκετά σοβαρά την καταγγελία ώστε αυτή να φτάσει στις δικαστικές αίθουσες), στην οποία συχνά καλούνται να αποδείξουν τα ίδια την αθωότητά τους, οι αποφάσεις – χάδι, βασιζόμενες σε ένα αδικαιολόγητα χαλαρό νομικό πλαίσιο αποτελούν ενισχύουν το αίσθημα πως οι δράστες παραμένουν ουσιαστικά ατιμώρητοι.

Η απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ηρακλείου ωστόσο, δεν μπορεί να ερμηνευτεί απλά ως απουσία τιμωρίας, αλλά σχεδόν ως χτύπημα στην πλάτη ή το πολύ – πολύ ως επίπληξη τύπου “μην το ξανακάνεις”.

Ο λόγος για την ετυμηγορία στην υπόθεση βιασμού 19χρονης φοιτήτριας από την Ισλανδία, από δύο Γερμανούς τουρίστες στη Χερσόνησο της Κρήτης το καλοκαίρι του 2019. Ο 35χρονος και ο 39χρονος καταδικάστηκαν για τον ομαδικό βιασμό της κοπέλας, καθώς ασέλγησαν πάνω της εναλλάξ και ενώ ο ένας κρατούσε την κοπέλα για να μην ξεφύγει όσο την κακοποιούσε ο άλλος. Επιπλέον, όπως κατέθεσε το θύμα, ο ένας από τους δράστες την “ευχαρίστησε για το χρόνο της” μετά το έγκλημα, ενώ στη συνέχεια τοποθέτησαν στον κόλπο της χαρτονομίσματα και κέρματα, για να την εκδικηθούν επειδή δυο μέρες νωρίτερα είχε απορρίψει τις ερωτικές προτάσεις ενός εκ των κατηγορουμένων.

Το δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία ένοχους τους κατηγορούμενους (μειοψήφησαν δύο ένορκοι) και επέβαλε ποινή 4 ετών και έξι μηνών, αναγνωρίζοντας παράλληλα, σύμφωνα με το νέο ποινικό κώδικα, το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου και αναγνωρίζοντας τον ανασταλτικό χαρακτήρα της έφεσης, έναντι εγγύησης 5000 ευρώ. Δηλαδή οι καταδικασμένοι βιαστές, που προφανώς δεν κρίθηκαν αρκετά επικίνδυνοι για την κοινωνία μέχρι το εφετείο, μπορούν να σουλατσάρουν άνετα στη χώρα τους απλά και μόνο επειδή κατέβαλαν χρηματική εγγύηση.

Κάποιοι απέδωσαν την επιείκεια του δικαστηρίου στο γεγονός πως η κοπέλα ήταν αλλοδαπή, κι ότι η απόφαση θα ήταν ίσως διαφορετική αν επρόκειτο για ντόπια. Χωρίς να μπορεί να αρνηθεί τον ρόλο τέτοιων παραγόντων ειδικότερα σε τοπικές κοινωνίες όπως η συγκεκριμένη, το ιστορικό αποφάσεων στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς αποδεικνύει πως αυτό είναι μόνο μια παρωνυχίδα μπροστά σε ένα βαθύ συστημικό, ιδεολογικό και κοινωνικό πρόβλημα που δε λύνεται ούτε με την υποβάθμισή του, ούτε με την προσφυγή σε έναν – καλοπροαίρετο ή και μη – δικαιωματικό λόγο, που αφήνει εκτός κάδρου την κοινωνικοοικονομική μήτρα της αναπαραγωγής της έμφυλης βίας.