Το κοριτσάκι με τα σπίρτα (Ευτυχισμένο το 1967)

«Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια, Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο;
Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο»,
Πόρτο Ρίκο, Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Το κοριτσάκι της ιστορίας μας, τη φετινή χρονιά δεν μπόρεσε να ζήσει τα Χριστούγεννα, ή καλύτερα την εορταστική περίοδο. Γιατί το κοριτσάκι μπορεί να είναι ελληνόπουλο στην Αθήνα, μετανάστρια στην επαρχία, προσφυγοπούλα στη Λέσβο, μπορεί να είναι χριστιανή, μουσουλμάνα, εβραία, άθεα, μπορεί να είναι τα πάντα. Σημασία δεν έχει αυτό. Ούτε στην ιστορία μας, ούτε γενικά.

Σε κάθε περίπτωση το κοριτσάκι της ιστορίας μας δε μπορεί φέτος να δει γιορτινές σκηνές. Δε μπορεί να δει συμμαθητές και συμμαθήτριες της, δε μπορεί να βγει να πει τα κάλαντα, δε μπορεί να καταλάβει πως θα έρθει ο Άγιος Βασίλης μέσα στην καραντίνα. Κάπου εκεί λοιπόν όπως καθόταν προβληματισμένο βλέπει ένα κουτάκι με σπίρτα και της έρχεται μια ιδέα: να ανάβει ένα ένα τα σπίρτα και να προσπαθεί να φανταστεί τις επόμενες γιορτές του 2021.

Το κοριτσάκι ανάβει λοιπόν το πρώτο σπίρτο. Δε βλέπει όμως ούτε στολισμένα χωριά ούτε γιορτινά τραπέζια. Βλέπει δυνάμεις των ΜΑΤ να καταδιώκουν λίγους διαδηλωτές οι οποίοι προσπαθούν να κρυφτούν σε πολυκατοικίες ή να ξεφύγουν σε στενά. Το κοριτσάκι φυσικά δεν καταλαβαίνει κάτι από όλα αυτά. Κάποιο λάθος θα έγινε σκέφτηκε.

Και έτσι το κοριτσάκι ανάβει το δεύτερο σπίρτο. Αυτή τη φορά βλέπει να συλλαμβάνουν έναν εθελοντή αιμοδότη σε ένα λεωφορείο. Γιατί όμως να συλλαμβάνουν έναν καλό άνθρωπο που πηγαίνει να βοηθήσει; Το κοριτσάκι συνεχίζει να μην καταλαβαίνει.

Ανάβει λοιπόν το τρίτο σπίρτο. Λεωφορεία μεταφέρουν κόσμο αλυσοδεμένο. Μόνο που ο κόσμος φοράει ιατρικές ποδιές. Γιατί άραγε να μεταφέρει κάποιος αναγκαστικά γιατρούς κάπου; Το κοριτσάκι συνεχίζει να μην καταλαβαίνει.

Ανάβει το τέταρτο σπίρτο. Ούτε όμως αυτή τη φορά βλέπει χιόνια στο καμπαναριό ή έλατα. Αυτή τη φορά βλέπει δημοσιογράφους να τους πετάνε τα κείμενα στα σκουπίδια οι διευθυντές τους. Και πάλι γιατί κάποιος να σκίζει έτσι τη δουλειά κάποιου; Το κοριτσάκι συνεχίζει να μην καταλαβαίνει.

Έρχεται η στιγμή του πέμπτου σπίρτου. Το κοριτσάκι βλέπει κόσμο να ζητιανεύει για φαγητό μέσα από τα σπίτια του και ένα ζευγάρι να περνά ανέμελο στους δρόμους ενώ ντελάληδες φωνάζουν ζήτω οι υπέρκομψοι. Αυτό μάλιστα κάτι της θυμίζει από τα παραμύθια που είχε διαβάσει για πρίγκιπες και βασιλιάδες. Όμως γιατί ο λαός είναι κλεισμένος στα σπίτια του και γιατί είναι δυστυχισμένοι; Το κοριτσάκι συνεχίζει να μην καταλαβαίνει.

Με λίγες ελπίδες για λίγες εικόνες παραμυθιού παραπάνω ανάβει το έκτο σπίρτο. Το μόνο που βλέπει όμως είναι κλειστά μαγαζιά, κλειστά σχολεία, κλειστά πανεπιστήμια. Το μόνο που φαίνεται ανοιχτό είναι κάτι που μοιάζει με εμπορικό κέντρο. Γιατί όλα τα υπόλοιπα να έχουν κλείσει; Το κοριτσάκι συνεχίζει να μην καταλαβαίνει.

Η ώρα περνάει και το κοριτσάκι ανάβει το έβδομο σπίρτο. Εδώ βλέπει τη Βουλή που έχει δει κάποιες φορές στην τηλεόραση. Όμως είναι σκοτάδι, σα να συνεδριάζουν μέσα στην άγρια νύχτα και κάτι ακούει για κολέγια. Γιατί όμως να συνεδριάζουν σα τους κλέφτες μέσα στο σκοτάδι; Το κοριτσάκι συνεχίζει να μην καταλαβαίνει.

Οι απορίες πληθαίνουν και το κοριτσάκι ανάβει το όγδοο σπίρτο. Αυτή τη φορά βλέπει ουρές από κόσμο να περιμένει να εμβολιαστεί. Όμως τα εμβόλια δε τα κάνουν γιατροί ή νοσηλευτές αλλά στρατιωτικοί και αστυνομικοί αφού πρώτα ο κόσμος υπογράφει κάτι χαρτιά. Γιατί άραγε να μη τα κάνουν όπως στο σχολείο όπου αφού τους μιλάνε για το τι είναι το εμβόλιο τους τα κάνει κάποιος με λευκή και όχι χακί ποδιά; Το κοριτσάκι συνεχίζει να μην καταλαβαίνει.

Και κάπως έτσι φτάνει στο ένατο σπίρτο. Αυτή τη φορά βλέπει ουρά με κόσμο πάλι με λευκές ποδιές, που περιμένει να πληρωθεί. Όμως όταν φτάνει στο ταμείο αντί για χρήματα, ο ταμίας τους χειροκροτά και φεύγουν. Να είναι κάποιου είδος παιχνίδι; Το κοριτσάκι συνεχίζει να μην καταλαβαίνει.

Έχει μείνει ένα τελευταίο σπίρτο. Το κοριτσάκι το ανάβει με αγωνία μήπως δει και κάτι που να καταλαβαίνει για το 2021. Όμως βλέπει μια φωτεινή επιγραφή να λέει Ευτυχισμένο το 1967 ! Άλλο και τούτο πάλι. Ποιο 1967; Το 2021 δεν έρχεται; Το 1967 θυμόταν να ακούει σε μια γιορτή ότι κάποιοι κακοί άνθρωποι έκαναν κάτι κακό στην Ελλάδα. Αλλά τι σχέση έχει αυτό με το 2021 και το σήμερα; Το κοριτσάκι συνεχίζει να μην καταλαβαίνει.

Τέλειωσαν λοιπόν τα σπίρτα και το κοριτσάκι δεν κατάλαβε τίποτα. Και μπερδεμένο γύρισε στην καραντίνα της. Πολλοί αστυνομικοί, πολλοί στρατιωτικοί και λίγοι γιατροί. Και ένα ευτυχισμένο το 1967. Όμως δεν έχουμε 2021; Το κοριτσάκι αποφάσισε να κοιμηθεί. Χωρίς να έχει καταλάβει τίποτα. Και γιατί να καταλάβει; Εδώ δεν καταλαβαίνουν πολλοί μεγαλύτεροι από αυτό και συνεχίζουν να κοιμούνται με τις απορίες τους αγκαλιά. Γιατί λοιπόν να καταλάβει αυτό;

Η μόνη αγωνία που της έμεινε είναι να έρθει το 2021 και όχι το 1967. Τα σπίρτα σβήνουν γρήγορα και δεν πρόλαβε να δει πολλές εικόνες, αλλά αυτό το 1967 δε φαίνεται και πολύ χαρούμενο. Αλλά το κοριτσάκι δεν μπορεί να κάνει κάτι για αυτό. Εμείς όμως μπορούμε. Χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος. Το ποιο θα είναι αυτό από εμάς εξαρτάται.

«Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου ‘χε γράψει:
Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Πόρτο Ρίκο

ΥΓ: Μιας και έγινε μια αναφορά στο ζήτημα των εμβολίων αξίζει να παρακολουθήσετε το webinar της ένωσης ιατρικών επισκεπτών και της ανοσολογικής εταιρίας Ελλάδας το οποίο σε μεγάλο βαθμό απαντάει στις περισσότερες απορίες που υπάρχουν (https://www.psey.gr/to-video-apo-to-webinar-tou-psef-gia-tin-axia-ton-emvolion-sti-dimosia-ygeia/).

Άραγε θα ήταν τόσο δύσκολο αυτό ή κάποιο άλλο σχετικό σεμινάριο να είχε προβληθεί στις δομές υγείας για να υπάρχει ενημέρωση; Σίγουρα όχι. Απλά είναι τόσο άχρηστοι και το μόνο που καταλαβαίνουν και εδώ είναι καταστολή και φακέλωμα. Και εδώ πρέπει να απαντήσουν οι σύλλογοι, τα σωματεία εργαζομένων και οι νοσοκομειακές ενώσεις και να οργανώσουν μόνες τους εκδηλώσεις ενημέρωσης. Γιατί αν τα ποσοστά εμβολιασμού στα νοσοκομεία είναι κάτω του 20% (που προς τα εκεί πάει η δουλειά) πρόβλημα δε θα εχει ούτε η κυβέρνηση ούτε η Pfizer αλλά η κοινωνία στην οποία θα έχει δοθεί ένα τελείως λάθος στίγμα. Τα εμβόλια είναι από τα σημαντικότερα όπλα που υπάρχουν, ας μην αφήσουμε την ανικανότητα της κυβέρνησης να τα κάψει.

Πάνος Χριστοδούλου,  Ειδικευόμενος Ιατρικής Βιοπαθολογίας/Εργαστηριακής Ιατρικής, MSc Διοίκησης Μονάδων Υγείας, Υποψήφιος Διδάκτορας Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών, PGCert Διαχείρισης κρίσεων στη δημόσια υγεία και ανθρωπιστικής απάντησης, Μεταπτυχιακός φοιτητής στο ΠΜΣ Τρόφιμα, Διατροφή και Μικροβίωμα της ιατρικής του ΔΠΘ