“Γιατί υπάρχουν δωρεάν ΑΕΙ;” – Από τον Πανούτσο στον Παπανούτσο, μια ιδιωτικοποίηση δρόμος…

Πόσο καλό μπορεί να είναι ένα άρθρο γνώμης, όπου η πιο σκληρή κριτική προς τους κρατούντες είναι πως αν η Πανεπιστημιακή Αστυνομία έχει ως εργοδότη τη Σύγκλητο, σε έξι μήνες θα απεργεί διεκδικώντας μονιμοποίηση; Πολύ καλό, αν το δεις από τη σκοπιά της κυβέρνησης. Και ακόμα καλύτερα, αν ο αρθρογράφος είναι υποψήφιος της ΝΔ και διορισμένος μετακλητός στην ΕΡΤ.

Ο Αντώνης Πανούτσος μας δίνει “τροφή για σκέψη” για τη Δημόσια Παιδεία και ουσιαστικά αναρωτιέται γιατί υπάρχει ή γιατί είναι δωρεάν -που είναι περίπου το ίδιο. Αναφέρει ως πρόβλημα τους αιώνιους φοιτητές, χωρίς να μας πει γιατί. Δίνει την -πλήρως αξιόπιστη- μαρτυρία του από τη ΓΛΔ, συμπεραίνοντας πως ήταν ευκολότερο να βρεις πυρηνικό φυσικό παρά έναν μάστορα για τα μερεμέτια. Πάλι καλά δηλαδή που βρήκαν τώρα την ελευθερία του δυτικού κόσμου και βρήκαν την κλίση τους ως κακοπληρωμένοι χειρώνακτες…

Ο Πανούτσος αναρωτιέται ποιος είναι ο ρόλος της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Και το μόνο που μπορεί να σκεφτεί είναι η τεχνητή μείωση της ανεργίας στους νέους. Και ότι στηρίζονται οικονομικά οι επαρχιακές πόλεις. Το δικαίωμα στη μόρφωση καλύπτεται από το “Ανοιχτό Πανεπιστήμιο”, που σου ανοίγει τις πόρτες του, μόνο αν έχεις τη δυνατότητα να σκάσεις μερικές χιλιάδες ευρώ.

Κι αν το ζήτημα είναι τα παιδιά που έχουν την ικανότητα αλλά όχι τα χρήματα να σπουδάσουν, το πρόβλημα λύνεται με μερικές υποτροφίες. Μία, εκατό ή έστω και χίλιες, πάντως “ιδιαίτερα περιορισμένες” και μόνο για λίγους και ικανούς, όχι για την πλέμπα που αντί για “αρίστους” δίνει “αιώνιους φοιτητές”.

Αλλά το πιο βασικό για τον Πανούτσο είναι να μην έχουμε την “απαίτηση” από το κράτος να αναλάβει την επαγγελματική αποκατάσταση ενός πτυχιούχου. Ίσως γιατί αγνοεί πως το Σύνταγμα προβλέπει μεταξύ άλλων το εξής: “H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού“. Ή ίσως πάλι, γιατί δεν αγνοεί καθόλου πως το Σύνταγμα ναι μεν αποτυπώνει τη βούληση της κυρίαρχης τάξης, αλλά μπορεί να γίνει λάστιχο για τους κρατούντες, κατά το δοκούν και συμφέρον.

Ο Πανούτσος καταλήγει στο συμπέρασμα πως παράγουμε περισσότερους αρχιτέκτονες και αναλυτές του Κίρκεγκορ, δηλαδή περισσότερους επιστήμονες, από όσους μπορούμε να καταναλώσουμε. Για αυτό θέλει να τελειώνουμε με τα δωρεάν ΑΕΙ, τα πτυχία που γίνονται λαδόκολλα και τους φιλοσόφους που καταλήγουν στο βολάν. Έτσι θα ξανακάνουμε σπουδαία τη χώρα μας, με στρατηγική να αφήσουμε τον λαουτζίκο έξω από τα Πανεπιστήμια και όχι απλά τακτικά μέσα εναντίον των αιώνιων φοιτητών…

Το βασικό συμπέρασμα από το κείμενο του Πανούτσου, που την είδε Παπανούτσος, είναι ότι τα φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ παράγουν περισσότερους μετακλητούς μυαλοπώληδες από όσους μπορούμε να καταναλώσουμε.

Κατά τα άλλα, όποιος ανησυχεί για τους άνεργους πτυχιούχους και θέλει έναν σοβαρό κρατικό σχεδιασμό για τις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας, μπορεί να παλέψει για μια άλλη κοινωνία. Σαν αυτή που είχε πυρηνικούς φυσικούς σε αφθονία και περιγράφει ο Πανούτσος στην αρχή του κειμένου…