Podcast ΚΝΕ: Αν το καλύτερο που έχει να επιδείξει η δημοκρατία των ΗΠΑ είναι ο Μπάιντεν, μιλάμε για απελπισία!

Το 20ό Podcast της ΚΝΕ καταπιάνεται με το αμερικάνικο όνειρο που έγινε εφιάλτης. Καλεσμένοι ο Κύριλλος Παπασταύρου -διευθυντής του Ριζοσπάστη και μέλος του Πολιτικού Γραφείου- και ο Νίκος Σερετάκης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

Η αμερικάνικη αστική τάξη μπορεί να μην απειλείται από το εργατικό κίνημα, νιώθει όμως να χάνει έδαφος σε σχέση με τους ανταγωνιστές της και αυτό προκαλεί αντιθέσεις και χάσματα στις γραμμές της, οδηγώντας σε εικόνες που κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί 30 χρόνια πριν, τις είχε προβλέψει όμως -κατά μία έννοια- ο Γκράμσι, μιλώντας για την εποχή των τεράτων, που το νέο δεν έχει γεννηθεί ακόμα και το παλιό πασχίζει να κρατήσει την εξουσία του.

Και δεν εννοούμε μόνο την εικόνα του αρχηγού του ελληνικού κράτους να βγάζει διάγγελμα σχεδόν παράλληλα με την ορκωμοσία του νέου προέδρου των ΗΠΑ -το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι άλλωστε αρκετά ευέλικτο ώστε τη μια στιγμή να αποθεώνει τον διαβολικά καλό Τραμπ και την άλλη να συντάσσεται σύσσωμο με τον Μπάιντεν και τη “νέα ελπίδα”… Ούτε την εικόνα της Τζένιφερ Λόπεζ να τραγουδά στην ορκωμοσία ένα τραγούδι του εμβληματικού κομμουνιστή Γούντι Γκάθρι.

Εννοούμε τις εικόνες στο Καπιτώλιο, την πρωτοφανή εκδήλωση των αντιθέσεων στις ΗΠΑ και το εσωτερικό της άρχουσας τάξης της, που συνδέεται αναπόσπαστα και με την επιθετικότητά της στο εξωτερικό. Ο Τραμπ συνδέεται περισσότερο με το κομμάτι που νιώθει πιο έντονα την πίεση της Κίνας και τάσσεται υπέρ των μέτρων του οικονομικού προστατευτισμού. Και όταν οξύνεται η κόντρα των πάνω, αντικειμενικά περνά και προς τα κάτω, στη βάση.

Οι ενδοαστικές αντιθέσεις δεν είναι κάτι μακρινό και ξένο, που μας αφήνει αδιάφορους. Μας επηρεάζουν άμεσα -και όχι μόνο με την έννοια ότι καλούμαστε να τις αξιοποιήσουμε προς όφελός μας. Οι λαοί δεν πρέπει να φοβηθούν την όξυνση των αντιθέσεων και την παρακμή (κατά ειρωνικό τρόπο, ο φόβος πλέον είναι μη τυχόν γίνουμε σαν τις ΗΠΑ, που κάποτε θεωρούνταν πρότυπο).

Μια βασική προϋπόθεση είναι να μπουν μπροστά οι λαϊκές ανάγκες, που το σύστημα βαφτίζει κατά κανόνα ως “λαϊκισμό”. Αλήθεια όμως, δεν είναι λαϊκισμός η αυταπάτη του “american dream” που καλλιεργήθηκε συστηματικά, ότι όποιος εργάζεται σκληρά, θα προκόψει; Και αν δεν το καταφέρει, είναι απλώς λούζερ;

Μια άλλη βασική προϋπόθεση είναι η ενίσχυση του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος. Στις ΗΠΑ έγινε μια στοχευμένη, οργανωμένη προσπάθεια για την “αποκομμουνιστικοποίηση” του εργατικού κινήματος, ενώ το ΚΚ τυπικά δεν τέθηκε ποτέ εκτός νόμου, στον αντίποδα όμως δαιμονοποιήθηκε στο έπακρο, όσο πουθενά αλλού.

Παράλληλα είδαμε μια σειρά κινήματα με ενσωματώσιμο ορίζοντα, όπως το περίφημο Occupy Wall Street, ο επικεφαλής του οποίου πήρε τελικά μια θέση στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, παρουσιάζοντάς το μάλιστα σαν νίκη, γιατί επιτέλους “θα ακούγεται η φωνή μας”…

Η συζήτηση έπιασε και το δίπολο “Δημοκρατικοί-Ρεπουμπλικάνοι”, θέτοντας στην πραγματική διάστασή τους τις μεταξύ τους διαφορές.

Είναι χαρακτηριστικό πως ο άξονας “προόδου-συντήρησης” έχει μετακινηθεί πολλές φορές στην ιστορική διαδρομή των δύο κομμάτων -που είναι πολιτικοί οργανισμοί χωρίς μέλη και διαδικασίες, μακριά από τα δικά μας δεδομένα. Οι Δημοκρατικοί πχ είχαν οργανικούς δεσμούς με τους ιδιοκτήτες σκλάβους πολύ πριν συνδεθούν με το αίτημα της κοινωνικής ένταξης των Αφροαμερικανών, το Νιου Ντιλ κτλ, ενώ ο Λίνκολν που κατάργησε τη δουλεία ήταν Ρεπουμπλικάνος.

Εξίσου χαρακτηριστικό είναι πως ο Μπάιντεν είχε γραφτεί αρχικά στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Ότι πολλοί Αμερικανοί δεν μπορούν πχ να ξεχωρίσουν σε ποιο κόμμα ανήκε ο πρόεδρος Κάρτερ. Ότι ο Τραμπ έβγαινε προεκλογικά το ’16 με συνθήματα υπέρ της ειρήνης ενάντια στην υποψηφιότητα της πολεμάρχου Κλίντον και των Δημοκρατικών που συνδέονται ιστορικά με εκατόμβες -από την πυρηνική βόμβα μέχρι το Βιετνάμ και τις επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία κτλ, ενώ κατηγορούν τον Τραμπ ως… “μαριονέτα του Πούτιν”!

Και μεταξύ άλλων, ως κερασάκι στην τούρτα, η παρακάτω δήλωση-μαργαριτάρι.

Αυτό που χρειαζόμαστε ένα πολυεθνικό κόμμα της εργατικής τάξης που θα καταλαβαίνει πως ό,τι συμφέρει τη Γουόλ Στριτ δε συμφέρει την εργατική τάξη.

Η οποία δεν ανήκε σε κάποιον κομμουνιστή, ούτε συνδικαλιστή, αλλά σε έναν Γερουσιαστή των Ρεπουμπλικάνων, Κουβανικής καταγωγής από την Φλόριντα (που είναι πολιτικά προπύργιο της αντίδρασης) και θεωρούσε πως οι Ρεπουμπλικάνοι μπορούν να γίνουν αυτό το κόμμα, για να αποτρέψουν την επικράτηση της Κίνας…!

Η βαθιά σήψη εκφράζεται με την εσωτερική κρίση και στο πολιτικό σύστημα. Αν ο Τραμπ είναι το αντίπαλο δέος που έχει να αντιπαρατάξει η “Αμερικανική Δημοκρατία” στην περίοδο Τραμπ, μιλάμε για κατάσταση απελπισίας. Η οποία έχει και μια σειρά παράπλευρες συνέπειες. Από τον ωμό αντικομμουνισμό των σπηλαίων -ή μάλλον του Νεάντερνταλ, γιατί πάει ακόμα πιο πίσω-, μέχρι την… “αστική αριθμητική”, ως συνοδευτικό της αστικής δημοκρατίας, όπου δεν επικρατεί πάντα η πλειοψηφία, ενώ ένας υποψήφιος (Περό, 1992) με 20 εκ. ψήφους και το 19% του σώματος, παίρνει μηδέν εκλέκτορες!

Μπορεί οι ΗΠΑ να ξεκίνησε ως μια “δημοκρατία μικροϊδιοκτητών”, με πολλούς ρεπουμπλικανικούς θεσμούς, χωρίς να έχει φεουδαρχικά κατάλοιπα να νικήσει, ως ένα αστικό κράτος από τη γέννησή του με άλλα λόγια. Σύντομα όμως πέρασε στο ιμπεριαλιστικό στάδιο, δηλαδή το στάδιο του καπιταλισμού που σαπίζει. Και αυτή η σαπίλα είναι που βλέπουμε τώρα μπροστά μας, στον πιο προχωρημένο βαθμό…

►Τι γίνεται στις ΗΠΑ;
►Τι αλλαγές σηματοδοτεί η εκλογή Μπάιντεν;
►Τι διαφορές έχουν οι Ρεπουμπλικάνοι από τους Δημοκρατικούς;
►Είναι η «αμερικανική δημοκρατία» το πρότυπο της δημοκρατίας;
►Τι σηματοδότησαν οι κινητοποιήσεις με αφορμή τη δολοφονία του Τζ. Φλόιντ;
►Τι φανέρωσε η εισβολή στο Καπιτώλιο;
►Επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στις ΗΠΑ;

Αυτά και άλλα πολλά συζητιούνται στο Podcast της ΚΝΕ με θέμα «Τι συνέβη με το αμερικανικό “όνειρο”;». Καλεσμένοι οι: Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και Νίκος Σερετάκης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μπορείτε να κάνετε κλικ στους χρόνους για να δείτε το αντίστοιχο απόσπασμα:

00:00:53 Τι συμβαίνει και μας απασχολούν οι εξελίξεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ;
00:09:15 Ποιες είναι οι πραγματικές διαφορές Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων;
00:24:13 Για το εκλογικό σύστημα και το δικαίωμα ψήφου στις ΗΠΑ
00:31:18 Τι διαφορά έχει ο δικομματισμός στις ΗΠΑ με αυτόν που γνωρίζουμε από τη χώρα μας ή άλλες ευρωπαϊκές χώρες;
00:32:10 Για τις αντιφάσεις και τα προβλήματα του αμερικάνικου εκλογικού συστήματος
00:33:38 Τι αντιθέσεις κρύβονται πίσω από την αντιπαράθεση για τις αμερικανικές εκλογές;
00:36:25 Για το Green New Deal
00:39:08 Για τις διαφορές Τραμπ-Μπάιντεν
00:43:45 Ποια είναι η κατάσταση στο εργατικό κίνημα των ΗΠΑ σήμερα σε σχέση με παλιότερα;
00:52:40 Τι κρύβεται πίσω από τα γεγονότα στο Καπιτώλιο;
00:57:40 Γιατί μας αφορούν οι εξελίξεις αυτές;
01:10:33 Τι πολιτικά συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε από τις εξελίξεις αυτές;
01:13:05 Τι κρύβεται πίσω από τη συζήτηση περί λαϊκισμού;
01:26:40 Για την κατάσταση του Κομμουνιστικού κινήματος στις ΗΠΑ

Εδώ θα βρείτε όλα τα Podcasts της ΚΝΕ: https://bit.ly/2YrGsKG