Μόνιμη τηλεκπαίδευση στα μικρά νησιά ζητάει η “πολυτραγουδισμένη” βουλευτής της ΝΔ Κατερίνα Μονογυιού

Η βουλευτής Κυκλάδων Κατερίνα Μονογυιού έχει γίνει κατά καιρούς βάιραλ για τα ιδιόρρυθμα ελληνικά της σε δημόσιες εκδηλώσεις, αλλά και πιο πρόσφατα, όταν Ματθαίος Γιαννούλης και Λευτέρης Πανταζής κυκλοφόρησαν τραγούδι αφιερωμένο σε εκείνη, με την ίδια να πρωταγωνιστεί και σε ένα βίντεοκλιπ που μπορεί να χαρακτηριστεί επιτυχώς μόνο με την πατροπαράδοτη έκφραση  cringy.

Όλα αυτά τα φαιδρά δεν πρέπει ωστόσο να αποσπούν την προσοχή από το γεγονός πως η Μονογυιού είναι βουλευτής της πλειοψηφίας, όχι απλά στηρίζοντας την κυβέρνηση, αλλά και λειτουργώντας ως “λαγός” για ακόμα πιο αντιλαϊκές αποφάσεις. Εν προκειμένω ο λόγος για ερώτηση που κατέθεσε η βουλευτής Κυκλάδων, σχετικά το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν μαθητές γυμνασίου, σε μικρά νησιά κάτω των 300 κατοίκων, όπου δεν υπάρχουν δευτεροβάθμια σχολεία “Άρα είτε τα παιδιά έπρεπε να ζήσουν μόνα τους σε μεγαλύτερα νησιά, είτε έπρεπε να μετακινηθεί όλη η οικογένεια με ότι αυτό συνεπάγεται για την ίδια αλλά και για τα μικρά νησιά που ερημώνουν”, όπως σημειώνει στην ερώτησή της. Ως εδώ δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με την περιγραφή του προβλήματος.

Τι προτείνει ωστόσο η γαλάζια βουλευτής ως λύση; Μήπως να δημιουργηθούν σχολικές μονάδες και να διοριστούν εκπαιδευτικοί; Μήπως να δοθούν συνολικά κίνητρα παραμονής στα μικρά νησιά, ιδίως κατά τα χειμερινή περίοδο, όταν τα νησιά ερημώνουν όχι μόνο από επισκέπτες, αλλά και εποχικά εργαζόμενους στον τουρισμό;

Αυτά είναι μάλλον πολυτέλειες στο μυαλό της Κατερίνας Μονογυιού, που διερωτάται αν, με βάση και την εμπειρία της τηλεκπαίδευσης στη χώρα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν μόνιμες δομές τηλεκπαίδευσης στα μικρότερα νησιά. Είναι προφανές ότι η βουλευτής ουδόλως ενδιαφέρεται για το καλό της μαθητιώσας νεολαίας της λεγόμενης “άγονης γραμμής”. Εξάλλου, ακόμα κι αν παραβλέψει κανείς τα τεράστια προβλήματα στον τρόπο εφαρμογής της τηλεκπαίδευσης τους τελευταίους μήνες, αλλά και το γεγονός ότι τα μέρη που έχει υπόψη της για τη μόνιμη τηλεκπαίδευση μετά βίας διαθέτουν ίντερνετ, πολλώ δε μάλλον γρήγορες συνδέσεις, είναι ένα αναντίρρητο γεγονός ότι ακόμα και η ιδανικότερη τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δια ζώσης επικοινωνία.

Στην πραγματικότητα, η πρόταση Μονογυιού ουσιαστικά ανοίγει την πόρτα σε παραπάνω περικοπές στην εκπαίδευση, στη δημιουργία μαθητών πολλαπλών ταχυτήτων, με γεωγραφικά και στην πραγματικότητα ταξικά κριτήρια. Η λογική κόστους – οφέλους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο μαρασμό των ήδη προβληματικών εκπαιδευτικών δομών στα απομακρυσμένα μέρη, ειδικότερα στη νησιωτική χώρα, εντείνοντας ακόμα περισσότερο τις ούτως ή άλλως οξυμένες ανισότητες. Η τηλεκπαίδευση δεν είναι πανάκεια ούτε σε καταστάσεις πανδημίας, πολλώ δε μάλλον “λύση” σε ένα πρόβλημα που απαιτεί αυξημένες κρατικές δαπάνες για τη δημιουργία και επαρκή στελέχωση σχολικών μονάδων για κάθε μαθητή σε αυτή τη χώρα με την τόσο ιδιαίτερη γεωμορφολογία. Αυτό ακριβώς δηλαδή που η κυβέρνηση προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αποφύγει, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ποιες είναι οι προτεραιότητές της.