«Χαρακτηριστικά γνωρίσματα» / Ξεπερνώντας τα σύνορα του φόβου και της εκμετάλλευσης
Εστιάζοντας στην υπαρξιακή περιδίνηση των ηρώων, η ταινία ανατέμνει έννοιες όπως η μοναξιά, η απώλεια, η τόλμη, η διαφορετικότητα, η επικοινωνία, ο βαθύτερος σκοπός της ζωής, μέσα σε ένα κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον σε αποσύνθεση.
Δύο άνθρωποι, η Μαγκνταλένα και ο Μιγκέλ, περιπλανώνται στη στέπα του Γκουαναχουάτο, στη συνοριακή γραμμή που χωρίζει το Μεξικό από την Αμερική, την χώρα των μεγάλων ψευδαισθήσεων. Οι διαδρομές τους είναι αντίθετες. Η Μαγκνταλένα αναζητά τον γιο της, που εξαφανίστηκε ταξιδεύοντας για τις ΗΠΑ, ενώ ο Μιγκέλ, εγκατεστημένος για χρόνια στις ΗΠΑ ύστερα από την απέλασή του από το Μεξικό, επιστρέφει πίσω για να βρει τη μητέρα του.
Εστιάζοντας στην υπαρξιακή περιδίνηση των ηρώων, η ταινία ανατέμνει έννοιες όπως η μοναξιά, η απώλεια, η τόλμη, η διαφορετικότητα, η επικοινωνία, ο βαθύτερος σκοπός της ζωής, μέσα σε ένα κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον σε αποσύνθεση.
Οι δύο ήρωες αναζητούν διαφορετικά πράγματα, ωστόσο κάποια στιγμή συναντιούνται στη συνοριακή γραμμή όπου κάθε χρόνο σκοτώνονται αθώοι άνθρωποι χωρίς κανένας να γνωρίζει το πώς και το γιατί, άνθρωποι που μένουν ξεχασμένοι για πάντα, σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
Καθώς περιπλανιούνται, αντιλαμβάνονται πως δεν θα μπορούσαν ποτέ να βρουν τους ανθρώπους τους, αν πρώτα δεν έβρισκαν πραγματικά τους εαυτούς τους. Το σκληρό περιβάλλον, μέσα στο οποίο συντελείται αυτή η συνειδητοποίηση, άλλοτε τους επιτρέπει να έρθουν πιο κοντά κι άλλοτε διατηρεί την μεταξύ τους απόσταση, συνεισφέροντας στο να αναδειχθούν στοιχεία των χαρακτήρων τους δύσκολα ορατά με μία πρώτη εικόνα.
Η Μαγκνταλένα και ο Μιγκέλ, δύο άνθρωποι χωρίς έγγραφα, χωρίς κάτι που να πιστοποιεί την κοινωνική τους θέση, καταφέρνουν να ορθώσουν το ανάστημά τους, να αντισταθούν στην εξομοίωση, ανακαλύπτοντας τελικά πως ο κόσμος δεν περιστρέφεται μόνο γύρω από εκείνους, από τους ανθρώπους τους και τα δικά τους όνειρα, αλλά υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι, με αγωνίες, έννοιες, θέληση για ζωή.
Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον και όλοι μαζί προσπαθούν να ξεπεράσουν τα σύνορα του φόβου και της εκμετάλλευσης, να αντέξουν τις προσωπικές απώλειες, να ακούσουν τους εαυτούς τους, να αναδείξουν το καλό, ανακόπτοντας τη ροή ενός κόσμου που οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον γκρεμό.
Η σκηνοθεσία της Φερνάντα Βαλαντές δίνει βάθος στους χαρακτήρες. Στην ταινία απονεμήθηκε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – Χρυσός Αλέξανδρος «Θόδωρος Αγγελόπουλος» στο 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το αξίζει και με το παραπάνω!