Οι δρόμοι της προσφυγιάς

Ένα τραγούδι του Οδυσσέα Σαγρέδου, που ερμήνευσε ο Παντελής Θαλασσινός.
Ενάντια στον αποκλεισμό των αδύνατων από αυτούς που στέκουν άδειοι χωρίς ψυχή.

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ

Απ’ τη ματιά μας σβήστηκε ο ήλιος, το φεγγάρι,
όνειρα και ελπίδες οι καιροί μας έχουν πάρει.
Στένεψαν οι δρόμοι, οι κάμαρες σφραγίσαν,
χάνονται σε αβύσσους οι καρδιές μας που ραγίσαν.
Ξάφνου βρέθηκες δίχως γη, δίχως πατρίδα
και έγινε το διάβα σου παράνομη λωρίδα.
Ξένος για τους άλλους που σε διώχνουν στα σκοτάδια
και έμαθαν χωρίς ψυχές να στέκουν σώματα άδεια.

Σκίζουν το σκοτάδι της απόγνωσης κραυγές,
μ’ αλυσίδες δέθηκαν τα χέρια κι οι ψυχές.
Τα κορμιά χαράξανε του πόνου τα σημάδια,
χάθηκαν τα λόγια, τα τραγούδια μείναν άδεια.
Ξάφνου βρέθηκες δίχως γη, δίχως πατρίδα
και έγινε το διάβα σου παράνομη λωρίδα.
Ξένος για τους άλλους που σε διώχνουν στα σκοτάδια
και έμαθαν χωρίς ψυχές να στέκουν σώματα άδεια.

Σε γυρεύει ο κίνδυνος στης προσφυγιάς τους χάρτες
κι οι στιγμές προσμένουνε να γίνουν εφιάλτες.
Σαν θεριά προβάλλουνε τα στοιχειά της φύσης
καραδοκούν τα θέλω σου στερνά να τα αφήσεις.
Ξάφνου βρέθηκες δίχως γη, δίχως πατρίδα
και έγινε το διάβα σου παράνομη λωρίδα.
Ξένος για τους άλλους που σε διώχνουν στα σκοτάδια
και έμαθαν χωρίς ψυχές να στέκουν σώματα άδεια.

Στίχοι-Μουσική: Οδυσσέας Σαγρέδος
Ερμηνεία: Παντελής Θαλασσινός