Δ.Ε. Ηθοποιών: Πρώτα ενημερώνονται οι δημοσιογράφοι τις καταγγελίες κι ύστερα τα μέλη του Πειθαρχικού!

Η διαδικασία των καταγγελιών έχει ανοίξει στο σωματείο μας.

Η αλήθεια είναι πως κάποιες από τις καταγγελίες, εμείς οι εκλεγμένοι στο Διοικητικό Συμβούλιο με τη ΔΕΗ τις μαθαίνουμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Μέχρι και έγγραφες καταγγελίες που κατατίθενται και παραμένουν σε κλειστούς φακέλους για το σύνολο των μελών του Πειθαρχικού Συμβουλίου έχουν διαρρεύσει, έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Με λίγα λόγια, σε πολλές περιπτώσεις, πρώτα ενημερώνονται οι δημοσιογράφοι για τους φακέλους με το περιεχόμενό τους και μετά τα μέλη του Πειθαρχικού Συμβουλίου, πολύ περισσότερο τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου.

Η διαδικασία του πειθαρχικού συμβουλίου και η παραπομπή φακέλων στον εισαγγελέα όπου αφορούν σε ποινικά αδικήματα, πρέπει να ολοκληρωθεί με τη μέγιστη δυνατή υπευθυνότητα, χωρίς “επιλεκτικότητα” , χωρίς καθυστερήσεις και παρακωλύσεις.

Όπως έχουμε τονίσει και στην αρχή αυτής της διαδικασίας αυτός είναι ο μόνος τρόπος να προστατευτούν οι καταγγέλλοντες, αλλά και τα μέλη του Διοικητικού και Πειθαρχικού Συμβουλίου στο σύνολό τους, που ασχολούνται με τις καταγγελίες.

Θέτουμε λοιπόν τα εξής ερωτήματα προς τη Διοίκηση του ΣΕΗ και το προεδρείο του Πειθαρχικού Συμβουλίου: είναι αλήθεια ότι έχει έρθει καταγγελία που αφορά σε μέλος του ΔΣ; Αν ναι, γιατί δεν άνοιξε η συγκεκριμένη καταγγελία στη προχτεσινή συνεδρίαση του Πειθαρχικού και γιατί δεν ενημερώθηκαν άμεσα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου; Το θέμα είναι αρκετά σοβαρό για την ίδια τη λειτουργία του σωματείου, τέτοιο που απαιτεί προτεραιότητα, άμεση ενημέρωση και έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ.

Πώς καλούμε τους συναδέλφους να σπάσουν τη σιωπή τους; Η αξιοπιστία θα πληγεί αν υπάρχει καταγγελία για μέλος του Δ.Σ και καλύπτεται ή μέλη του Δ.Σ που γνωρίζουν πράγματα δεν σπάνε τη δική τους σιωπή.

Τα χιλιάδες μέλη, που είναι γραμμένα στο σωματείο εδώ και χρόνια, οι συνάδελφοι που τώρα κάνουν το βήμα και έρχονται στο σωματείο, αξίζουν ίση αντιμετώπιση, αξίζουν καθαρές κουβέντες. Χωρίς επιλεκτικότητα. Χωρίς καθυστερήσεις. Χωρίς “κρυφά χαρτιά”.