Περί αναισθησίας το ανάγνωσμα
ΦΑΚΟΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΕΠΑΦΗΣ: Διοικητής ζητάει από αναισθησιολόγο να γίνει και ντελιβεράς διασωλήνωσης από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, καλύπτοντας βρέξει χιονίσει, 90 χιλιόμετρα τη μέρα, Θήβα-Λειβαδιά. Κι ύστερα άντε ν’ ανοίξεις διάλογο, που φέρνει διάλογο που λέει κι ο πρωθυπουργός, με το παράλογο. Κι όμως γίνεται. Αν έχεις μπερδέψει το αναισθησιολόγος με το αναίσθητος…..
Νοσοκομείο Θήβας. Μάρτης του 2021, ένας χρόνος πανδημίας. Κρεβάτια 25 για covid19, όλα γεμάτα. Εκτός ΜΕΘ, υπάρχουν ήδη και διασωληνωμένοι ασθενείς σε απλούς θαλάμους. Στο νοσοκομείο υπήρχαν τέσσερις αναισθησιολόγοι. Ήρθαν τα δύσκολα της πανδημίας και οι δύο αποσπάστηκαν! Από τους δύο που απέμειναν, η Διοίκηση διέταξε έναν να πηγαίνει κάθε μέρα στη Λειβαδιά, καλύπτοντας απόσταση 45 χιλιομέτρων για να διασωληνώνει και εκεί ασθενείς με κορονοϊό!… Αρνήθηκε γιατί η Θήβα έχει μεγάλο πρόβλημα. Στο νοσοκομείο βέβαια δεν γίνονται χειρουργεία γενικώς, οπότε ειδικώς το ΚΚΕ έχει δίκιο να ωρύεται πολιτικά σε όλους τους τόνους, ότι γίναμε χώρα και Ε.Σ.Υ. της μίας και μόνης νόσου.
Σ’ αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα αναρωτιέται κανείς αν όχι απλώς αρκούν, αλλά ηχούν σαν κοροϊδία οι προσλήψεις, που διατείνεται ότι προχώρησε και υλοποίησε η κυβέρνηση. Γιατί αν βάλουμε το δάχτυλο στην πληγή, οι αναισθησιολόγοι, η καταλληλότερη ιατρική ειδικότητα επιστημονικώς για να προβαίνει σε διασωληνώσεις, λείπουν απ’ το σχεδιασμό του Ε.Σ.Υ. και τον τόπο. Ειδικότητα απαιτητική και σε ευθύνη και σε ωράρια, που δύσκολα αντέχει στον ιδιωτικό τομέα, αφού ο αναισθησιολόγος χρειάζεται χειρουργούς ως «πελατεία». Στον δε δημόσιο, που φαίνεται απίθανο να μην έχει διαπιστώσει την έλλειψη προθυμίας των γιατρών να ειδικευτούν στην αναισθησιολογία, τα κίνητρα, και εργασιακά και οικονομικά, είναι μηδαμινά, για να μην πω εξοντωτικά, όπως γενικώς για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό. Για τους οποίους όμως, όσους τυχόν βρεθούν σε επαγγελματικό ή προσωπικό αδιέξοδο, υπάρχει πόρτα «διαφυγής» στις ιδιωτικές κλινικές-θεραπευτήρια. Κι επειδή πολλά λέγονται αυτόν τον καιρό για τους ήρωες των νοσοκομείων, ο μισθός ενός επικουρικού αναισθησιολόγου είναι μόλις και μετά βίας κάπου 1.100 ευρώ, και φτάνει 1.600 με εφτά εφημερίες το μήνα! Πλούσιοι…
Όμως πλουσιότερα είναι τα προσόντα ενός διοικητή, που ζητάει από αναισθησιολόγο να γίνει και ντελιβεράς διασωλήνωσης από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, καλύπτοντας βρέξει χιονίσει, 90 χιλιόμετρα τη μέρα, Θήβα-Λειβαδιά. Κι ύστερα άντε ν’ ανοίξεις διάλογο, που φέρνει διάλογο που λέει κι ο πρωθυπουργός, με το παράλογο. Κι όμως γίνεται. Αν έχεις μπερδέψει το αναισθησιολόγος με το αναίσθητος…