«Ό,τι με πλήγωσε πριν χρόνια, με σφράγισε για μια ζωή…» – Τα ζεϊμπέκικα του Νίκου Παπάζογλου
Δεν είναι πολλά τα τραγούδια που έγραψε ή ερμήνευσε, μα το καθένα ξεχωρίζει ως ένα μοναδικό κομμάτι αυτού που ο Νίκος Παπάζογλου ήταν και μετέφερε στο πολυάριθμο και πιστό κοινό του με το οποίο είχε χτίσει μια ειλικρινή και τίμια σχέση.
Συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής, ο Νίκος Παπάζογλου, σε στούντιο, μουσικές σκηνές και στάδια, τοποθέτησε με σεμνότητα και με μαστοριά το δικό του λιθάρι στο οικοδόμημα του ελληνικού τραγουδιού.
Γεννήθηκε στις 20 του Μάρτη 1948 κι έζησε και δημιούργησε στη Θεσσαλονίκη, αποτελώντας εμβληματική μορφή της. Έφυγε πρόωρα από τη ζωή, στις 17 του Απρίλη 2011.
Ανήκει στους τραγουδοποιούς που εκτός από την αναγνώριση και την εκτίμηση κέρδισαν και την αγάπη του κόσμου, κατακτώντας με τα τραγούδια αλλά και τον τρόπο που πορεύτηκε μια θέση στις καρδιές των ανθρώπων που αντέχει στο χρόνο, ας λείπει o ίδιος.
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της διαδρομής του Νίκου Παπάζογλου, πέρα από το υπέροχο ηχόχρωμα της φωνής του και τον ιδιαίτερο, μοναδικό τρόπο με τον οποίο ερμήνευε τα τραγούδια του, ήταν η συνέπεια με την οποία υπηρέτησε την τέχνη του, αλλά και πορεύτηκε στη ζωή του.
Δεν είναι πολλά τα τραγούδια που έγραψε ή ερμήνευσε, μα το καθένα ξεχωρίζει ως ένα μοναδικό κομμάτι αυτού που ο αγαπημένος Νικόλας όλων, ήταν και μετέφερε στο πολυάριθμο και πιστό κοινό του με το οποίο είχε χτίσει μια ειλικρινή και τίμια σχέση.
Όπως είναι φυσικό δεν έγιναν όλα τα τραγούδια του επιτυχίες. Ακόμα όμως κι αυτά που δεν πρωταγωνίστησαν στην εποχή τους, καταφέρνουν να μην τα σκεπάσει η σκόνη του χρόνου.
Στις μουσικές του ταίριαξαν μοναδικά η ηλεκτρική κιθάρα με το μπαγλαμαδάκι. Ερμήνευσε με την ίδια επιτυχία τραγούδια με ήχο ηλεκτρικό, λαϊκότροπα και λαϊκά, αλλά και τραγούδια με αρώματα από την παράδοση. Από το ρεπερτόριό του δεν θα μπορούσε να λείψει ο ζεϊμπέκικος ρυθμός. Ας απολαύσουμε, λοιπόν, τα πιο «δυνατά» ζεϊμπέκικα του Νίκου Παπάζογλου…
Ο μοναχός ο άνθρωπος – Δίσκος «Μέσω Νεφών» (1988)
Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου – Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
«Ο μοναχός ο άνθρωπος όταν γλεντούν οι άλλοι
γίνεται μόνος δυο φορές και σκύβει το κεφάλι…»
Βαριά βαλίτσα – Δίσκος «Σύνεργα» (1990)
Στίχοι: Τάκης Σιμώτας – Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
«Βαριά βαλίτσα σου ‘κοψε το χέρι
και φορτωμένη γέρνεις ως τη γη
μα πιο πολύ στην τσέπη σου βαραίνει
ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή…»
Απόψε σιωπηλοί – Δίσκος «Σύνεργα» (1990)
Στίχοι: Βάσω Αλαγιάννη – Μουσική: Βάσω Αλαγιάννη
«Απόψε είμαστε κι οι δυο μας σιωπηλοί
ακόμα και οι λέξεις φοβήθηκαν τα χείλη…»
Θάνατο θέλω τραγικό – Δίσκος «Σύνεργα» (1990)
Στίχοι: Ορφέας Περίδης – Μουσική: Ορφέας Περίδης
«Εκεί με πάθος που θα λέω ένα τραγούδι
να μη μου φτάσει η ανάσα και να σβήσω
σε μια κορώνα που θ’ αφήσω στο ρεφρέν…»
Του φίλου – Δίσκος «Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα» (1995)
Στίχοι: Πηγή Καφετζοπούλου – Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
«Κοίταξε την πανσέληνο το γέλιο σου ζητά
την όψη σου ο ουρανός σαν άστρο θα φωτίσει
θα σου γλυκάνουν τις πληγές του χρόνου τα φιλιά
που τάζουν πως θα αναστηθεί όποιος πολύ αγαπήσει…»
Νυχτερινό β’ – Δίσκος «Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα» (1995)
Στίχοι: Τάκης Σιμώτας – Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
«Είδα απόκρημνη αγκαλιά τα χέρια σαν κουρσάρους
και μια ψυχούλα ναυαγό στη μέση του πελάγους…»
Ό,τι με πλήγωσε – Δίσκος «Μά ‘ισσα σελήνη» (2005)
Στίχοι: Μιχάλης Πασιαρδής – Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
«Ό,τι με πλήγωσε πριν χρόνια, με σφράγισε για μια ζωή,
κλείνεις τα σπίτια, κλείνεις δρόμους, όμως δεν κλείνεις την πληγή…»
Αόρατοι σταυροί – Δίσκος «Μά ‘ισσα σελήνη» (2005)
Στίχοι: Μαρίνα Αρμεύτη – Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
«Μάζευε σύννεφα ο καιρός, κι ο ήλιος τα φοβόταν
θυμώνανε τα λόγια σου, κι η αγάπη μας κρυβόταν…»
Πικρό ψωμί – Δίσκος «Μά ‘ισσα σελήνη» (2005)
Στίχοι: Στέλλα Χελλάντερ – Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
«Θυμήσου τα τραγούδια και τα γλέντια μας,
κείνα τα χρόνια δε μας γνώριζε η μιζέρια,
έξω τραπέζια και κρεββάτια απ’ τα δωμάτια,
όλοι, μικροί-μεγάλοι, σφίγγαμε τα χέρια…»
Ξεσπάει αέρας – Δίσκος «Μά ‘ισσα σελήνη» (2005)
Στίχοι: Γιώργος Βατουσιάδης – Μουσική: Γιώργος Βατουσιάδης
«Είναι η αγάπη μου η παλιά, στα ξένα πάει,
το πού μ’ αφήνει δε ρωτά,
πού μ’ αγαπάει ξεχνάει…»
*Στον τίτλο της ανάρτησης, στίχος από το τραγούδι “Ό,τι με πλήγωσε”