Παρνασσός: Ελεύθερα βουνά χωρίς αιολικά!
Η επιλογή μας είναι μια. Αγώνας, συνεχείς δράσεις και ανάδειξη του ζητήματος για τη ματαίωση των σχεδίων τους. Περίτρανα, να φωνάζουμε μέχρι το τέλος «Ούτε στον Παρνασσό-ούτε πουθενά». Η υποχρέωση μας είναι να προστατεύσουμε τη γη από τους επενδυτές που γνώμονα έχουν μόνο το κέρδος.
Στους βόρειους πρόποδες του Παρνασσού σε υψόμετρο 380μ., βρίσκεται το χωριό Πολύδροσος ή Σουβάλα, από το οποίο και κατάγομαι. Χωριό με 1.125 κατοίκους κατά την απογραφή του 2011. Στην περιοχή, από τους ομηρικούς χρόνους υπήρχε η φωκική πόλη Λιλαία. Η πόλη συνέχισε να κατοικείται ως το Μεσαίωνα οπότε και χτυπήθηκε από ισχυρό σεισμό. Έτσι, οι κάτοικοι μετακόμισαν ανατολικότερα. Στην Πολύδροσο ή Σουβάλα, συναντά κανείς αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, όπως τις πηγές του βοιωτικού Κηφισού ή αλλιώς πηγές της Αγίας Ελεούσας. Εκεί βρίσκονται και τα ερείπια του βυζαντινού ναού της Παλιοπαναγιάς ή Μαυρομαντήλας που χτίστηκε τον 6ο-7ο αι. μ.Χ., το Ιερό της Δήμητρας του αρχαίου Ερώχου που βρίσκεται ακριβώς στα όρια του οικιστικού ιστού και αποκαλύφτηκε τυχαία το 1928. Κατά τα έτη 1928-1932 διενεργήθηκε συστηματική ανασκαφή από τον Χ. Καρούζο η οποία αποκάλυψε, κατά το 1/3 αυτού, το Ιερό της θεάς Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης. Ακολουθώντας την καταπράσινη περιπατητική διαδρομή μπορεί κανείς να δει την ακρόπολη και τα τείχη του αρχαίου Ερώχου, το βυζαντινό Πύργο των Μανταμιών, το φαράγγι του Ξηριά που βρίσκεται το σπήλαιο Κοντύλως (Άνω Πολύδροσος) με σταλακτίτες και σταλαγμίτες και να ανακαλύψει την ομορφιά της Άνω Σουβάλας αν ακολουθήσει το μονοπάτι 22, το οποίο ενώνει την Πολύδροσο με τις κορυφές του Παρνασσού και το Ζεμενό.
Όλα αυτά αναδεικνύουν ότι πρόκειται για μία περιοχή με μεγάλο αρχαιολογικό, πολιτισμικό και περιβαλλοντικό πλούτο που, ασφαλώς, θα έπρεπε να αναδειχτεί περισσότερο.
Αντ’ αυτού, ήδη από το Φεβρουάριο στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, έχει κατατεθεί αίτημα για τη δημιουργία αιολικού πάρκου (ανεμογεννήτριες) στην Πολύδροσο ισχύος 59,4 mw. Το αίτημα προς τη ΡΑΕ αφορά στο σημείο «Μεγάλη Ράχη-Κορομηλιά», ενώ για την εξέλιξη αυτή είναι ενήμερη η δημοτική αρχή του δήμου Δελφών. Το αίτημα αυτό είναι ένα από τα περίπου δεκαπέντε που κατατέθηκαν για έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε διάφορα σημεία της Φωκίδας μέσα στο μήνα Φεβρουάριο και ένα από τα πραγματικά εκατοντάδες που έχουν υποβληθεί προς τη ΡΑΕ για τη Στερεά Ελλάδα τον ίδιο μήνα.
Υπό το σύνθημα «Ελεύθερα Βουνά Χωρίς Αιολικά» ξεκίνησαν να αντιδρούν κάτοικοι και τοπικοί φορείς στα Άγραφα, την Κοζάνη, τα Γρεβενά, τα Τρίκαλα, την Αιτωλοακαρνανία, τη Φθιώτιδα, τη Ναύπακτο, τη Δράμα, την Εύβοια, την Τήνο, τη Νάξο, την Άνδρο, την Πάρο, την Αμοργό, την Ιεράπετρα Κρήτης κ.ά.
Εξάλλου, η λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη που ευαγγελίζονται αποδεικνύεται κενό γράμμα λαμβάνοντας υπόψη ότι «η χάραξη χιλιάδων χιλιομέτρων νέων δρόμων, τα ηλεκτρικά δίκτυα που σαρώνουν ολόκληρα βουνά, οι λίμνες που θα σκεπαστούν από πλωτά φωτοβολταϊκά κ.λπ. έχουν καταστρεπτική επίδραση σε ολόκληρα οικοσυστήματα»
Ακόμη, και η περίφημη οικονομική ανάπτυξη μέσω των νέων θέσεων εργασίας -οι οποίες δημιουργούνται με δυσμενείς εργασιακούς όρους- έχει αποδειχτεί ότι είναι ελάχιστες, ειδικά στο στάδιο λειτουργίας των υποδομών.
Τώρα, που ήρθε και η σειρά της Φωκίδας, οι κάτοικοι του χωριού οφείλουν να δώσουν μία ηχηρή απάντηση! Σύλλογοι, φορείς και κάτοικοι βρίσκονται απέναντι σε αυτή την κατάπτυστη απόφαση. Η επιλογή μας είναι μια. Αγώνας, συνεχείς δράσεις και ανάδειξη του ζητήματος για τη ματαίωση των σχεδίων τους. Περίτρανα, να φωνάζουμε μέχρι το τέλος «Ούτε στον Παρνασσό-ούτε πουθενά». Η υποχρέωση μας είναι να προστατεύσουμε τη γη από τους επενδυτές που γνώμονα έχουν μόνο το κέρδος.
Να σταθούμε απέναντι σε αυτούς που μπροστά στα κέρδη τους αδιαφορούν για τις καταστροφικές συνέπειες που έχει η άναρχη διασπορά ανεμογεννητριών (προβλήματα ηχορύπανσης των οικισμών, περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη μορφολογική αλλαγή του εδάφους, υποβάθμιση των αρχαιολογικών χώρων κ.ά.).
Για μας, για τα παιδιά μας και για τα παιδιά που δεν έχουν γεννηθεί ακόμη, για να μπορούμε να απολαμβάνουμε τον Παρνασσό έτσι όπως τον έχει περιγράψει καλύτερα ο Νικηφόρος Βρεττάκος: «Πρωϊνός δρόμος, ήσυχος εκείνος ο δρόμος της Απάνω Σουβάλας. Κι ο ουρανός ολοκάθαρος. Θαρρείς και στο βάθος γαλάζιες λαμπάδες πήγαιναν κι έρχονταν. Κι ο Παρνασσός κυριακάτικος ξεδιπλωνόταν πάνω μας. Κινούμενα πράσινα ρούχα τα έλατα ντύναν τους λόφους του. Ανεβαίνοντας σκύψαμε κάτω απ’ τα δέντρα εγώ κι οι σύντροφοί μου ως να μπαίναμε στον Παράδεισο. Δεν ξέραμε τι ήταν αυτό που είχε ανθίσει, οι μηλιές ή ο άνεμος. Το άσπρο διάφανο, γιόμιζε τον απάνω κόσμο. Όλοι του οι κάτοικοι τέσσερα ζώα κι η κυρά των πουλιών, που βγήκε φορώντας ένα τσίτι από φως, μας φίλεψε μια καλημέρα κι ασπρίσανε οι μηλιές περισσότερο… Αλλά ο χρόνος, θεός χωρίς οίκτο ο χρόνος, γύρισε γρήγορα της μέρας το φύλλο, ο ήλιος χαμήλωσε. Όσο που έκλεισε την πόρτα του πίσω μας τ’ ολόλευκο φως και μας άφησε απόξω. Σηκωθήκαμε τότε πετρωμένοι κι οι τρεις σαν ένα παράπονο. Σκυφτοί, σιωπηλοί, κατεβαίνοντας έπειτα θυμίζαμε τους πρωτόπλαστους».
*Εδώ υπάρχει και το ψήφισμα για υπογραφές και στήριξη στον αγώνα των κατοίκων
«Λέμε ΟΧΙ στις ανεμογεννήτριες στη Μεγάλη Ράχη Παρνασσού»
Έφη Θάνου
Γεννημένη στην αυγή της τελευταίας δεκαετίας του περασμένου αιώνα. Το εφηβικό ενδιαφέρον μου για «της γης τους θλιμμένους», έφερε την Κοινωνική Εργασία στη ζωή μου ως μονόδρομο. Όλα αυτά τα χρόνια, ένα μολύβι κι ένα τετράδιο, οι καλύτεροι φίλοι μου. Σκέψεις βγαλμένες από τη βιωμα...
Διαβάστε περισσότερα
