Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν: «Χίλια δίκια»
Νίκος Σαμαράς, Ασπασία Στρατηγού, Αναστασία Χατζηαποστολίδου. Ναι, και καλά πράγματα γίνονται στις μέρες μας στο τραγούδι και σημαντικοί συνθέτες, στιχουργοί, τραγουδιστές και τραγουδίστριες, μουσικοί, υπάρχουν και δημιουργούν, και θαυμάσια τραγούδια και δίσκοι στολίζουν την ελληνική δισκογραφία.
Δεν βαρύνει ολοκληρωτικά το άδικο αυτούς που επαναπαύονται στη σιγουριά – και ευκολία – του παρελθόντος, αναρωτιούνται με δυσπιστία αν στις μέρες μας γίνονται καλά πράγματα στο τραγούδι, κι έχουν πρόχειρη την απαισιοδοξία ως απάντηση. Ναι, και γίνονται και σημαντικοί συνθέτες, στιχουργοί, τραγουδιστές και τραγουδίστριες, μουσικοί, υπάρχουν και δημιουργούν, και θαυμάσια τραγούδια και δίσκοι στολίζουν την ελληνική δισκογραφία. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, όλα αυτά περνούν σχεδόν απαρατήρητα, για τους πολλούς, αφού δεν προβάλλονται από την παντοδύναμη βιομηχανία.
Ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχουν γραφτεί την περασμένη δεκαετία είναι το «Χίλια δίκια». Ο λόγος που δεν είχε την προβολή που του αξίζει κι ας το ερμήνευσε μια από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες που πέρασαν ποτέ από το ελληνικό τραγούδι, η Ελένη Βιτάλη, δεν είναι ξεκομμένος από τα προαναφερόμενα. Μάλλον το αντίθετο…
«Χίλια δίκια» – Ελένη Βιτάλη:
Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 2015 ως ένα από τα 9 του δίσκου «Νερό στα μάτια μου». Τη μουσική του δίσκου υπογράφει ο Νίκος Σαμαράς, τους στίχους η Αναστασία Χατζηαποστολίδου και η Χρύσα Καραΐσκου, ενώ εκτός από την Ελένη Βιτάλη ερμηνεύουν η Αναστασία Χατζηαποστολίδου και ο Καλογιάννης Βεράνης και συμμετέχουν με φωνητικά η Βαγγελίτσα Σιδηροπούλου και η Βασιλική Αλεξίου.
Ο Νίκος Σαμαράς ως συνθέτης έχει στο ενεργητικό του τρεις δίσκους. Γράφει επίσης στίχους, τραγουδά και παίζει μπουζούκι, τρομπέτα, τζουρά, μπαγλαμά, κορνέτα (…και δεν ξέρουμε τι άλλο!) στη δισκογραφία και στις ορχήστρες μεγάλων τραγουδιστών, είναι ενορχηστρωτής, ενώ προλαβαίνει να εμφανίζεται και σε μουσικές σκηνές (μέχρι πριν την πανδημία βέβαια) μαζί με καλούς συνεργάτες του, όπως οι εξαιρετικές ερμηνεύτριες Ασπασία Στρατηγού και Αναστασία Χατζηαποστολίδου. Δεν αναφέραμε τυχαία τα δυο ονόματα. Προέρχονται από τις νεότερες γενιές κι έχουν ήδη και οι δυο διαμορφώσει τη δική τους ταυτότητα, με τα ιδιαίτερα χρώματα της φωνής τους και τη δύναμη της ερμηνείας τους, τις επιλογές των τραγουδιών και γενικότερα τις συνεργασίες τους.
Στην Ασπασία Στρατηγού ο Νίκος Σαμαράς εμπιστεύτηκε τα 9 από τα 10 λαϊκά τραγούδια (ένα ερμηνεύει ο ίδιος) του πιο πρόσφατου δίσκου του, που φέρει τον τίτλο «Φυλαχτό» (2019), σε στίχους των Στράτου Σαμιώτη, Δημήτρη Στάθη, Κωνσταντίνου Πλούσιου, Καλογιάννη Βεράνη, και του ίδιου του συνθέτη.
«Χίλια δίκια» με την Ασπασία Στρατηγού:
Συνεργαζόμενη με το Νίκο Σαμαρά, η Αναστασία Χατζηαποστολίδου καταθέτει τους στίχους του «Χίλια δίκια» και ερμηνεύει δυο από τα εννιά τραγούδια του δίσκου «Νερό στα μάτια μου» (το ένα μαζί με τον Καλογιάννη Βεράνη), ενώ ερμηνεύει και τα τέσσερα κομμάτια του EP «Της ξενιτιάς η θάλασσα» (2017), σε στίχους της Βασιλικής Παπαζαχαρίου.
«Χίλια δίκια» – Η Αναστασία Χατζηαποστολίδου έγραψε τους στίχους και ερμηνεύει:
Νίκος Σαμαράς, Ασπασία Στρατηγού, Αναστασία Χατζηαποστολίδου. Τρεις νέοι στην ηλικία, πολυτάλαντοι, με προσωπικότητα και αποφασισμένοι ν’ αφήσουν το στίγμα τους, καλλιτέχνες – και δεν είναι οι μόνοι. Τρία αναμμένα μικρά καρβουνάκια στη χόβολη της ελπίδας (για να θυμηθούμε τον μεγάλο μας Τάσο Λειβαδίτη) που παλεύει να μείνει αναμμένη μέσα στο πηχτό σκοτάδι της εποχής μας. Το σκοτάδι που απλώνεται πάνω από την καθημερινή μάχη των πολλών για την επιβίωση, αλώνει τον πολύτιμο – όποιο – ελεύθερο χρόνο μας και πολιορκεί ν’ αφαιρέσει το οξυγόνο από κείνες τις στιγμές που έχει ανάγκη η ψυχή, για να επουλώνει τα τραύματά της και να βρίσκει τη δύναμη να ορθοβαδίζει.
Δεν έχουν λοιπόν… χίλια δίκια οι γκρινιάρηδες. Πρέπει κάποτε να καλύψεις με την παλάμη τα μάτια… για να δεις ότι πίσω από τα στρας και τον παραπλανητικό θόρυβο των Σειρήνων της βιομηχανίας, υπάρχουν αληθινοί καλλιτέχνες, που αγωνιούν, ονειρεύονται, προσπαθούν, αγωνίζονται, εκφράζονται και δημιουργούν, εκεί που ζεις και κινείσαι κι εσύ, μπροστά σου, δίπλα σου.
Χίλια δίκια
(Στίχοι: Αναστασία Χατζηαποστολίδου)Χίλια δίκια, χίλια δίκια έχω μετρήσει και τα είχες όλα εσύ
με κερδίσαν γιατί κράτησες εκείνα και δεθήκατε μαζί.Πλένω τους τοίχους με λεμόνι και νερό
να μη θυμίζει πια εμάς το σπίτι αυτό,
μέρες τώρα με παράθυρα ανοιχτά
νύχτες τώρα η μυρωδιά σου εδώ ξανά.Δίψα για το στόμα σου πράγματα στεγνά
ο έρωτας που δεν πέρασε, κάνε κάποια μέρα να περνά.Χέρια ίδια, με τα χέρια που μ’ αφήσαν να τα γέμιζα φιλιά
φύλαξες τα δίκια σου και ας έμειναν αφύλαχτα τα πιο σημαντικά.Τη φωνή μου έχω θάψει στην αυλή
ίσως τώρα με γλιτώσει η σιωπή
χώμα ας γίνει μες στη γη, παρακαλώ
μη σε ζωντανέψει άλλο τραγούδι που θα πω.Δίψα για το στόμα σου πράγματα στεγνά
ο έρωτας που δεν πέρασε, κάνε κάποια μέρα να περνά.
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… και από 26/10/2020 νέα ονομασία: Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Τι κι αν γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια, κάποια τραγούδια συνεχίζουν να συγκινούν, να συντροφεύουν τις μικρές και μεγάλες στιγμές των ανθρώπων, να εκφράζουν τις αγωνίες, τον πόνο και τα όνειρά τους, να εμπνέουν τους αγώνες τους.
Η στήλη, χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο ή τον τίτλο του «ειδικού», «παίζει» τραγούδια που γράφτηκαν για τον έρωτα, την αγάπη, το μεροκάματο, τη μετανάστευση, τον αγώνα για λευτεριά και για καλύτερη ζωή. Τραγούδια γραμμένα από ποιητές, αλλά κι από δημιουργούς που δεν διάβασαν ποτέ στη ζωή τους ποίηση… Ανασκαλεύοντας το παρελθόν και ψηλαφώντας την ιστορία τους, πότε γράφτηκαν, σε ποιες συνθήκες, από ποιους πρωτοτραγουδήθηκαν, ποιοι τα τραγουδούν στις μέρες μας.
Χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, τραγούδια ελληνικά και «ξένα», με γνώμονα ότι, εκτός από το να θυμίζουν εικόνες από το παρελθόν, συναρπάζουν τις αισθήσεις, γεννούν συναισθήματα, εμπνέουν και συγκινούν σήμερα.
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Ακούστε τα όλα εδώ.