Δ. Κουτσούμπας: «Στους δρόμους του αγώνα οι κομμουνιστές μπορούμε να συναντηθούμε με όλους ανεξάρτητα τι έχουν ψηφίσει» – Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην εφημερίδα «Έρευνα» των Τρικάλων

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Έρευνα» των Τρικάλων παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.

Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:

-«Η πανδημία συνεχίζει να “χτυπά” και τη χώρα μας και το ΕΣΥ βρίσκεται για μία ακόμη φορά να ασφυκτιά. Θεωρείτε πως οι όποιες κινήσεις ενίσχυσης που έγιναν ήταν αρκετές; Και αν όχι, γιατί πιστεύετε πως δεν προχωρά σε ουσιαστικές παρεμβάσεις η κυβέρνηση;

Όταν τα μεγάλα νοσοκομεία μετατρέπονται σε νοσοκομεία covid, οι ΜΕΘ είναι γεμάτες και δεκάδες διασωληνωμένοι βρίσκονται χωρίς εντατική θεραπεία, τότε δεν μιλάμε απλά για ασφυξία, αλλά για κατάρρευση του δημόσιου συστήματος Υγείας. Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι εγκληματική, όχι μόνο γιατί δεν θωράκισε το δημόσιο σύστημα Υγείας, αλλά και γιατί ακόμα και τώρα που η κατάσταση έχει ξεφύγει, αρνείται να προχωρήσει στην επίταξη του ιδιωτικού τομέα. Τα όσα λέει για ένα “εθνικό σύστημα”, όπου ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας Υγείας δίνουν τάχα ενιαία τη μάχη, στόχο έχουν να “βγουν λάδι” τα μεγαθήρια στην Υγεία τα οποία εξακολουθούν να κάνουν “χρυσές δουλειές” πάνω στην υγεία του λαού. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και όλες όσες προηγήθηκαν, πορεύεται με πυξίδα την υπηρέτηση της οικονομίας των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων. Όμως η πανδημία -αυτή η πρωτόγνωρη περιπέτεια που ζει ο λαός μας- σμπαράλιασε τα δεδομένα αυτής της πολιτικής. Κατέρριψε το μύθο της δήθεν “αρμονικής συνύπαρξης του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα Υγείας”, που όλα τα κόμματα από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το ΚΙΝΑΛ και άλλους, έχουν για σημαία τους. Ανέδειξε τον επιζήμιο και παρασιτικό χαρακτήρα του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα της Υγείας, που τελικά στηρίζεται, θησαυρίζει πάνω στις ελλείψεις του δημοσίου. Κυρίως, όμως, ανέδειξε την ανάγκη να υπάρχει ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, μια κρατική κοινωνική πολιτική Φαρμάκου που να υπηρετεί μόνο τις λαϊκές ανάγκες, κόντρα στη λογική που θεωρεί το Φάρμακο και το Εμβόλιο εμπόρευμα.

-Αφήνοντας πίσω, κάποια στιγμή, την πανδημία, υπάρχουν έντονοι φόβοι για το τι θα επικρατήσει στην αγορά, αλλά και στην αγορά εργασίας, αφού το πλήγμα που έχουν δεχθεί οι επιχειρήσεις είναι ισχυρό. Υπάρχει πρόταση για να μη βρεθούμε μπροστά σε πρωτόγνωρες καταστάσεις;

Η επόμενη μέρα δεν θα είναι ίδια για όλους. Όπως στην πανδημία, οι ιδιοκτήτες μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων δεν αντιμετώπισαν τα αδιέξοδα των χιλιάδων επαγγελματιών που βρίσκονται κυριολεκτικά ένα βήμα πριν το λουκέτο, έτσι και την επόμενη μέρα δεν θα ξεκινήσουν από την ίδια αφετηρία. Τα μισοδανεικά και τα επιδόματα “μιας χρήσης” που χορήγησε η κυβέρνηση στους αυτοαπασχολούμενους, επαγγελματίες, εμπόρους, βιοτέχνες, δεν έχουν καμία σχέση με τον πακτωλό δισεκατομμυρίων που κατευθύνεται προς τα μονοπώλια, προκειμένου να μεγαλώσει η κερδοφορία τους και να ανοίξουν νέες business, “πράσινες”, “ψηφιακές” κ.λπ. Ούτε φυσικά θα αποτρέψουν ένα νέο Γολγοθά χρεών για τη μεγάλη πλειοψηφία που θα κληθεί να επιβιώσει σε συνθήκες αβεβαιότητας και οξυμένου ανταγωνισμού. Γι’ αυτό και η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ, προτείνοντας ορισμένα ουσιαστικά και μόνιμα μέτρα, π.χ. τη γενναία διαγραφή χρεών των επαγγελματιών σε εφορία και τράπεζες, είναι επιβεβλημένη.

Για τους εργαζόμενους, αν υλοποιηθούν όλα όσα περιέχει το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, η επόμενη μέρα θα μοιάζει με “κόλαση”. Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς τη θέσπιση του 10ώρου μετά το 1920 που είχε καταργηθεί, τη σύνδεση του ωραρίου και της σχέσης εργασίας με την παραγωγικότητα κάθε επιχείρησης ή κλάδου, την πλήρη απελευθέρωση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, την απογείωση των υπερωριών, τη γενίκευση της τηλεργασίας; Και όλα αυτά μαζί φυσικά με τον παραπέρα περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, για να μην “κουνηθεί φύλλο” στους χώρους δουλειάς. Όλα αυτά βέβαια “πάνε πακέτο” με το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και είναι το προαπαιτούμενο για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, των μεγάλων επιχειρήσεων. Εννοείται πως το εν λόγω νομοσχέδιο πρέπει να αποτελέσει αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά. Στο δρόμο της λαϊκής διεκδίκησης, της Κοινωνικής Συμμαχίας μπορούν να συναντηθούν οι εργάτες οι άνεργοι, οι μικροί επαγγελματίες και οι φτωχοί αγρότες, για να στήσουν στο τοίχο τον κοινό τους αντίπαλο, την αντιλαϊκή πολιτική που τους γονατίζει, για να μπορέσει η επόμενη μέρα να είναι καλύτερη γι’ αυτούς και τα παιδιά τους.

-Το τελευταίο διάστημα πολύ κουβέντα έχει γίνει για τα κρούσματα αστυνομικής βίας. Πιστεύετε πως η κυβέρνηση κάνει τις αναγκαίες κινήσεις για την αντιμετώπισή της; Πως σχολιάζετε την απόφαση για την παρουσία της αστυνομίας εντός των πανεπιστημίων;

Η αστυνομική βία, με πρόσφατο παράδειγμα την απαράδεκτη επίθεση αστυνομικών στη Λάρισα σε βάρος 13χρονων παιδιών, δεν είναι ένα άθροισμα μεμονωμένων περιστατικών. Η κλιμάκωση της καταστολής και του αυταρχισμού -γιατί γι’ αυτό μιλάμε- είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ, που νομίζει ότι με ΕΔΕ ή με ένα “συγγνώμη” θα κουκουλώσει τις ευθύνες της. Είναι σχεδιασμένη προσπάθεια τρομοκράτησης του λαού, ενοχοποίησής του ακόμα και για την εξάπλωση της πανδημίας. Στόχος είναι “να κλείσουν στόματα” αντίστασης και αγώνων που αναπτύσσονται σε χώρους δουλειάς, στα νοσοκομεία, στα πανεπιστήμια.

Η κρατική καταστολή και ο αυταρχισμός πάει χέρι-χέρι με την αντιλαϊκή πολιτική, δεν προέρχεται από κάποιες “εμμονές” της ΝΔ, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ οι οποίοι έχουν και αυτοί λερωμένη τη φωλιά τους. Άλλωστε, ένταση της καταστολής βλέπουμε σε όλες τις χώρες της ΕΕ, ακόμα και σ’ αυτές, όπως η Ισπανία, που κυβερνούν κατ’ όνομα “προοδευτικές” δυνάμεις.

Η ΝΔ παρέλαβε από τον ΣΥΡΙΖΑ ένα ήδη αυταρχικό νομοθετικό οπλοστάσιο και το αναβαθμίζει. Σημάδι αυτής της αναβάθμισης είναι ο νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, αλλά και η ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Η δουλειά της θα είναι να “προστατεύει” ένα πανεπιστήμιο που όλο και περισσότερο λειτουργεί ως “επιχείρηση”. Το ΚΚΕ πρωτοστατεί, όχι μόνο για να απαντάει μαζικά ο λαός και η νεολαία στην κρατική καταστολή, αλλά και για να μπει στο στόχαστρο το “θερμοκήπιό” της, η πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ, της κυβέρνησης και των κομμάτων που τους υπηρετούν.

-Το ΚΚΕ πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις, με την κυβέρνηση να επιμένει πως αυτό είναι ανεύθυνο λόγω της πανδημίας. Από την άλλη τα κόμματα της αριστεράς βρίσκονται και αυτά στο δρόμο απέναντι στις κυβερνητικές αποφάσεις. Ποια είναι η απάντηση στην κυβέρνηση και υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας, έστω και σε επιμέρους θέματα, με ΣΥΡΙΖΑ ή ΜεΡΑ25;

Αν σήμερα η χώρα μας δεν έχει φτάσει στα τραγικά επίπεδα άλλων χωρών, αν έχουν γίνει και αυτά τα ελάχιστα στα δημόσια νοσοκομεία, είναι γιατί από την πρώτη στιγμή οι υγειονομικοί και άλλοι εργαζόμενοι, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, ανέδειξαν τα προβλήματα, διεκδίκησαν λύσεις.

Φανταστείτε ποια θα ήταν η κατάσταση αν δεν γίνονταν όλες αυτές οι κινητοποιήσεις, με όλα βέβαια τα μέτρα προστασίας; Ποια θα ήταν η κατάσταση αν οι δυνάμεις του ΚΚΕ ήδη από την περσινή Πρωτομαγιά δεν δήλωναν “οργανωμένη απειθαρχία” κόντρα στο σιωπητήριο που ήθελε να επιβάλει η κυβέρνηση; Γιατί δεν μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ να αφήνει το δημόσιο σύστημα Υγείας αθωράκιστο, τα σχολεία κλειστά, τους χώρους δουλειάς και τα Μέσα Μεταφοράς χωρίς μέτρα προστασίας και να ζητάει και τα ρέστα, γιατί οι εργαζόμενοι, οι νέοι αντιστέκονται και διεκδικούν τα αυτονόητα. Δεν μπορεί η κυβέρνηση, με βασικό υλικό τις νέες μορφές εκμετάλλευσης των εργαζομένων, να στρώνει το έδαφος στο μεγάλο κεφάλαιο να βγει από την κρίση και να ανακάμψει, να κλιμακώνει την καταστολή “και μην κουνιέται φύλλο”.

Όταν λοιπόν οι εργαζόμενοι, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, λογαριάζονταν στους δρόμους του αγώνα με την κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ της έδινε περίοδο χάριτος λέγοντας “θα λογαριαστούμε μετά”. Τώρα με τις προτάσεις του για υπουργούς υγείας κοινής αποδοχής και “πολιτικό μορατόριουμ” της δίνει άφεση αμαρτιών και πολύτιμο χρόνο να περάσει σε νέα επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους. Εκεί, λοιπόν, στους δρόμους του αγώνα οι κομμουνιστές μπορούμε να συναντηθούμε με όλους ανεξάρτητα τι έχουν ψηφίσει, για να σπάσουμε το φόβο και τη μοιρολατρία. Εκεί κρίνεται η αναμέτρηση με την κυβερνητική πολιτική και όχι σε συνεργασίες κάποιων “κορυφών” των πολιτικών κομμάτων, που τελικά αξιοποιούνται για άλλου είδους πολιτικές σκοπιμότητες και δίνουν συγχωροχάρτι σε δυνάμεις -όπως αυτές που αναφέρετε- οι οποίες έχουν λερωμένη τη φωλιά τους με τα κυβερνητικά αντιλαϊκά πεπραγμένα τους.

-Όσον αφορά την περιοχή μας, είναι αναγκαίο να υπάρξει άμεση αποκατάσταση των πληγέντων από τους σεισμούς. Θεωρείται πως αυτό θα γίνει ή θα βρεθούμε μπροστά στη γνωστή ελληνική κρατική αβελτηρία;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν τεράστιες καθυστερήσεις σε μία σειρά ζητήματα, όπως τα κρίσιμα ζητήματα της διαβίωσης, της σίτισης, της στέγασης, της υγιεινής, του κατά προτεραιότητα εμβολιασμού των σεισμόπληκτων που ζουν συγχρωτισμένοι και πολλά άλλα, που αποτυπώνονται και στις διεκδικήσεις των μαζικών φορέων στην περιοχή. Για παράδειγμα, ακόμα και το επίδομα των 600 – 6.000 ευρώ για την αποζημίωση των οικοσκευών που υποσχέθηκε η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν το πήραν όλοι, αλλά ακόμα και αυτοί που το πήραν, δεν πήραν πάνω από 600 ευρώ. Μαθαίνουμε ότι στο Δήμο Ελασσόνας, μέχρι σήμερα μόλις 280 στις πάνω από 2.000 οικογένειες έχουν πάρει το επίδομα, στο Δήμο Φαρκαδόνας δεν το έχει πάρει κανένας! Και βέβαια υπάρχει και το “κακό προηγούμενο” των μεγάλων καθυστερήσεων στην καταβολή αποζημιώσεων. Οι πλημμυροπαθείς στην Καρδίτσα, στην Εύβοια, οι σεισμόπληκτοι της Σάμου ακόμα περιμένουν…

Βέβαια, δεν είναι ζήτημα ελληνικής κρατικής αβελτηρίας. Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των προηγούμενων. Είναι συνειδητή επιλογή το που θα δοθούν χρήματα, που θα γίνουν επενδύσεις, ποια έργα θα μπουν σε προτεραιότητα και ποια όχι. Βασικό κριτήριο, όχι μονάχα στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των μεγάλων μονοπωλίων. Γι’ αυτό όταν πρόκειται για έργα όπως είναι αυτά της αντισεισμικής θωράκισης, συνολικά τα έργα προστασίας της ζωής του λαού -ξεκινώντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την κυβέρνηση, τις Περιφέρειες, τους Δήμους- μπαίνει μπροστά η λογική “κόστους – οφέλους”. Τα έργα αυτά τελικά δεν μπαίνουν σε προτεραιότητα, γιατί δεν αποφέρουν κέρδη σε μεγάλους ομίλους. Έτσι μπορεί να εξηγήσει κάποιος το ότι ενώ η χώρα μας συγκεντρώνει πάνω από το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης, δεν υπάρχουν προγράμματα ελέγχων, πρόληψης, ενίσχυσης της αντισεισμικής προστασίας και θωράκισης. Ότι δεν τίθεται ούτε καν σε συζήτηση ότι πρέπει να αποζημιωθούν στο 100% οι σεισμόπληκτοι για κατοικίες, επαγγελματική στέγη, οικοσκευές κλπ. Ενώ, την ίδια στιγμή, οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι παραχωρησιούχοι των κεντρικών οδικών αρτηριών, μόνο τον προηγούμενο Σεπτέμβρη “τσέπωσαν” δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ως αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη εξαιτίας της μείωσης της κυκλοφορίας λόγω της καραντίνας».