~Ερωτηματικά~

Πάντα θα παλεύεις,
είσαι Εσύ και Αυτοί
και το ενδιάμεσο σε τυραννάει.

Μια ανάγκη κάθε βράδυ γεννιέται.
Σαν κλείσω τα μάτια, το μυαλό μου τυραννιέται.
Η όραση μου μεθυσμένη και θολή.
Οι εικόνες χάνονται σαν αστραπή.

Πώς γεννιούνται οι λέξεις;
Πώς παίρνει μορφή η αλήθεια;
Σε τι αξίζει να πιστέψεις;
Προσπαθεί ολόκληρη η ζωή
να κρυφτεί σε μια στροφή
με λέξεις γεννημένες από δάκρυα.
Η κάθε ανάσα, μετανιωμένη για τον θόρυβο της, υποδουλώνεται για αυτήν την απάντηση. Αυτήν που ψάχνεις. Κι εσύ, και οι άλλοι, και όλοι!
Πάντα θα παλεύεις,
είσαι Εσύ και Αυτοί
και το ενδιάμεσο σε τυραννάει.
Κάνεις πρώτος τις ερωτήσεις
για να κλείσεις στο κλουβί
το μέλλον που σε κυνηγάει.
Οι ανάσες, πια, βαριές, κουρασμένες, μπερδεμένες. Απάντηση καμία. Ο κόσμος παραμένει διχασμένος, κι εσύ… στης φυλακής σου την γωνία.

Κλεοπάτρα

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: