Κάτω τα χέρια από το 8ωρο! – Φτάνει πια πληρώσαμε πολλά, να πληρώσουν τώρα και τα αφεντικά
Οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό-Τουρισμό, της “βαριάς βιομηχανίας” με την πιο βαριά εκμετάλλευση, βρέθηκαν για τρίτη φορά το τελευταίο 20ήμερο στους δρόμους, για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα: 8ωρο, συλλογικές συμβάσεις, ενίσχυση στους ανέργους, μέτρα προστασίας για τις ζωές τους.
Οι Εργαζόμενοι στον Επισιτισμό – Τουρισμό, τη λεγόμενη “βαριά βιομηχανία” της χώρας με την ακόμα πιο βαριά εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους, βγήκαν για τρίτη φορά το τελευταίο εικοσαήμερο στους δρόμους για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα.
Μέτρα προστασίας για την υγεία τους -όχι μόνο τη δική τους- και τις ζωές τους/μας.
Να γυρίσουν στη δουλειά με τους ίδιους όρους. Ούτε ένα ευρώ λιγότερο, ούτε ένας εργαζόμενος λιγότερος.
Στήριξη στους εργαζόμενους, όχι άλλες απολύσεις. Διευκολύνσεις σε όσους έχουν μείνει άνεργοι εδώ και έναν χρόνο.
Συλλογικές συμβάσεις υποχρεωτικές για όλους. Για να μην είναι κανείς έρμαιο στη δίψα της εργοδοσίας για κέρδος, που κάνει λάστιχο τους εργαζόμενους.
Κάτω τα χέρια από το 8ωρο -αυτό που θεωρείται πολυτέλεια στις γαλέρες του κλάδου, που τρίβουν τα χέρια τους με το νομοσχέδιο για τη… “διευθέτηση εργασίας”.
Ποια ήταν η απάντηση που πήραν; Διαβάζουμε στο ρεπορτάζ του 902.
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου δεν έδωσε καμία απάντηση στα αιτήματα αυτά, έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως …δεν γίνεται να απαγορευτούν οι απολύσεις, επιβεβαιώνοντας πως η εργοδοσία έχει το ελεύθερο να περάσει από κόσκινο τους εργαζόμενους, ενώ χαρακτήρισε εκπρόσωπο των εργαζομένων ως …κακόπιστο επειδή δεν έχει εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση.
Τα είπε πολύ καλύτερα και ο Ν. Παπαγεωργίου, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους για την αντίδραση του εκπροσώπου που… “τρόμαξε:”
–Τι είναι αυτά που λέτε; Τις απολύσεις θα απαγορεύσουμε…;
Αντίστοιχες κινητοποιήσεις έγιναν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας (Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα και αλλού), ενώ οι εργαζόμενοι του κλάδου -και όχι μόνο- θα βρεθούν ξανά στον δρόμο για τον ταξικό εορτασμό της Πρωτομαγιάς, που δεν είναι αργία, είναι απεργία. Και είναι ιστορικά συνδεμένη με το οκτάωρο και όλα τα δικαιώματα που έχει βάλει στο στόχαστρο η τάξη των εκμεταλλευτών και το πολιτικό της προσωπικό.